«Η δουλειά μου είναι ένα ταξίδι στον χρόνο και στην ανθρώπινη φύση»

» Η Χανιώτισσα συγγραφέας Αθηνά Κανιτσάκη μιλά για το έργο της
Για το συγγραφικό της έργο, την πηγή έμπνευσή της, τους ήρωές της και πολλά άλλα μας μιλά η Χανιώτισσα συγγραφέας Αθηνά Κανιτσάκη. Τακτική συνεργάτης των “Χ.Ν.”, τα κείμενά της συντροφεύουν χρόνια τους αναγνώστες της εφημερίδας και η κα Κανιτσάκη μοιράζεται σήμερα μαζί μας μερικές από τις σκέψεις της.

• Κα Κανιτσάκη με τη συγγραφή ασχολείστε δυναμικά τα τελευταία δέκα χρόνια, ποιο ήταν το έναυσμα γι’ αυτή την ενασχόλησή σας;
Διάβαζα πολύ κι έγραφα από πάντα, χωρίς πρόθεση να εκδώσω κάτι! Ομως στα 50 μου αποφάσισα πως όσο είμαστε σ’ αυτόν τον κόσμο οφείλουμε να μη χάνουμε καμιά ευκαιρία που θα μας παρουσιαστεί! Το 2003 εκδίδω το πρώτο και το δεύτερο βιβλίο μου και τα προσφέρω στον αναγνώστη. Ακολούθησαν τα υπόλοιπα εννέα, μικρές εκδόσεις εκτός εμπορίου όλα, που χαρίζονται σε φίλους και γνωστούς. Γραμμένα με πολλή αγάπη και με μόνη επιθυμία ν’ επικοινωνήσω με τον συνάνθρωπο.

• Γράφετε πολλών ειδών κείμενα, μυθοπλασία, ιστορικό βιβλίο, αλλά και χρονογράφημα και ευθυμογράφημα. Τι εκφράζει για εσάς κάθε ένα απ’ αυτά;
Ενα ταξίδι στον χρόνο και στην ανθρώπινη φύση είναι το σύνολο της δουλειάς μου. Είτε πρόκειται γι’ αστυνομικό μυθιστόρημα, είτε για ιστορικό – κοινωνικό, είτε για βιβλίο ποικίλης ύλης. Τι εκφράζει το καθένα; Μία ιδέα, ένα συμπέρασμα, ένα μήνυμα που βρίσκεται καιρό στην άκρη του μυαλού και ζητά επιτακτικά να φανερωθεί…

• Ποιο είδος από τα προαναφερόμενα αγαπάτε περισσότερο;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα απ’ τα βιβλία μου! Δουλεύτηκαν  και ολοκληρώθηκαν χωρίς πίεση, με κέφι κι ενθουσιασμό. Το καθένα τους έχει να πει κάτι διαφορετικό. Είναι μοναδική κατάθεση ψυχής και το ίδιο σημαντικό με το προηγούμενο!

• Η “Τρικυμία” είναι ένα μυθιστόρημα με ιστορικά στοιχεία από τη Σάμο των αρχών του περασμένου αιώνα. Πόσο δύσκολο ήταν να συνδυάσετε τη μυθοπλασία με την ιστορία, ώστε να έχετε αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα;
Δύσκολο δεν ήταν, όμως ήθελε πίστη στον σκοπό, στον χρόνο και αρκετή δουλειά! Προηγήθηκε μία περίοδος εντατικής μελέτης της βιβλιογραφίας ενός αγαπημένου τόπου, που έχω ζήσει σχεδόν μία δεκαετία! Μνήμες ανάκατες απ’ τη Σάμο, εμπειρίες, εικόνες κι ακούσματα απ’ τα παλιά βρήκαν τη θέση τους στη “ΤΡΙΚΥΜΙΑ…”, της οποίας οι ήρωες και τα συμβάντα είναι απολύτως φανταστικά!

