Δύσκολη καμπή

Η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται. Η ανθρωπότητα ζει δύσκολες μέρες. Υπήρξαν καλύτερες συνθήκες παλαιότερα, κι οι περισσότεροι έχουν να λένε και να αναθυμούνται ευχάριστα το παρελθόν.
Τώρα πια ζουν σ’ ένα κόσμο που τα προϊόντα είναι ακριβότερα, οι μισθοί πιο χαμηλοί, τα χρήματα έχουν χάσει την αγοραστική τους αξία, η κοινωνική πρόνοια σε ό,τι αφορά τον συνάνθρωπο μηδαμινή και ο καθείς είναι ενάντια στον άλλον ψάχνοντας τον φταίχτη.
Σ’ αυτή τη δύσκολη καμπή, η ανθρωπότητα έχει ξαναβρεθεί και καθώς ο κύκλος ακόμη δεν έχει κλείσει, χρειάζεται επαγρύπνηση και πίστη στον άνθρωπο, στον συνάνθρωπο με τον οποίο συμπάσχουμε, αλληλεγγύη και λιγότερος φανατισμός.
Πολύ φοβάμαι ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει μέχρι να έρθει η κανονικότητα ξανά, τότε που ο αγρότης θα τιμά τη γη, ο εργάτης θα έχει δουλειά και θα πληρώνεται για τον ιδρώτα του, και οι νέοι θα ελπίζουν και θα ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον, και θα περιθάλπουν τους γηραιότερους απόμαχους της δουλειάς.