“Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ. Εδώ είναι πλούσιοι και φτωχοί, άνθρωποι κι ανθρωπάκια”, αναφέρουν οι στίχοι του Γιώργου Κανελλόπουλου στο τραγούδι “Ξενύχτησα στην πόρτα σου” σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου, που ερμήνευσε πρώτη η Βίκυ Μοσχολιού.
“Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ”, σκέφτομαι κι εγώ διαβάζοντας καθημερινά τις ειδήσεις.
Από τη μία μαυρίλα, στεναχώρια, άγχος, πόνος, αγωνία κι από την άλλη αλληλεγγύη, συμπόνια, ανθρωπιά, δύναμη ψυχής.
Είναι απίστευτο πώς μέσα από τις δυσκολίες, γεννιέται η ελπίδα. Είναι η ίδια η ζωή που δεν σε αφήνει και σε σπρώχνει να συνεχίζεις ξεπερνώντας πολλές φορές τις δυνάμεις σου.
“Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ. Εδώ είναι πλούσιοι και φτωχοί, άνθρωποι κι ανθρωπάκια” λοιπόν που λένε και οι στίχοι και αν η ευχή να μην έχουμε ποτέ ξανά “μαύρες” μέρες ακούγεται ουτοπική, εύχομαι πάντα να βρίσκει τρόπους η ελπίδα να ανθίζει. Πάντα να υπάρχουν εκείνες οι “καλές” ειδήσεις που θα μας κάνουν να αισθανόμαστε περήφανοι ως Άνθρωποι και όχι ως… ανθρωπάκια.