Δύο πρόσφατα γεγονότα με υποχρεώνουν να σημειώσω μερικές σκέψεις για την αθλιότητα των μεγαλορρημόνων της Ε.Ε., δηλαδή της γνωστής τρόικας.
Το ένα γεγονός αφορά ένα καλό σχετικά ρεπορτάζ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την έρευνα και την καινοτομία και το άλλο είναι η θέση που ανάπτυξε ο πρώην τσάρος της ελληνικής Οικονομίας επί Ανδρέα Παναγιώτης Ρουμελιώτης, χθες σε τηλεοπτικό σταθμό της χώρας.
Το μεν ρεπορτάζ αναφέρεται στην αποβιομηχάνιση της Ε.Ε. κατά 10% κατά τη διάρκεια της παρούσης κρίσης, που δεν τελειώνει και κυρίως στην αυτοκινητοβιομηχανία της Ιταλίας και ειδικότερα στο Τορίνο.
Στο σχετικό βίντεο ο ομιλητής αναφέρεται στο ότι καινοτομία σημαίνει νέες επενδύσεις, νέες τεχνολογίες, νέα μυαλά, νέα ρεύματα, νέα προϊόντα, νέες επιχειρήσεις και νέα κέρδη. Καλώς θα λέγαμε τα λέει ο αξιωματούχος που μίλησε στο ρεπορτάζ αυτό, αλήθεια θα λέγαμε αν η Ιταλία δε διέρχεται την ίδια αθλιότητα με τη χώρα μας και χωρίς Δ.Ν.Τ.!!! Ένας 40χρονος μηχανικός μιλά περπατώντας για την ανεργία του, κρατώντας από το χέρι τη μικρή κόρη του και μιλώντας για τις δυσχέρειες να βρει δουλειά. Ο Αντρέας, αυτό είναι το όνομα του άνεργου μηχανικού έχασε τη δουλειά του μαζί με άλλους 400 πριν από δύο χρόνια και τώρα περιδιαβαίνει τους δρόμους προσπαθώντας από τη μια να καταλάβει και από την άλλη να βρει τρόπο επιβίωσης, γι’ αυτόν και την κορούλα του, διότι δε γνωρίζουμε τι άλλα μέλη έχει και αν έχει στη στενή του οικογένεια. Αυτός ο σπουδασμένος και πολυζήτητος μηχανικός, χωρίς όνειρα πλέον προσπαθεί να βρει μια λύση.
Στο ίδιο επίπεδο δεκάδες εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, σπουδαγμένοι και ασπούδαστοι, μετέωροι στην κοινωνία, χωρίς όνειρα, γιατί κάποιοι άλλοι τους τα έκλεψαν βρίσκονται στην ίδια και χειρότερη μοίρα του φίλου Ιταλού, Αντρέα. Και δε φτάνει που δεν έχουν να συντηρηθούν, έχει αυξηθεί επικίνδυνα το επίπεδο φτώχειας του λαού μας και κοντεύει, αν δεν το έχει ξεπεράσει, να καταλήξει στα ίδια με την κατοχή. Γερμανοί τότε, Γερμανοί και τώρα! Και αισχροί και γελοίοι, διότι στη φτώχεια του μυαλού τους διαβάζουμε ότι προσφέρουν 9 δις ευρώ, αλλά να μην ξαναμιλήσουμε για αποζημιώσεις και για αναγκαστικά δάνεια!
Όμως, πιστεύω ότι οι πολιτικοί μας τουλάχιστον αυτή την ύστατη στιγμή θα αρθούν στο ύψος τους, αντί να σέρνονται από τα φουστάνια της κυράς Άγκελα και να ζητήσουν το ποσόν αυτούσιο, ολόκληρο και με τους τόκους όπως αποφασίζουν ακόμη και τώρα τα δικαστήρια όταν πρόκειται για κάποιον που χρωστάει, ή έχει αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά.
Αχρεωστήτως τα καταβάλαμε στον μισητό πρόγονο της κυρά Άγκελα και μάλιστα καταναγκαστικά, αχρεωστήτως τα θέλουμε πίσω και να πάψουν να πλουτίζουνε βασισμένοι στη δυστυχία τη δική μας.
Στο ρεπορτάζ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου γίνεται λόγος για την περιοχή του Τορίνο και της Βόρειας Ιταλίας, και του μισού εκατομμυρίων ανέργων που έχασαν τη δουλειά τους σε έναν μόνο χρόνο. Και γίνεται λόγος για μερικές δεκάδες εκατομμύρια που δίδονται για να ανορθωθεί η βιοϊατρική και άλλοι κλάδοι νέων και καινοτόμων επιστημών και ευχόμαστε και ελπίζουμε να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους οι φίλοι Ιταλοί.
Όμως το πρόβλημα στη χώρα μας έχει πολλές διαστάσεις. Δεν είναι μόνο η πανούκλα της ανεργίας, αυτής της στρατιάς νέων και ώριμων ανθρώπων, ανθρώπων που αδυνατούν να πληρώσουν ένα απλό λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος. Ανθρώπων που ζώντας μέσα στην απόλυτη φτώχεια σκέφτονται πως γίνεται και ο κάθε Πάγκαλος λέει χωρίς να ερυθριά, ότι «μαζί τα φάγαμε», όταν ο σημερινός άνεργος δεν είχε γεννηθεί την εποχή που τα έτρωγαν και είναι υποχρεωμένος να σκύβει μέσα στου θλιβερούς και βρομερούς σκουπιδοτενεκέδες.
Και λίγο ντροπή, δεν θα ήταν κακό πράγμα. Επανερχόμενος στο αρχικό ζητούμενο, ο πρώην τσάρος της οικονομίας μας και στέλεχος παλαιότερα του Δ.Ν.Τ. ανέφερε την «τραγωδία» του Δ.Ν.Τ. να διαπιστώνει ότι τα λάθη τους έχουν στοιχίσει πολλά στη φτώχυνση της χώρας μας. Λάθος συνταγές, εξακολουθητικά λάθη (στου κουζουλού τα γένια μαθαίνουν οι μπαρμπέρηδες!), ανεργία, φτώχεια, χάσιμο αγορών και οι κυβερνώντες μιλούν για πρωτογενές πλεόνασμα! Ούτε τσίπα ούτε ντροπή!
Τι συμπεραίνει κανείς από τα ανωτέρω; Η τρόικα έχει την πλήρη ευθύνη της κατάντιας του λαού μας και δεν πρέπει να πισωπατήσουμε στην άποψή μας αυτή, έναντι οιουδήποτε ανταλλάγματος. Είναι αργά μεν, αλλά και ταυτόχρονα, νωρίς, ώστε να ανακρούσουμε πρύμνη. Είναι καιρός να επιλέξουμε ανθρώπους με ανθρωπιά και όχι κατ’ επίφαση ανθρώπους. Δεν μπορούμε, ούτε πρέπει να αφήσουμε τις τύχες μας στα χέρια ανίκανων, ούτε να περιμένουμε ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για να ξεπεινάσουν οι πεινασμένοι μας. Έχουμε όλα όσα χρειαζόμαστε ώστε να αλλάξουμε πορεία και να ξαναγεννήσουμε όνειρα στις καρδιές των νέων κοριτσιών και αγοριών της χώρας μας. Μακριά από κατάθλιψη, μόνο με αισιοδοξία. Ας έλθουν νέοι στα πράγματα.