Την εκπόνηση μελέτης αποκατάστασης του δρόμου που συνδέει την Κεραμωτή με τα Λιβάδια στη Δυτική Κίσσαμο ζητούν κάτοικοι της περιοχής. Μάλιστα τονίζουν πως ο δρόμος αυτός που σήμερα είναι επικίνδυνος για την κυκλοφορία, αν γινόταν μια διαπλάτυνση και ασφαλτοστρωνόταν, θα διασφάλιζε την εύκολη μετακίνηση προς Λιβάδια και Λαφονήσι.
Ειδικότερα ο κ. Μιχάλης Μπατιστάκης μας επισήμανε ότι «από το 2009, είχαμε υποβάλλει το αίτημα στην τότε ΤΥΔΚ (Τεχνική Υπηρεσία Δήμων και Κοινοτήτων) και στον τότε Δήμο Ιναχωριού. Ο δρόμος αυτός είναι ο πιο σημαντικός για να πάει κάποιος στην παραλία στα Λιβάδια αλλά και για το Λαφονήσι. Με μερικές βελτιώσεις, διαπλατύνσεις, μπορεί να οδηγεί κατευθείαν τους οδηγούς στα Λιβάδια και στο Λαφονήσι. Έκτοτε όλοι οι Δήμαρχοι Κισσάμου μας έλεγαν ότι “θα το προχωρήσουμε, θα τον φτιάξουμε”, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα! Και έχουμε βρεθεί πλέον σε ένα σημείο που σε κάποια σημεία έχει γίνει επικίνδυνος ο δρόμος για αυτό και έχουμε και ατυχήματα».
Σύμφωνα με τους κατοίκους δεν είναι απαραίτητο να δαπανήσει ο Δήμος ίδιους πόρους, αλλά μπορεί να εντάξει το έργο σε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα και να διεκδικήσει από εκεί τις αναγκαίες χρηματοδοτήσεις.
Θίξαμε στον κ. Μπατιστάκη τις απαντήσεις που λάβαμε από το Δήμο Κισσάμου για το θέμα. Ότι πριν το 2010 όταν σχεδιάζονταν η ανακατασκευή του δρόμου υπήρχαν αντιδράσεις από κάποιους κατοίκους και πως οι κάτοικοι και οι επισκέπτες μπορούν να εξυπηρετηθούν από άλλο δρόμο μετά την Κεραμωτή που κατεβαίνει στη θάλασσα. «Αυτό για τις αντιδράσεις το ακούω για πρώτη φορά» λέει ο κ. Μπατιστάκης και προσθέτει πως «ο άλλος δρόμος είναι μετά την Κεραμωτή, δεν εξυπηρετεί όσους ζουν ή έχουν περιουσία στην Κεραμωτή και έχει πολλές στροφές.»
Σύμφωνα με έγγραφο της ΤΥΔΚ τον Σεπτέμβριο του 2009 υπάρχει ανάγκη διαπλάτυνσης και ασφαλτόστρωσης του δρόμου που συνδέει την Κεραμωτή με τα Λιβάδια. Η ΤΥΔΚ σημειώνει πως ο συγκεκριμένος δρόμος «είναι ασφαλτοστρωμένος και σχετικά ευρείας κυκλοφορίας. Είναι πράγματι στενός με εγκάρσια πολύ μεγάλη κλίση στο μεγαλύτερο τμήμα του με αποτέλεσμα να εγκυμονούν κίνδυνοι, είτε λόγω της στενότητας του, είτε λόγω πιθανών καταπτώσεων. Η διαπλάτυνση του δρόμου στα τμήματα που υπάρχουν μεγάλες κλίσεις, δηλαδή στο μεγαλύτερο μήκος του, είναι πολύ δύσκολη. Εάν διαταραχθεί το έδαφος ανάντη λόγω της εκσκαφής θα απαιτηθούν πολυδάπανα έργα αντιστήριξης του. Μια ρεαλιστική βελτίωση της ασφάλειας του δρόμου στα τμήματα που προαναφέρουμε θα ήταν τα εξής: 1ον Τοποθέτηση προστατευτικής μπάρας κατάντη, όπου απαιτείται. 2ον Τοποθέτηση ισχυρού πλέγματος ανάντη, για την παρακράτηση προϊόντων κατολισθήσεων όπου απαιτείται, 3ον Τοποθέτηση προειδοποιητικών πινακίδων. Για το τμήμα εντός οικισμού, όπου το έδαφος ομαλοποιείται, η διαπλάτυνση είναι εφικτή υπό την προϋπόθεση ότι συναινούν εγγράφως οι ιδιοκτήτες στην παραχώρηση απαιτούμενης λωρίδας γης.» Μάλιστα τότε η ΤΥΔΚ δήλωνε πρόθυμη να συντάξει προμελέτη βελτίωση του δρόμου που θα αποστέλονταν στον Δήμο να μεριμνήσει για την εξασφάλιση της απαιτούμενης πίστωσης. Έκτοτε πέρασαν…15 χρόνια!
