Εχουμε και λέμε…!

ΣΕ ΛΙΓΕΣ μέρες συμπληρώνονται τρία χρόνια Νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας, μάλιστα εν μέσω ακραίων γεγονότων και καταστάσεων (πανδημία, ανεπίτρεπτη και προκλητική επιθετικότητα των Τούρκων, ρωσοουκρανικός πόλεμος, ανυπόφορη ακρίβεια κ.ά.)
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ των Τούρκων να πλημμυρίσουν την Ελλάδα με μετανάστες αντιμετωπίσθηκε αποτελεσματικά (Έβρος), αποδεικνύοντας την ετοιμότητα της χώρας. Τα νησιά, για πρώτη φορά αποσυμφορήθηκαν από πρόσφυγες. Η πανδημία αντιμετωπίστηκε σχετικά καλά, ενώ η δημόσια τάξη παραμένει ένα από τα ζητούμενα για την κυβέρνηση. Η πανεπιστημιακή αστυνομία (αν και η λέξη “αστυνομία” ηχεί άσχημα για Πανεπιστήμιο) καθυστέρησε αδικαιολόγητα με συνέπεια τα παρατράγουδα που βλέπουμε ακόμη. Το οξύτατο πρόβλημα της “εισαγώμενης” ακρίβειας αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης…
ΑΝΤΙΘΕΤΑ, η κυβέρνηση κατάφερε σε λιγότερο από 3 χρόνια να επανεντάξει τη χώρα στον χάρτη της Ευρώπης με μια διπλωματία που δρα γρήγορα και για την ώρα αρκετά αποτελεσματικά σε κάθε πρόκληση. Η χώρα έχει δημιουργήσει συμμαχίες εκεί όπου άλλοτε “αλώνιζε” η Τουρκία. Η δε σταθερή στάση της στο ρωσοουκρανικό πόλεμο, ενίσχυσε την αξιοπιστία της χώρας σε ΗΠΑ και ΕΕ. Παρά τα αντιδυτικά συναισθήματα μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας, η συμπαράσταση στην Ουκρανία έγινε κοινωνικά αποδεκτή.
ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι, αναλογιζόμενοι την οικονομική κρίση (2009-2019) και την πανδημία που έφεραν τα πάνω κάτω στην ελληνική κοινωνία, η κυβέρνηση τα πήγε καλά, ειδικά στο θέμα του ψηφιακού μετασχηματισμού της χώρας (Πιερρακάκης). Εκεί που χωλαίνει, όπως κάθε άλλη ελληνική κυβέρνηση, είναι η Παιδεία και η δημόσια τάξη. Αλλά, αυτά τα δυο απαιτούν σθεναρή πολιτική βούληση μη λογαριάζοντας κανένα πολιτικό κόστος. Υπάρχει τέτοιο σθένος;