» Σηκώθηκε ο κ. Αδωνις το πρωί, έφτιαξε τα μαλλιά του, κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και μονολόγησε: «Σήμερα θ’ απολύσω 10 για κολατσιό».
Εκατσε μετά στον καναπέ και άρχισε να βάζει τις κάλτσες του.
Ενδύθηκε έτσι όλη την εξουσία.
– «Θα φάω 20· 10 είναι λίγοι, σιγά μην πάρει την δόξα ο Τόμσεν».
Προγευμάτισε μαζί με τον υπηρέτη του.
Πάντα του άρεσε ν’ αφουγκράζεται τις αγωνίες των λαϊκών τάξεων.
«Βλαδίμηρε, τι λες; 2.500 απολύσεις στον ΕΟΠΠΥ είναι αρκετές για να δοξαστώ;».
«Κύριε το όνομά σας θα μείνει αθάνατο στους αιώνες».
Τώρα πια ήταν σίγουρος!
Σε αυτόν εμπιστευόταν το έθνος όλο το μεταρρυθμιστικό φορτίο.
Δεν έπρεπε να μείνει “κολυμπηθρόξυλο”.
Δουλειά κι αυτή να σου πετύχει!
Εγώ ένας απλός υπουργός είμαι και νά ’χω τόσες έγνοιες.
«2.500 δεν είναι και λίγοι. Θα τον ρεζιλέψω τον Τόμσεν».
Ποιος άλλος τα καταφέρνει τόσο καλά σαν τον κ. Υπουργό;
Αυτή είναι εθνοσωτήριος πολιτική.
Οχι αστεία..
«Δοξάστε με!».