Δυσοίωνοι καιροί

Το διεθνές περιβάλλον διανύει φάση υψηλής μεταβλητότητας και αστάθειας, με την Ελλάδα να βρίσκεται εκ γεωγραφικού ορισμού και μόνο σε σταυροδρόμι γεωπολιτικών πιέσεων και ανακατατάξεων.
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, στην επικαιρότητα επικρατεί το θέμα της παρακολούθησης τηλεφωνικών συνδιαλέξεων.
Μια βαθιά, περιττή κρίση που τραυματίζει τους θεσμούς.
Το 2010 και το 2015… σήμερα θυμίζει νηπιαγωγείο.
Άλλαξαν τόσα πολλά γύρω μας, μέσα σε μόλις τρία χρόνια.
Η Δημοκρατία -που είναι μαχόμενη- απαντά στις κρίσεις με τα αλυσιτελή εργαλεία που διαθέτει.
Και αυτά τα «εργαλεία» είναι η θωράκιση των θεσμών και η προσωπική ευθύνη αυτών που ηγούνται των θεσμών.
Διαπιστώνω με λύπη ότι με την υπόθεση των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, οι συνθήκες μιας μίνιμουμ σύγκλισης ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, τουλάχιστον ως προς τα διεθνή γεγονότα, δηλαδή την ταυτότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε – αυτή η σύγκλιση προσώρας χάθηκε.
Μπορεί να ανακτηθεί.
Αυτό έγκειται στην πειστική διαχείριση που θα κάνει ο πρωθυπουργός.