Άδειασε την ψυχή σου και γέμισε το απλωμένο χέρι, με καλοσύνη. Άνοιξε την καρδιά σου και βάλε μέσα τον άνθρωπο, που ζητά την αγάπη σου. Το χέρι αυτό, απλωμένο στη συμπόνια του κόσμου, είναι, που σε προστάζει με ευγένεια, να σκεφτείς με συμπάθεια, τον ανθρώπινο πόνο, που είναι βαθύς. Γίνε δυνατός και προσπάθησε, να επαναφέρεις τη χαμένη χαρά του ανθρώπου, που μιλά με σιωπή, και τη νοηματική γλώσσα του απλωμένου χεριού. Φανού γενναίος και κάμε, το σκοτάδι, που είναι γεμάτο το χέρι αυτό, να μεταβληθεί σε ΦΩΣ!! Μπορείς!
Δώσε αγάπη και καλοσύνη
