Γράφω καταληκτικά στους “Πολιτισμικούς Σφυγμούς” για την σκηνική καντάτα “Δαυίδ” που παρουσιάστηκε την Κυριακή 15 Απριλίου στο Μεγάλο Αρσενάλι Χανίων: «Αν έκλεινες τα μάτια θεωρούσες ότι μια τέτοια εκτέλεση με φωνές εξαιρετικές γίνεται από έμπειρη επαγγελματική χορωδία. Γεγονός που αποδεικνύει βέβαια την σκληρή και αποδοτική δουλειά που γίνεται στις δύο χορωδίες του Δήμου (εφηβική και παιδική) τόσο από τον Γιώργο Καλούτση και τον Νίκο Περάκη όσο και από τα ίδια τα παιδιά με τη στΆση των γονιών τους».
• Αλλά… Υπάρχει κατά την άποψή μας ένα «αλλά» προφανές. Συνίσταται στο γεγονός ότι ο χώρος της αίθουσας του Μεγάλου Αρσεναλιού είναι ακατάλληλος για μια τέτοια παράσταση. Ούτε σκηνή έχει ούτε δυνατότητα χορού-κίνησης. Και βέβαια ένα μεγάλο μείον του χώρου για τέτοιες παραστάσεις είναι ότι η χωρητικότητά του είναι πολύ μικρή.
• Επομένως, το έργο χάνει. Χάνει σε δυνατότητα σκηνοθεσίας, ανάπτυξης της κίνησης, του χορού. Και φυσικά το μισό κοινό που προσήλθε ήταν όρθιο ή στους διαδρόμους και το φουαγιέ.
• Το ίδιο και το Βενιζέλειο Ωδείο σε ό,τι αφορά στην χωρητικότητα (200 άτομα) στο οποίο προγραμματίζεται να παιχτεί ολόκληρο το έργο (τα 11 τραγούδια) στις 7 και 8 Ιουλίου. Χωρητικότητα 200 ατόμων ακόμα και επί δυο ημέρες παραστάσεων είναι πολύ μικρή.
…Και τα γαν κινάσω
• Η αντιδήμαρχος Πολιτισμού Χανίων κυρία Βαρβάρα Περάκη προλόγισε προχθές το νέο έργο του Νίκου Περάκη και της Χορωδίας σε δ/νση Γιώργου Καλούτση το οποίο ενέταξαν, στην “Ανοιξη Καλλιτεχνικής Δημιουργίας” που εδώ και δεκαετίες πραγματοποιείται στα Χανιά.
• Μίλησε θερμά για το έργο των Καλούτση-Περάκη-εφηβικής και παιδικής χορωδίας του Δήμου Χανίων. Και σωστά. Αλλωστε η συγκεκριμένη πολιτιστική – εκπαιδευτική – και ψυχαγωγική ενέργεια που παράγεται είναι η μόνη καθαρά πρωτογενής δημιουργία του Δήμου Χανίων. Εχει χανιώτικη πολιτιστική ταυτότητα.
• Αλλά πώς να διδαχθεί, να αναπτυχθεί και να προβληθεί στο ευρύ κοινό που -υποτίθεται- απευθύνεται μέσα από τόσο μικρούς χώρους;
• Πώς να εκ-παιδεύσει νέους (και το κοινό), να ψυχαγωγήσει, να δώσει κίνητρα συμμετοχής και περαιτέρω ανάπτυξης των δράσεων αυτών όταν οι πολλοί δεν έχουν πρόσβαση;
• Γιατί δεν έγινε η παρουσίαση της καντάτας στη μόνη κατάλληλη κλειστή αίθουσα που έχουμε πλέον στα Χανιά για ένα τέτοιο τοπικό ποιοτικό πολιτιστικό γεγονός; Δηλαδή στην 400 ατόμων αίθουσα του Πολύκεντρου “Μίκης Θεοδωράκης”; Ωστε μεγάλος αριθμός Χανιωτών να μπορέσει να επωφεληθεί (που πρέπει να είναι ένας από τους στόχους) από τον παιδευτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα της δράσης;
• Πώς δίνουμε τη θεατρική αίθουσα του Πολύκεντρου σε άλλους φορείς και δεν τη δίνουμε για μια ποιοτική, πρωτότυπη, τοπική μουσική παραγωγή του ίδιου του δήμου Χανίων; Ωστε να αναδειχθεί καλύτερα και να μεγαλουργήσει η τοπική μας ποιοτική πολιτιστική δημιουργία; Τη θεωρούμε υποδεέστερη;
• Και γιατί προγραμματίζεται και η επόμενη, ολοκληρωμένη παρουσίαση της σκηνικής καντάτας “Δαυίδ”, στη μικρή για τον κόσμο που είναι βέβαιο ότι θα προσέλθει, θεατρική αίθουσα του Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων;
• Όταν υπάρχει η εναλλακτική και της Ανατολικής Τάφρου καθώς στις 7 και 8 Ιουλίου μπορεί να ανοίξει η Ανατολική τάφρος.
• Η οποία, όπως είδαμε και πέρυσι τον Σεπτέμβρη ήταν ασφυκτικά γεμάτη στην οπερέτα “ΣΟΥΓΙΟΥΛ” της οποίας και η παρουσίαση ήταν πολύ αποδοτικότερη λόγω των πολλαπλών δυνατοτήτων του χώρου..
• Στις 7 και 8 Ιουλίου ας δοθεί η δυνατότητα να αναδειχθεί ό,τι καλύτερο παράγουμε πολιτιστικά. Το ότι θα παιχθεί το Σεπτέμβριο πλέον στην Τάφρο δεν αποτελεί δικαιολογία. Ούτε εξηγείται λογικά γιατί πάει στο τέλος των καλοκαιρινών εκδηλώσεων. Την στιγμή που μπορούσε να ΑΝΟΙΞΕΙ τις εκδηλώσεις της Τάφρου στις 7 και 8 Ιουλίου.
• Γιατί και η παράσταση είναι υψηλού επιπέδου και οι νέοι μας που την υπηρετούν σηματοδοτούν το μέλλον και του τοπικού μας πολιτισμού. Πολύ περισσότερο που δεν είδαμε να υπάρχει και καλοκαιρινή παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. η οποία «παραδοσιακά» άνοιγε τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις.
• Το μέλλον της πόλης πολιτισμικά και πολιτιστικά είναι οι ντόπιοι δημιουργοί, οι νέοι και τα παιδιά μας.
• Τόπο χρειάζονται για να σταθούν. Μαζί με τους δασκάλους τους.
Για να …κινήσουν την γη!
• «Δός μου τόπο να σταθώ και θα κινήσω την γη» ιστορική φράση του Αρχιμήδη.
