“Δραχμολάγνοι”

Οι Ευρωπαίοι δεν έδειξαν ότι ήθελαν να τραβήξουν απ’ την αρχή το χαλί κάτω απ’ την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., αν και προτιμούσαν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΟΤΑΜΙ, που ήταν φιλομνημονιακό κόμμα. Μετά το Γιούρογκρουπ της 20ής Φεβρουαρίου ανοίγουν τα χαρτιά τους και είδαμε την επιμονή τους να εφαρμόσουν τον γνωστό τρόπο των πιέσεων για να επιβάλουν ένα νέο πακέτο με μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα. Δηλαδή οι διαρθρωτικές αλλαγές να είναι πιο ήπιες, να χρηματοδοτηθούν αναπτυξιακά έργα, να εξασφαλιστεί η ρευστότητα στην αγορά και να δρομολογηθεί αναδιάρθρωση του χρέους, εφόσον εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις του μνημονίου του 2012. Η κυβέρνηση δεν ήθελε να διαρρήξει τις σχέσεις με τους εταίρους στην Ευρωζώνη. Αναγκάζεται να δεχθεί έναν συμβιβαστικό από τους Ευρωπαίους έλεγχο. Διαφορετικά θα υποχρεωνόταν σε στάση πληρωμών με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις για την Ελλάδα, την Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία. Αυτό φαίνεται να αποσοβείται μετά την επταμελή Σύνοδο Κορυφής της Παρασκευής. Αρα οι Ευρωπαίοι θέλουν να λύσουν το ελληνικό πρόβλημα όπως υποστηρίζει ο Μαρκ Γουάισμπροτ. Πρόκειται για τον συνιδρυτή του Κέντρου Οικ/κών και Πολιτικών Ερευνών (CERP), ο οποίος υποστηρίζει ότι «τα κεφάλαια που χρειάζεται η Ελλάδα για να ανακάμψει είναι αμελητέα για τα ευρωπαϊκά δεδομένα». Κατά την άποψή του, οι Ευρωπαίοι φοβούνται μήπως μετά από ένα Grexit η οικονομία της Ελλάδας, με κεντροαριστερή κυβέρνηση, επανέλθει σε ομαλή πορεία, οπότε πολλές χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου ακολουθήσουν την έξοδό τους απ’ την Ευρωζώνη. Το αβέβαιο ήταν πόσο προετοιμασμένη παρουσιαζόταν η ελληνική κυβέρνηση να εγκαταλείψει το ευρώ. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Τζόζεφ Στίγκλιτς. Θεωρεί υπεύθυνους τους τροϊκανούς που έδωσαν στην Ελλάδα ένα δηλητήριο αντί για φάρμακο. Πιστεύει ότι, αν η Ελλάδα φύγει, μπορεί να πάει καλύτερα. Ενας άλλος οικονομολόγος, ο Ντάνι Ρόντριγκ, ασπάζεται τις απόψεις των “δραχμοσκεπτικιστών” συναδέλφων του. Λέει ότι οι αποτυχημένες διαπραγματεύσεις της Συνόδου Κορυφής των επτά και της συνάντησης του Βερολίνου θα μπορούσαν να προκαλέσουν έξοδο από το ευρώ και επαναφορά στη δραχμή. Και φέρνει ενώπιον των ευθυνών του το ευρωπαϊκό “ιερατείο” λέγοντας ότι «όποιος ενδιαφέρεται για το μέλλον της Ευρώπης, πρέπει να ευχηθεί καλή τύχη στον Αλέξη Τσίπρα». Στους πιο πάνω, που επισημαίνουν τους κινδύνους απ’ το Grexit, έχουμε και τον δικό μας “δραχμολάγνο” κ. Λαπαβίτσα, υπέρμαχο επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. Εμμέσως ανακινεί τη συζήτηση στο Grexit, διαπιστώνοντας σε άρθρο του στον Γκάρντιαν ότι «η τακτική λιτότητας έχει αποτύχει… είναι αδύνατον να ευθυγραμμιστούμε με την πολιτική της Ευρωζώνης… η στρατηγική της προσδοκίας ριζοσπαστικών αλλαγών εντός της καθορισμένης δομής του κοινού νομίσματος έχει τελειώσει…». Τίθεται υπέρ της εξόδου με μεθοδικό τρόπο απ’ την Ευρωζώνη. Και ο κ. Τσακαλώτος συνεπικουρεί στη διαπραγμάτευση και δεν αποκλείει το ενδεχόμενο μετά τη στάση του “κουαρτέτου” των ελεγκτών, αντί για θετικό αποτέλεσμα να καταλήξουμε σε ήττα. Ο κ. Βαρουφάκης, ενώ εξ αρχής δεν απέκλειε το ενδεχόμενο ρήξης, τώρα την αποφεύγει δηλώνοντας ότι «η μόνη διαφωνία μου με τους συναδέλφους μου είναι ότι θεωρούσα την έξοδο της Ελλάδος απ’ το ευρώ καταστροφική». Η κοινή αντίληψη είναι ότι επιβάλλεται συνεργασία, αποφεύγοντας εγωκεντρικές αντιλήψεις κυρίως από υπέρμετρη υπακοή στις εντολές που έχουν πάρει οι επικεφαλής των ευρωπαϊκών οργάνων απ’ το “ιερατείο” των Βρυξελλών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις εμείς να ’χουμε υπόψη μας ότι η φιλία είναι υποκρισία και η έχθρα καμουφλαρισμένη. Γι’ αυτό δεν χρειάζονται κομπασμοί, αν επιτευχθεί κάποια συμφωνία εφαρμόζοντας το λαϊκό γνωμικό «κρατώ τον φίλο μου κοντά και τον εχθρό μου ακόμα πιο κοντά».