Στην αρχή νόμιζα ότι μόνο εγώ είχα το πρόβλημα, αλλά δεν ήταν έτσι. Εδώ και κάποια χρόνια άρχισα να λαμβάνω γράμματα που έγραφαν μεν τη διεύθυνσή μου, δεν απευθύνονταν όμως σε μένα. Παράλληλα άρχισα να χάνω αλληλογραφία και πακέτα που ήξερα ότι είχαν σταλεί σε μένα, τα οποία δεν έλαβα όμως ποτέ. Τα παράπονα στα ΕΛΤΑ και τις εταιρείες ταχυμεταφορών δεν απέδωσαν. Ούτε ο ταχυδρομικός κώδικας της περιοχής μου βοηθούσε, είτε γιατί στην αλληλογραφία των άλλων που ελάμβανα υπήρχε ο γενικός κώδικας της πόλης 73100 ή λανθασμένα έφερε τον ταχυδρομικό κώδικα της δικής μου περιοχής, αφού το όνομα του δρόμου ήταν το ίδιο.
Προβληματιζόμουνα πολύ και το έψαξα λίγο. Και βρέθηκε η λύση του γρίφου, όχι όμως και του προβλήματος:
Η, πριν αρκετά χρόνια, συνένωση των περιαστικών Καποδιστριακών Δήμων (Ακρωτηρίου, Σούδας, Ελευθερίου Βενιζέλου, Θερίσου, Κεραμειών, Νέας Κυδωνίας) με τον Δήμο Χανίων, για τη δημιουργία του Μητροπολιτικού Καλλικρατικού πλέον Δήμου μας, δεν ξέρω αν και πόσα προβλήματα δημιούργησε και σε ποια πεδία, και δεν είναι δουλειά μου να σχολιάσω το θέμα. Ως προς το πρόβλημα των οδών όμως, λογικό ήταν οι τέως αυτοί Δήμοι να έχουν από ετών ονοματοδοτήσει τους δρόμους και τις πλατείες τους, όπως έχει γίνει φυσικά και από τον Δήμο Χανίων από συστάσεώς του, βασιζόμενοι κυρίως στην Ιστορία και τα ιστορικά ή σημαντικά πρόσωπα.
Το αποτέλεσμα είναι να υφίστανται πολλοί δρόμοι με το ίδιο όνομα σε διαφορετικές περιοχές. Οι κάτοικοι ψάχνοντας πιθανόν για τον ταχυδρομικό κώδικά τους, βρίσκουν και χρησιμοποιούν τον κώδικα της περιοχής του αστικού Δήμου Χανίων και όχι του τέως Δήμου τους, με την προαναφερόμενη κατάληξη.
Σε μια εντελώς πρόχειρη αναζήτηση στους χάρτες της Google και όχι μόνο, συνάντησα περίπου 50 δρόμους με το ίδιο όνομα, σε κάποιες περιπτώσεις 2 και 3 φορές, σε διαφορετικές περιοχές φυσικά, αλλά εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Χανίων – άλλοι κεντρικοί κι άλλοι όχι. Και σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι.
Ως παλαιό μέλος της Επιτροπής Ονοματοθεσίας του Δήμου, και γνωρίζοντας συγκεκριμένες προϋποθέσεις, δεν περιμένω φυσικά τη μετονομασία των οδών, που θα δημιουργούσε άλλα προβλήματα. Αν και σύμφωνα με σχετική εγκύκλιο, λόγο μετονομασίας θα μπορούσε να συνιστά η ύπαρξη οδού στον ίδιο Δήμο ή σε πολύ κοντινή απόσταση σε όμορο Δήμο, με το ίδιο όνομα, ή οδού με δυσπρόφερτο ή κατά κρίση ακατάλληλο όνομα, κ.τ.λ. Αλλά εδώ δεν μιλάμε για ένα και δύο δρόμους. Κι αν είναι τόσοι πολλοί, μπορούν να αλλάξουν όνομα όλοι;
Ενδεχομένως η λύση θα ήταν η ενημέρωση των κατοίκων των τέως περιαστικών Δήμων μέσω των Συμβουλίων των Δημοτικών Κοινοτήτων, για τη σωστή χρήση των ταχυδρομικών κωδίκων της περιοχής τους και η παρότρυνσή των πολιτών όταν δίδουν τη διεύθυνσή τους σε φορείς, Τράπεζες, φίλους κ.λπ. να αναγράφουν και την περιοχή τους (π.χ. Κ. Μάνου, Δικαστήρια), το θέμα όμως είναι αν αυτό τηρηθεί τελικά από τους δημότες και τι άλλο θα μπορούσε να γίνει με την ήδη υφιστάμενη κατάσταση.
Οι… πολλαπλοί οδοί σε τυχαία σειρά που συνάντησα κατά την έρευνα:
Πλαστήρα, Κ. Μάνου, Δασκαλογιάννη, Ιωνίας, Ηγουμένου Γαβριήλ, Γιαμπουδάκη, Κριάρη, Σφακίων, Κυδωνίας, Νεάρχου, Αγ. Αποστόλων, Ελ. Βενιζέλου, Κισάμου, Θερίσου, Αναπαύσεως, Γρηγορίου Ε΄, Ακρωτηρίου, Ερωφίλης, Ηρώων Πολυτεχνείου, Αγ. Κωνσταντίνου, Πολυρρήνιας, Αλεξ. Παναγούλη, Σελίνου, Προφήτη Ηλία, Μουσούρων, Κωνσταντινουπόλεως, Σμύρνης, Θεοτοκοπούλου, Παπαναστασίου, Κ. Φούμη, Επιμενίδου, Ηπείρου, Μελιδονίου, Μίνωος, Αλέξη Μινωτή, Κ. Χιωτάκη, Μαλινού, Νικολάου Σκουλά, Κυρ. Μητσοτάκη, Δρομονέρου, Μαλαθύρου, Τιμολέοντος Βάσσου, κ.α.
Πόσοι άλλοι να υπάρχουν άραγε;
*Η Ζαχαρένια Σημανδηράκη είναι ειδ. συνεργάτις των Γενικών Αρχείων του Κράτους
