Αν ο χορτάτος ένοιωθε, πως νοιώθει ο πεινασμένος
ο κόσμος θ’ άλλαζε μορφή, θα ’ταν ευτυχισμένος.
Και ένας άνθρωπος στη γη αν είναι πεινασμένος,
αμάρτημα να θεωρείς, το να ’σαι χορτασμένος.
Λέω, πως θα ’ταν δίκαιο να υπάρχ’ ισορροπία,
εις τ’ αγαθά που βρίσκονται σε κάθε κοινωνία.
Αυτό θα ήταν εφικτό με διαφόρους τρόπους
και τα καλά θ’ αρκούσανε για όλους τους ανθρώπους.
Εις τα ολίγ’ αρκούμενοι όσοι ’ναι μαθημένοι,
αυτοί ’ναι πλούσιοι στη ζωή, πάντα ευχαριστημένοι.
Τον παραπάνω ορισμό να ’χουμε στην ψυχή μας
όμορφα τότε θα περνά, ολόκληρ’ η ζωή μας.
Μέσα σου ψάξε και θα βρεις καλά που ’ναι κρυμμένη,
την ανθρωπιά και κάνε τη, ποτέ να μην πεθαίνει.
Δώσε χαρά σ’ ανήμπορο, σε μάνα πονεμένη
και κάτεχε το πως αυτό, πράξη ’ναι ευλογημένη.
Αγάπα τους πλησίον σου δίχως υπεροψία
και να συμπαραστέκεσαι, σε κάθε δυσκολία.
Μα αμοιβή να μη ζητάς για τα καλά που δίνεις,
αφού ποτήρι της χαράς, ξεχειλισμένο πίνεις.
Αγάπης έργα όμορφα να κάνεις στη ζωή σου
κι η ευλογία του θεού, πάντα θα ’ναι μαζί σου.-