Ολιγοήμερη άδεια πήρε ο κάπταιν Μανούσος ο τυροκόμος από το μιτάτο του… κάπου εκεί ψηλά στις Σφακιανές μαδάρες…
Για να κάμει κι αυτός μερικά μπανάκια σαν άθρωπος,όπως του παράγγειλε ο αγροτικός γιατρός.
Να πάεις άντρα μου στον γιαλό να πας, που κάνει καλό τσι ρεματισμούς σου, και να ξεμαγαρίσεις και μια ουλιά από τσι αθοτύρους..
Τον μαλαγάνιαζε η καταφερτζού η Μαριγώ, για να μην τον έχει στα πόδια της…
Την επόμενη μέρα έβγαλε τα ρούχα του μιτάτου, έβαλε ένα λουλουδάτο σορτσάκι του εγγονού του, άσπρα σπορτεξάκια, άσπρο καπελάκι και καβάλα στο άλογο του πήρε την κατηφόρα για τον Iλιγγα.
Ηταν πρωί του Αυγούστου κι ο μπάρμπας Μανούσος ο μαδαρίτης, έκανε το πρώτο μπανάκι στην ζωή του… Στην αρχή μπήκε μέχρι τους αστραγάλους για να συνηθίσει το κρύο, συνέχισε μέχρι τη μέση πλατσουρίζοντας, είχε λίγο κυματάκι ο γιαλός, κάπου γλίστρησε στα βοτσαλάκια… Και νάσου τον καπετάνιο ανάσκελα να σκυλοπνίγεται…
Ήπιε την πρώτη γουλιά σαν την νερόκουπα, άρχισε να ρίχνει καντήλια όπως συνήθιζε, ήπιε τη δεύτερη και δεν έβγαλε άχνα και στην τρίτη που είδε τα ζόρια άρχισε τα παρακάλια…
Βοήθα Παναγιά μου και στην χάρη σου θα φέρω ένα μεγάλο κεφάλι τυρί… βοήθα Αγιε Νικόλα μου και στην χάρη σου θα φέρω το καλύτερό μου σφαχτό…
Βοηθά τε μου μωρέ και πνίγομαι…
Ένα ζευγάρι Γερμανών που είχε κατασκηνώσει στις σπηλιές, έτρεξε βολίδα και με 2-3 μακροβούτια τον έβγαλαν έξω σηκωτό…
Νάχετε μωρέ κοπέλια την ευκή μου και την ευκή τσι Παναγίας… μα άμα με ξαναδείτε εμένα επαέ να με χέσετε…
Ακου εκεί… κάνει καλό τσι ρεματισμούς το θαλασόνερο…
Μόνο εγώ κατέω ο ατσιποδιάρης πώς την σκαπούλαρα…!!!