• Γιατί επιλέξατε ο ήρωάς σας να είναι άλαλος; Η αφωνία ενέχει εδώ κάποιον συμβολισμό;
Συνειδητή η επιλογή ενός νέου ανθρώπου με ειδικές ανάγκες! Σκοπός μου να ευαισθητοποιήσω τον αναγνώστη, ενώ παράλληλα                 -πλάθοντας έναν ήρωα δυνατό κι ισορροπημένο- να ενθαρρύνω κάθε άτομο να παλέψει το όποιο πρόβλημά του με κουράγιο, υπομονή κι ελπίδα…

• Οι ήρωες της “Τρικυμίας” καταφέρατε και πάλι -όπως και στα προηγούμενα μυθιστορήματα- να είναι “μικτοί”, ούτε απόλυτα καλοί ούτε απόλυτα κακοί, ένα στοιχείο που απαιτεί τέχνη στην ισορροπία της σύνθεσης του ψυχογραφήματος. Πώς το καταφέρνετε αυτό;
Ο καλός και ο κακός! Ενας μύθος για μένα! Τι μας λέει… πως ο κακός ήρωας θα είναι πάντα ο… κακός της ιστορίας; Δεν θα τον ανακαλύψουν οι απανταχού παρούσες “ερινύες”; Δεν θα του συμβεί κάτι στη διαδρομή που θα τον κάνει να μετανιώσει; Κι όσο για τον… καλό! Θα τον αφήσουν οι περιστάσεις, οι καταναγκασμοί, τ’ απρόοπτα της ζωής, οι ατυχίες της, να μείνει πάντα αγνός κι αγαθός;

• Θα θέλαμε να μάθουμε τα βιβλία που διαβάζατε ως παιδί, αλλά και εκείνα με τα οποία μεγαλώσατε τα παιδιά σας.
“Ο μικρός Πρίγκιπας” του Σαίντ Εξυπερύ που μας μιλά γι’ αγάπη κι απλότητα. “Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας” της προσφοράς, της θυσίας, αλλά και της ανθρώπινης αγνωμοσύνης, του Οσκαρ Ουάιλντ… Οι διδακτικοί “Μύθοι του Αισώπου”, τα φανταστικά παραμύθια των γιαγιάδων μας κι ένα για ένα γατάκι που χάνει τον δρόμο του στο δάσος, μου άρεσαν πολύ, κι ίσως εν  μέρει να καθόρισαν και τη μετέπειτα πορεία μου!

• Εχοντας ζήσει μία ζωή μέσα στην τέχνη και τα βιβλία, τι θα συμβουλεύατε ως γονιός έναν νέο γονιό να κάνει, για να αγαπήσει το παιδί του την Τέχνη και τη Λογοτεχνία;
Δεν ξέρω κατά πόσο η πολύχρονη, ερασιτεχνική ενασχόλησή μου με την Τέχνη και τα Πνευματικά πράγματα επηρέασαν τα δύο κορίτσια μου, όμως είχα τη χαρά να δω τη Χριστίνα να γίνεται ζωγράφος και τη Γιούλα φιλόλογος! Οταν ήταν μικρές τους διάλεγα ποιοτικά βιβλία με προσεγμένο λόγο κι ανάλογη εικονογράφηση, που τα διαβάζαμε μαζί. Πιστεύω πως κάθε γονιός οφείλει να στρέψει το παιδί του σε δημιουργικές απασχολήσεις, πρωτίστως ν’ αφουγκραστεί τις ανάγκες του, να του δώσει ποικίλα ερεθίσματα κι ευκαιρίες, και να το αφήσει στη συνέχεια να διαλέξει τον δικό του δρόμο…

• Η κρίση νιώθετε ότι έχει βλάψει ή έχει ωφελήσει την φιλαναγνωσία;
Οχι! Καθόλου! Αντιθέτως την έχει ενδυναμώσει! Ο κόσμος αναζητά πλέον την ουσία των πραγμάτων κι επιστρέφει στις παλιές, καλές αξίες!

• Ετοιμάζετε τώρα κάτι καινούργιο;
Για ν’ αποφύγω την κούραση, αλλά και τ’ αδιέξοδα της πλοκής, δουλεύω παράλληλα δυο – τρία διαφορετικά θέματα. Αυτή την εποχή, εκτός από τα κείμενα που γράφω για τα “Χανιώτικα νέα”, ετοιμάζω το τρίτο ιστορικό για τα Χανιά του 1928 και προχωρώ μία σειρά διηγημάτων μ’ επίκαιρα θέματα. Ποιο θα πάρει πρώτο τον δρόμο για το τυπογραφείο δεν μπορώ να πω! Τα μέλλον θα δείξει…

• Θα περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο βιβλίο σας! Σας ευχαριστώ θερμά!
Κι εγώ Αργυρώ! Σε συγχαίρω για την προσπάθειά σου στα κοινά και στα πολιτιστικά. Καλή συνέχεια!