Στις 9 του Νοέμβρη παρουσιάσαμε το πρώτο “τούρκικο” παραμύθι με τίτλο «Αφέντης και δούλος». Και υπενθυμίζουμε από το πρώτο σημείωμά μας: «Γιατί όμως συγκεκριμένα, τουρκικά παραμύθια; Η ρίγα από τη Μικρά Ασία, η σχέση με τη Μικρά Ασία, το κοινό μας πεδίο στη γλώσσα και στη μυθοπλασία, το κοινό γεωγραφικό πλαίσιο και ενός άλλου τύπου ιδεολογία για την ειρήνη ανάμεσα στους δύο λαούς, που συνδέονται τόσο πολύ και ωστόσο, ζουν τόσο χωριστά. Στο όνομα της ειρήνης και της φιλίας του ελληνικού και του τουρκικού λαού. Όπως είναι και τα παραμύθια.
Σημείωση: αυτός ο κύκλος των παραμυθιών είναι ίσως, πολύ πιο σκληρός και βίαιος απ’ ό,τι συμβαίνει στα ήδη γνωστά μας παραμύθια. Είναι όμως πιο κοντά στην πραγματικότητα και στην ανθρώπινη ζωή, προπάντων στην Ιστορία. Καθόλου εξωπραγματικό. Και ιδιαιτέρως ενδιαφέρον. Η μαγεία διατηρείται.
Καλή μας ανάγνωση
Ποιος έφτιαξε τον Βόσπορο;
Οι παλιοί σοφοί λένε πως ένα από τα πολύ σημαντικά σχέδια του Ισκεντερ-ί Ζουλκαρνείν ήταν να καθυποτάξει μια γυναίκα. Γιατί ετούτη η γυναίκα δεν ήτανε τυχαία, παρά εξουσίαζε την περιοχή της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης. Το όνομα της ήτανε Καϊντεφέ.
Ο Ισκεντέρ ήθελε πάση θυσία να κυριαρχήσει απέναντι στην εξουσία της, γιατί ως άντρας, στρατηλάτης και κυρίαρχος, δεν το επιθυμούσε να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια του, η Καϊντεφέ. Μεταμφιέστηκε λοιπόν και πήγε στο παλάτι της, όπου έγινε δεκτός ως άρχοντας μεγάλος και τρανός, από μία άγνωστη χώρα.
Η Καϊντεφέ όμως, γνωρίζοντας τη δύναμη, τη γενναιότητα, την καταγωγή, την εξυπνάδα και την εκπληκτική στρατηγική που διέθετε ο Ισκεντερ-ί Ζουλκαρνείν, είχε, εδώ και καιρό, ζητήσει να φτιάξουν μια εικόνα του και να την έχει στον χώρο της, στολίδι και πρότυπο.
Όταν λοιπόν μπήκε στο παλάτι της Καϊντεφέ ο Ισκεντέρ, όσο κι αν ήταν επιτυχημένη η μεταμφίεση του, κάτι στο βλέμμα, κάτι το αγέρωχο ύφος και οι κινήσεις, δημιούργησε υποψίες. Και με τη βοήθεια των υποταχτικών της, η Καϊντεφέ κατάλαβε πως ετούτος είχε μπει δόλια στο παλάτι. Ώσπου τον αναγνώρισε, διέταξε ωστόσο, να τον φυλακίσουν.
Η καρδιά της όμως, και προπάντων το μυαλό, ο θαυμασμός της και ο σεβασμός απέναντι στο μεγαλείο εκείνου του άντρα, του γνήσιου άρχοντα και μεγάλου κατακτητή, δεν την άφηναν να ησυχάσει και να κοιμάται τις νύχτες. Δεν το επέτρεπε στον εαυτό της να έχει φυλακισμένο έναν κολοσσό της Ιστορίας, όπως ήταν εκείνος. Ζήτησε να παρουσιαστεί στον θρόνο της.
– Δεν το χωράει ο νους μου να σ’ έχω φυλακισμένο. Θα μου υποσχεθείς, όμως, σα γνήσιος άρχοντας, σα γνήσιος, τίμιος άντρας απέναντι σε μαι γυναίκα, πως θ’ αποχωρήσεις και δεν θα πειράξεις ούτε το τόσο από τα εδάφη και την επικράτεια μου.
– Υπόσχομαι ότι θα πάρω τα στρατεύματα μου και θ’ αποχωρήσω, χωρίς να δώσω την παραμικρή μάχη.
Ο Ισκεντέρ έκανε μια κίνηση σεβασμού και υπακοής. Η αρχόντισσα τον άφησε ελεύθερο.
