Απρίλιος του 1900. Παραμονές του Πάσχα και οι χριστιανοί Χανιώτες ετοιμαζονταν να γιορτάσουν την ανάσταση του Κυρίου! Εκείνες τις ημέρες ξεκινά την κυκλοφορία της στην πόλη μας μία νέα εφημερίδα, η “Πατρίς”, με διευθυντή και συντάκτη τον Ανδρέα Μοσχονά και υπεύθυνο ύλης τον Ι. Ζ. Λαμπάκη.
Επρόκειτο για μια «εικονογραφημένη πολιτική και φιλολογική» εφημερίδα, «ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΗ ΤΕΤΡΑΚΙΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΕΠΕΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΩΝ ΚΑΛΑΜΩΝ ΕΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ», όπως διαβάζουμε σε μία ένθετη καταχώρηση που μόνο στα πρώτα φύλλα της κυκλοφορίας της. Από το 2ο φύλλο της το οποίο εκδόθηκε τη Μ. Πέμπτη, πληροφορούμαστε για το «δυστύχημα της χθες» (σ.σ. ανήμερα Μ. Τετάρτης), το οποίο προήλθε από… πατατρούκα.
Να σημειωθεί ότι αυτό το… έθιμο ήταν διαδεδομένο κατά τις ημέρες των εορτών και στη συγκεκριμένη περίπτωση διαβάζουμε ότι οι νέοι συνήθιζαν να πετούν τις πατατρούκες στα πόδια των περαστικών «διά να καγχάσουν». Ομως, η συγκεκριμένη πράξη, ανήμερα της Μεγάλης Τετάρτης του 1900, τραυμάτισε 8 ανθρώπους οι οποίοιοδηγήθηκαν στο Νοσοκομείο. Στην εφημερίδα “Πατρίς” λοιπόν, διαβάζουμε ότι τα πάντα συνέβησαν «έξωθεν του παραλιακού καφενείου του κ. Σταύρου Λουπάκη», στο οποίο «ομάς ζωηρών νέων καθημένη εκεί, διεσκέδαζε ρίπτουσα κατά των διερχομένων, εκ των πυροτεχνικών εκείνων παιχνιδίων άτινα κοινώς καλούνται πατατρούκες». Ενδιαφέρον όμως έχει να δούμε πώς ακριβώς συνέβη το δυστύχημα! Απ’ εκείνη την περιοχή -αναφέρεται στο ρεπορτάζ- πέρασε «κατά τύχην […] δυστυχής τις άνθρωπος εκ Χαλέπας, Β. Μαριεράκης καλούμενος…» ο οποίος είχε στους ώμους του ένα σακίδιο. Κάποιος από την παρέα των νέων τον φώναξε «θέλων να γελάση μαζύ του», ο Μαριεράκης πλησίασε κι έτσι άρχισαν να συζητούν. Τότε ένας άλλος από κείνη την παρέα «επιτηδείως επεκόλλα επί του σακκιδίου του πατατρούκαν» κι ενώ αναμενόταν η ανάφλεξη «δια να καγχάσουν οι εύθυμοι νέοι» ξαφνικά «μία φοβερά φλοξ καλύπτει τον όμιλον τριγύρω, πυκνός καπνός κοκκινίζει την ατμόσφαιραν και κραυγαί οδύνης ακούγονται πανταχόθεν». Αυτό συνέβη επειδή εντός του σακιδίου υπήρχε «πυρίτιδα σεβαστής ποσότητος, ήτις ανεφλέγη». Το ρεπορτάζ με λεπτομέρειες αναφέρει τα όσα επακολούθησαν. Ο καπνός «παραδόξως ήτο πολύς», δεν μπορούσες να διακρίνεις τι συνέβαινε και οι διερχόμενοι έμπαιναν μέσα στα μαγαζιά για να προφυλαχθούν κι ενώ δεν εγνώριζαν τι ακριβώς είχε συμβεί. Στο σημείο κατέφθασαν άντρες της Κρητικής Χωροφυλακής και 8 άτομα οδηγήθηκαν στο Νοσοκομείο με τραύματα. Πέντε από τους τραυματίες «έφεραν βαθύτατα εγκαύματα εις το πρόσωπον, εις τας χείρας, εις τους πόδας» ενώ τα τραύματα του Μαριεράκη και ενός Αιθίοπα ονόματι Χαλήλ Ζαρούχ περιγράφονται ως φρικώδη. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η νεοσύστατη τότε Χωροφυλακή «έσπευσε να ενεργήση ανακρίσεις διά το γεγονός» και ότι στο τέλος του ρεπορτάζ σημειώνεται ότι η πυρίτιδα εντός του σακιδίου θα χρησιμοποιείτο «εις το άνοιγμα φουρνέλων. Ο δράστης του κακού βεβαίως δεν εγνώριζεν, αλλ’ η αστυνομία και δι’ άλλους λόγους, καλά θα κάμη ν’ απαγορεύση την χρήσιν των πραγμάτων αυτών κατά τας ημέρας ταύτας».
