■ Εντυπωσίασε ξανά η Λέσχη Κλασσικής Μοτοσυκλέτας
Περισσότερες από 30 μηχανές, από το 1938 η παλαιότερη μέχρι το 1985 η νεότερη, παρουσίασε για άλλη μια χρονιά η “Λέσχη Κλασσικής Μοτοσυκλέτας” το πρωί της Κυριακής στην οδό Μουσούρων. Πρόκειται για την ετήσια στατική έκθεση με σκοπό τη συγκέντρωση τροφίμων και χρημάτων για την ενίσχυση του “Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου Χανίων”.
Οπως μας επεσήμανε ο κ. Παναγιώτης Τσουρουνάκης γραμματέας της Λέσχης «με αυτή τη έκθεση θέλουμε να μαζέψουμε τρόφιμα για το “Κοινωνικό παντοπωλείο” του Δήμου Χανίων. Πάντα υπάρχουν μεγάλες ανάγκες αλλά τώρα με την ακρίβεια ακόμα παραπάνω γιατί ο κόσμος δυσκολεύεται πάρα πολύ. Έτσι και εμείς προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε κάποια τρόφιμα για να τους στηρίξουμε».
Μια “Φλορέτα” όλο μνήμες
«Την μηχανή αυτήν την αγόρασα μόλις έκλεισα τα 18 από την αντιπροσωπεία τότε του Νικολουζάκη στην “Τέρψη” με 1000 δρχ. γραμμάτιο το μήνα» μας λέει ο κ. Βασίλης Χάμπας καθώς μας δείχνει την άψογα συντηρημένη Κreidler Florett που έχει στην ιδιοκτησία του. Η μηχανή είναι μοντέλο του 1975 και ο κ. Χάμπας την αγόρασε το 1978. «Έχει κάνει απίστευτα χιλιόμετρα. Ως φοιτητής είχα πάει με αυτή πολλές φορές από τα Χανιά στο Ηράκλειο όπου σπούδαζα. Έπειτα την είχα στην Αθήνα για να πηγαίνω από Παγκράτι στη Ν. Φιλάδελφεια και στη Χαλκίδα όταν διορίστηκα για πρώτη φορά στο ΚΤΕΟ εκεί. Κατάφερα πριν από 5 χρόνια και την αναπαλαίωσα! Αν ξέρεις τα “χούγια” της ανοίγεις τη βενζίνα, κλείνει τον αέρα και με δύο “μανιβελιές” παίρνει μπροστά!» σημειώνει. Η ανακατασκευή της μηχανής δεν ήταν κάτι ούτε εύκολο, ούτε μη δαπανηρό. «Την κάναμε βίδες και την ξανασυναρμολογήσαμε. Τα αμορτισέρ είναι τα εργοστασιακά δεν χρειάστηκε να τα αλλάξω καθόλου φαντάσου τη ποιότητα υλικών υπήρχε τότε. Όλη η μηχανή είναι μέταλλο. Τώρα την βλέπω, χαίρομαι και αναπολώ τα νεανικά χρόνια» είναι τα λόγια του κ. Χάμπα.
Η ιστορική Βianchi
«Η μηχανή αυτή την έφεραν στην Ελλάδα στον πόλεμο, μετά έμεινε για χρόνια σε αποθήκες την βρήκε ένας συλλέκτης που την ανακατασκεύασε και την είχε για χρόνια σε χρήση. Ο άνθρωπος αυτός έφυγε από τη ζωή, και την μηχανή την πούλησε ο γιος τους και προσπάθησα να την κρατήσω στην Ελλάδα. Η μηχανή είναι χρηστική. Οι ταχύτητες στο χέρι, το είχαν οι προπολεμικές ξεκίνησαν οι Άγγλοι να βάζουν την ταχύτητα στο πόδι, χειρολαβές για τον συνοδηγό, σπάνιο για να το βρεις στο μηχνάκι με μηχανισμό ώστε να διπλώνει και να κλείνει φώτα συσκότισης.
Αρχοντική BSA
Μια Βρετανική BSA του 1964 είναι ένα ακόμα από τα εντυπωσιακά εκθέματα που κέρδισαν το ενδιαφέρον του κόσμου. «Την πήρα πριν από 8 χρόνια από έναν ηλικιωμένο κύριο από τον Πύργο Ηλείας. Ήταν βέβαια σε κακή κατάσταση, της έλειπανμπολλά κομμάτια αλλά σιγά – σιγά κάθε χρόνο αλλά χάρις στη βοήθεια του Στέλιου Πετρακάκη, ενός εξαιρετικού μάστορα, βρήκαμε ανταλλακτικά στο εξωτερικό, στην υπόλοιπη Ελλάδα και καταφέραμε να τη φέρουμε στη σημερινή της εικόνα» μας αναφέρει ο κ. Σταύρος Γεωργουσάκης, ιδιοκτήτης της μηχανής που τονίζει το ρόλο του “μάστορα” στο να εγκατασταθούν τα νέα ανταλλακτικά και να γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις. Η μηχανή είναι καθαρό μέταλο και το να την σηκώσεις και να την κινήσεις απαιτεί δεξιότητες και δύναμη όπως διαπιστώνουμε προσπαθώντας να τη μετακινήσουμε.
