Το δείπνο των χορτασμένων Πράξη 2

Στις Βρυξέλλες, στις 27η Μαΐου ο πρόεδρος του συμβουλίου κ. Βαν Ρομπάυ παρέθεσε άτυπο δείπνο στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων. Κατά την εναρκτήρια ομιλία του τόνισε, ότι στόχος στο άτυπο δείπνο των χορτασμένων είναι να αξιολογήσουν τα αποτελέσματα της Κυριακής, ήτοι τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών. Ο θερισμός αναμένεται να είναι σκληρός, γιατί είναι πασίγνωστο ότι όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες!
Ο καλός αυτός συνεργάτης των Γερμανών της μαντάμ Μέρκελ, είπε ακόμη ότι «η κατάσταση σε καθεμία από τις χώρες μας είναι διαφορετική. Συνολικά, οι ψηφοφόροι έστειλαν ένα ισχυρό μήνυμα. Η ευρύτερη εικόνα είναι ένας συνδυασμός της συνέχειας και της αλλαγής».
Και κάλεσε του ηγέτες, να κάνουν μια πρώτη συζήτηση σχετικά με τις προτεραιότητες για τα επόμενα χρόνια στην Ε.Ε. Και όντας δειλός από τη φύση του, δεν παράλειψε να τονίσει την ανάγκη μιας θετικής ατζέντας για την Ευρωπαϊκή Ενωση στο σύνολό της. Εκεί σκαλώνει και η παρουσίαση στο Κοινοβούλιο για τον υποψήφιο για τη θέση του προέδρου της επόμενης Επιτροπής, λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των εκλογών.
Τι έγινε όμως και πώς οι εθνικοί ηγέτες έφθασαν να δίνουν μικτές απαντήσεις για τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, φάνηκε από τις δηλώσεις των ισχυρών και των αδύναμων κρατών μελών της Ε.Ε. που συνθέτουν τη νέα εικόνα.
Οταν τα κόμματα που κυβερνούν, όπως το σοσιαλιστικό στη Γαλλία, περνούν στην τρίτη θέση, ή της Μεγάλης Βρετανίας του Κάμερον, βέβαια, αρχίζουν οι αντιδράσεις προς την πολιτική λιτότητας, την οποία μέχρι χθες υποστήριζαν με χέρια και με πόδια. Ακόμη και ο προεδρεύων Ελληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, κατά την άφιξή του στο κτήριο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, την Τρίτη, είπε ότι είναι «ευτυχής» που κέρδισε τις εκλογές στο ευρωκοινοβούλιο η ομάδα του ΕΛΚ, παρά τη ήττα που υπέστη ο ίδιος στο εσωτερικό της χώρας του. Πάντως μπόρεσε να τονίσει ότι «χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών».
Μια αλληλεγγύη που έχει εξαφανιστεί αφήνοντας στη θέση της την ολοένα και περισσότερο εξαπλωμένη ανεργία, όπου οι τωρινές κοινωνίες οργανώνονται όπως μπορούν. Παράδειγμα οι εύπορες οικογένειες στην Ισπανία διαθέτουν τις συντάξεις των γερόντων γονέων στα παιδιά τους για να βοηθηθούν τα παιδιά τους να θρέψουν τα εγγόνια τους! Φαντάζεστε τι γίνεται με τις πετσοκομμένες συντάξεις, που δεν επαρκούν ούτε για την αγορά φαρμάκων!
Ο καυγάς όμως για το πάπλωμα στο προχθεσινό παζάρεμα μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, εκείνο που θεωρείται ως διακύβευμα είναι αν ο Γιούνγκερ είναι ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν, διότι φαίνεται να είναι σε μπελάδες μετά από έναν πρώτο γύρο βολιδοσκόπησης.
Μη καταλήγοντας, για ακόμη μια φορά οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων έδωσαν ευρωπαϊκή εντολή στον Πρόεδρο του Συμβουλίου, κ. Βαν Ρομπάυ, για να προτείνει ένα νέο Πρόεδρο της Επιτροπής. Ολα τα σενάρια είναι ακόμα δυνατά.
Ο επόμενος Πρόεδρος της Επιτροπής πρέπει να έχει την υποστήριξη ειδικής πλειοψηφίας των ευρωπαϊκών κρατών. Θα πρέπει επίσης να έχει και μια μεγάλη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο για να περάσει τη δύσκολη νομοθεσία.
Η Αγκελα Μέρκελ υπερασπίζεται τον κ. Γιούνγκερ, αλλά όχι σθεναρά! Πάντως σε συνέντευξη Τύπου, η Γερμανίδα Καγκελάριος επιβεβαίωσε αυτή την εντύπωση, δηλώνοντας ότι το Συμβούλιο θα πρέπει να κάνει τη δική του υποψηφιότητα στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Θα πρέπει να πούμε ότι τα διλήμματα του νέου προέδρου είναι σημαντικά γιατί γίνεται φανερό ότι το θέμα της ανεργίας θα αποκτήσει πρόσθετο βάρος, αλλά και η σταδιακή απομάκρυνση από τη λιτότητα προς όφελος της ανάπτυξης και της ενέργειας και του κλίματος. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, μετά την ήττα που υπέστη επέλεξε ότι «θα πρέπει να έχουμε μια προσέγγιση που αναγνωρίζει ότι οι Βρυξέλλες είναι πάρα πολύ μεγάλες, πολύ δεσποτικές και ενοχλητικές».
Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, αποδυναμώνεται σοβαρά από το αποτέλεσμα του Εθνικού Μετώπου στις εκλογές! Πρώτη φορά είδαν οι ευρωπαίοι αναλυτές έναν τόσο ξεδοντιασμένο Γάλλο πρόεδρο!!! Ο οποίος όμως παραδέχθηκε ότι «Εάν ένας ψηφοφόρος στους τέσσερις στη Γαλλία, ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ψηφίζει για την άκρα δεξιά, τότε έχουμε πρόβλημα. Δεν είναι απλώς ένα πρόβλημα για τη Γαλλία, αλλά και για την Ευρώπη». Για το φάσμα των ονομάτων, σε επόμενο σημείωμά μας.
* οικονομολόγος