Δρόμοι επιβίωσης

Τίτλος εύλογος…
Εκείνοι οι μεγάλοι δρόμοι κι απόδρομοι της αγωνιώδους φυγής…
Οι δρόμοι των προορισμών της Ελπίδας Ζωής! Τραχείς, στενοί, ατελείωτοι…
Εκείνες οι ατραποί οι δύσβατες, εκείνα τα μονοπάτια τ’ αγκαθωτά για τ’ απογυμνωμένα πέλματα της ερημιάς.
Η φωτιά του πολέμου, η πείνα, ο τρόμος, ο καταδιωγμός…, έβγαλαν τους δύσμοιρους στις προσφυγικές εξόδους της μεγάλης, της πιεστικής ανάγκης!
…Δρόμοι επιβίωσης λοιπόν…
Είναι ο τίτλος της έκθεσης. Εκθεσης φωτογραφίας, Ελλήνων καλλιτεχνών.
Η συγκίνησή τους, το συνειδησιακό άλγος τους, η “δακρυσμένη αισθητική” τους μπροστά στο κάλλος του ανθρώπινου αδιεξόδου, της θλίψης του πόνου και του στεναγμού.
Η εικόνα είναι καταιγίδα!
Τόνιζε ο αξέχαστος Σεραφείμ Φυντανίδης.
Η έκθεση με τούτα τα υπέροχα ντοκουμέντα της ευαισθησίας, και του ταλέντου των καλλιτεχνών, που αποτύπωσαν τις εκφάνσεις της δυστυχίας, θα λειτουργήσει στην αίθουσα της Βουλής των Ελλήνων.
Ενας φωτογραφικός πλούτος, με χρώμα ή χωρίς, να κοινωνήσει ο κόσμος, από λίγη, ελάχιστη ταραχή καρδιάς!
Η ανακοίνωση στην TV, έχει πλάνα, πολλά – πολλά γνωστά, αναγόμενα σε “θέματα” με συνειρμούς που συγκλονίζουν…. Εξάλλου, η ανθρώπινη περιπέτεια στις τραγικές διαστάσεις της, ήταν πάντα ιδιαίτερα ελκυστική…
Μια “εικαστική ελεγεία” καταδεικνύουσα τους δρόμους… Εκείνους τους θαλάσσιους, με τα αμφίβολα πλεούμενα των πιθανότατων ναυαγίων στους εχθρικούς κυματισμούς των πελάγων του θυμού!
Τους δρόμους τους χερσαίους με το ψύχος, τη ζέστη, την πείνα με τους δικούς τους κινδύνους σε κάθε γωνιά, αντίμαχους της προσδοκίας των ξεριζωμένων.
Φωτό, έξοχες… Παιδιά, σε ράγες σιδηροδρομικής γραμμής… Ενήλικες εφ’ ενός ζυγού, σιλουέτες τραγικότητας ακολουθούν τον βηματισμό του πένθους… Βρέφη τρυφερά, σ’ αγκαλιές γονιών με δάκρυ ή χαμόγελο. Παιδούλια γλυκά, ανταριασμένα με τα κεφαλάκια τους ολομούσκευτα το θαλασσινό νερό, τρέμοντα σαν φύλλα…
Εικόνες, εικόνες, εικόνες…
Χριστέ μου, “ιστορήματα αχειροποίητα” αγιοτήτων και αγιασμένων μορφών…
Πόσο θα ’θελα να τη δω αυτή την έκθεση, πόσο θα ’θελα… Ν’ αποκαλυφθώ και να προσκυνήσω το “Σύγχρονο Πρόσωπο” της δραματικής ωραιότητας, εν τη ακριβή διαδρομή του σωσμού του… Η επιβίωση έπεται. Και αν!