Όταν γύρισε πίσω στη Μακεδονία, ο Ισκεντέρ συμβουλεύτηκε τους στρατηγούς του. Οι στρατηγοί παρέμειναν ακάθεκτοι στην άποψη τους για την κατάκτηση της Σμύρνης, και οπωσδήποτε, της Κωνσταντινούπολης. Αυτήν την περιοχή, οι στρατηγοί την είχαν βάλει στο μάτι αλλά και δεν το ήθελαν να κάνει εκεί κοντά κουμάντο μια γυναίκα και μάλιστα η Καϊντεφέ…
Χρειαζόταν όμως ένα σχέδιο. Γερό, οργανωμένο και ασφαλές, για απόλυτη επιτυχία. Τότε ο Ισκεντέρ έκρινε άκρως απαραίτητη τη γνώμη και τη συμβουλή του προφήτη Χιζίρ.
Εν τω μεταξύ, οι στρατηγοί του Ισκεντέρ τον πίεζαν να εκστρατεύσει το ταχύτερο, εναντίον της Καϊντεφέ και του εδάφους της εξουσίας της. Ο Χιζίρ είπε κάτι άλλο, εντελώς διαφορετικό:
– Άρχοντα μου, στην περίπτωση ετούτη δεν είναι απαραίτητος ο πόλεμος. Εξυπνάδα χρειάζεται, καλή γεωμετρία και μηχανική. Πολλοί εργάτες και πολλή δουλειά.
Ποιο ήταν το σχέδιο; Ο Χιζίρ ήξερε πολύ καλά πως η Μαύρη Θάλασσα ήτανε ψηλότερη από τη Λευκή. Αν λοιπόν ο Ισκεντέρ κατάφερνε να δημιουργήσει ένα τεράστιο κανάλι ώστε να χυθούν τα νερά της Μαύρης Θάλασσας και να κατευθυνθούν προς τη Λευκή, κατηφορίζοντας, θα έπνιγαν ολάκερη την πολιτεία της Καϊντεφέ και θα καταστρεφόταν οριστικά το βασίλειο και η εξουσία της, και ο δρόμος του στρατηλάτη θα ήταν απόλυτα ελεύθερος.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Χιζίρ και το σχέδιο, ο Ισκεντέρ οργάνωσε ένα ανθρώπινο δυναμικό εφτακοσίων χιλιάδων γερών αντρών, που αγωνίζονταν να σκάψουν μία μεγάλη, πελώρια διώρυγα, ένα μεγάλο ποτάμι, για τρία ολόκληρα χρόνια, δουλεύοντας μέρα και νύχτα. Πέθαναν πολλοί από την εξάντληση, την αρρώστια, αντικαταστάθηκαν, συνέχισαν, ώσπου στο τέλος φτιάχτηκε το κανάλι. Στο τελικό στάδιο, εκεί,ς το στόμιο της Μαύρης Θάλασσας, η τελευταία εργασία οδήγησε σε μία εκρηκτική έξοδο των υπερυψωμένων νερών της προς τα νοτιοδυτικά. Ο Ισκεντέρ και οι άντρες του παρακολούθησαν με θαυμασμό και δέος ετούτη την τεράστια πλημμύρα, λες και είχαν ανοίξει όλοι οι ποταμοί τριγύρω, για να συναντηθούν τα νερά τους εκεί, πνίγοντας το βασίλειο της Καϊντεφέ.
Έτσι το λοιπόν ανοίχτηκε ο Βόσπορος, σαν ένα πελώριο ποτάμι που διασχίζει την υδάτινη πόλη της Κωνσταντινούπολης, με τις εφτακόσιες πηγές της, και πέφτει στη Λευκή Θάλασσα.
Σε τούτα τα μαγευτικά νερά του Βοσπόρου, χάρη στον Ισκεντερ-ί Ζουλκαρνείν, χτίσανε οι άνθρωποι μετά, και στις δύο του όχθες, όπου καθρεπτίζονται σαν σε όνειρο, αρχοντικά, βυζαντινές εκκλησίες, χαμάμ και παλάτια και μιναρέδες. Και γνωρίζουν οι Έλληνες, ποιος ήταν ο Ισκεντερ-ί Ζουλκαρνείν;
Λεξιλόγιο
Λευκή θάλασσα= η Μεσόγειος Θάλασσα
Ισκεντερ-ί Ζουλκαρνείν= Αλέξανδρος ο Δίκερος, ο Μέγας Αλέξανδρος.
