Δράση και αντίδραση

Το έχουμε ακούσει πολλές φορές, το χρησιμοποιούμε όποτε μας βολεύει, πόσο όμως το έχουμε συνειδητοποιήσει;
Oταν χαμογελάσω σε κάποιο άτομο, είναι κατά το πλείστον φυσικό να χαμογελάσει και αυτό. Αν το χτυπήσω, θα αντιδράσει πιθανώς κατά τον ίδιο τρόπο. Σε κάθε δράση υπάρχει πάντα και μία αντίδραση.
Αν κατανοήσουμε τον νόμο αυτό, θα οδηγηθούμε στο να σκεπτόμαστε τον κάθε μας λόγο, την κάθε μας πράξη, ακόμη και το κάθε μας συναίσθημα. Στην καθημερινότητά μας το κάνουμε ή βάζουμε ως ασπίδα το συμφέρον ή τους φόβους μας και αλλοιώνουμε την σκέψη της πιθανής αντίδρασης;
Το ΝΑΤΟ για παράδειγμα, δηλαδή Ευρωπαίοι και Αμερικανοί (Η.Π.Α.), πήγαμε σε διάφορες ισλαμικές χώρες και θελήσαμε τάχα να επιβάλουμε τη «δημοκρατία», σκοτώνοντας, τραυματίζοντας ανθρώπους, διαλύοντας την περιουσία τους, χωρίς να το ζητήσουν. Αυτή ήταν μία δράση. Δεν θα υπήρχε αντίδραση εκεί; Δεν γίνεται, ο νόμος είναι συμπαντικός και εφαρμόζεται πάντα.
Σήμερα η αντίδραση ήρθε στο σπίτι μας, στην Ευρώπη. Γιατί παραπονιόμαστε;
Μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος έναν κυβερνήτη ή ένα κράτος σαν καρκίνωμα. Είναι όμως μέσα στα δικά του όρια αυτό. Αν όμως κάνουμε «επέμβαση» τότε συνήθως απλώνει το καρκίνωμα όπου μπορεί. Θέλει να ζήσει, με όλα τα συμπτώματα που θα δημιουργήσει.
Δίνουν όπλα σε φανατικούς εγωιστές και τους υπόσχονται κράτος. Αν αθετήσουν την υπόσχεσή, για τον όποιο λόγο, δεν θα γυρίσουν τα όπλα εναντίον τους; Ποιος εξόπλισε και εξοπλίζει τον κάθε ISIS; Τώρα είμαστε στην αντίδραση. Θα έπρεπε να το περιμένουμε είτε μας βολεύει είτε όχι.
Μήπως και η δράση των Ελλήνων στους ανθρώπους που περνάνε από τη χώρα μας, με προορισμό την Ευρώπη και βοηθιούνται από τους πατριώτες μας, δεν θα φέρει αντίδραση; Θα φέρει, θυμηθείτε το. Και ανθρώπινη και Θεϊκή και πάντα η δεύτερη υπερτερεί.
Στην καθημερινή μας δράση, οι περισσότεροι, προσπαθούμε να κάνουμε το καλό, να αποφεύγουμε το κακό, έτσι ώστε η δράση μας να φέρει ευνοϊκή αντίδραση. Στη συνέχεια, παλεύοντας ακόμη περισσότερο με τον εαυτό μας και με τις συνθήκες της ζωής, επιθυμούμε να γίνουμε ακόμη καλύτεροι για να πετύχουμε μία αντίδραση, μετά τον φυσικό θάνατο, πολύ καλή, πιστεύοντας στην καλή συνέχεια της πορείας της ψυχής.
Τελικά πόσο συνειδητοί είμαστε στην καθημερινότητά μας; Πόσο σκεφτόμαστε τη δράση από τα λόγια μας, τις πράξεις μας και κατά πόσο περιμένουμε την αναλογούσα αντίδραση; Γιατί θέλουμε πολλές φορές, εμείς να πράττουμε όπως θέλουμε, αλλά η αντίδραση των άλλων να είναι και αυτή όπως πάλι εμείς θέλουμε; Όλα στα μέτρα μας, δεν γίνεται. Οι συμπαντικοί νόμοι εφαρμόζονται απαρέγκλιτα. Δεν λειτουργούν όπως οι ανθρώπινοι νόμοι κατά το δοκούν ή με «παράθυρα» κάποιες φορές.
Ας αναζητάμε λοιπόν σε κάθε μας δράση τις αξίες της καρδιάς και της ψυχής. Ας έχουμε τη σκέψη μας και στην αντίδραση και αυτή ας οδηγεί τις πράξεις μας, τη δράση μας.
Άλλωστε λέμε, «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελά». Γιατί αφήνουμε τον φόβο να μας κυριεύει; Το ελληνικό στοιχείο ποτέ δεν αλλοιώθηκε, πάντα κρατήθηκε στις δικές του αρχές, στην δική του ανθρωπιά.
Αν υπάρχει γνώση και πίστη στην δράση μας τότε και η αντίδραση που θα επιστρέψει θα είναι υπέρ μας.