Πόσο νομιμοποιούνται, από ηθικής άποψης, οι κυβερνώντες να επιβάλουν το μνημόνιο και τα εξ αυτού χαράτσια και τους φόρους στους φτωχούς και (ή) άνεργους πολίτες, όταν οι πρώτοι ζουν μέσα στις ανέσεις και αμείβονται πλουσιοπάροχα, ενώ οι δεύτεροι ζουν μέσα στη φτώχεια και την εξαθλίωση;
Και πόσο νομιμοποιούνται επίσης, ηθικά οι εξαθλιωμένοι να μην πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους;
Ποιος θα μας απαντήσει, τελικά, τι μέσα στο μνημόνιο είναι νόμιμο και τι παράνομο;
Ο χουλιγκανισμός στην Ελλάδα ζει και βασιλεύει προς δόξαν του φανατισμού και της μισαλοδοξίας. Ηδη αισίως, τα τελευταία χρόνια θρηνήσαμε το έκτο θύμα που, όπως και τα προηγούμενα, πλήρωσε με τη ζωή του μέσα ή έξω από τα γήπεδα. Και η πολιτεία κωφεύει ή κλείνει τα μάτια απέναντι στο ειδεχθές αυτό εγκληματικό φαινόμενο.
Συχνά – πυκνά οι ΠΑΕ (ποδοσφαιρικές – ανώνυμες – εταιρείες) αποτελούν τον άμεσο ηθικό αυτουργό, αφού προκαλούν τον φανατισμό στους οπαδούς των ομάδων τους, αλλά και τον εκθρέψουν, όπως εκ παραλλήλου, η ίδια η πολιτεία που αποτελεί τον έμμεσο ηθικό αυτουργό, επιτρέπει τη διατήρηση και επώαση του θλιβερού αυτού φαινομένου. Ο χώρος του ποδοσφαίρου στη χώρα έχει βαλτώσει και νοσεί βαθύτατα.
Και ποιος θα βάλει το νυστέρι βαθιά μέσα στο κόκκαλο;
Ποιος άλλος από την ίδια την πολιτεία· προκύπτει εύλογα η απάντηση. Μα, όμως είναι η ίδια που τα υποθάλπει και ενίοτε τα υποδαυλίζει, όπως προανέφερα.
Συμπέρασμα: σ’ όλα τ’ αρνητικά η πολιτεία είναι, ευλόγως, παρούσα (!) και σ’ όλα τα θετικά (δυστυχώς), ευλόγως απούσα!…
Το άκρον άωτο του θράσους και της ανοησίας, εκ μέρους της κυβέρνησης, ήταν τις προάλλες η προτροπή της προς τους εκάστοτε λογιστές να εργάζονται αργά, τα βράδια προς τακτοποίηση του ΕΝ.Φ.Ι.Α. στους πολίτες, διότι η πρόσβασή τους στο ΤΑΧΙS κατά εκατοντάδες χιλιάδες, ταυτόχρονα, θα προκαλούσε την έξοδό τους από το σύστημα.
Δυστυχώς μ’ αυτή την προκλητική προχειρότητα το ανοργάνωτο κράτος αντιμετωπίζει τους συνεπείς και νόμιμους πολίτες του!
Πότε επιτέλους από την πλευρά των κομμάτων θα λαμβάνουμε μηνύματα που δε θα ευλογούν τα γένια τους και ταυτόχρονα, δε θ’ αφορίζουν, συστηματικά και απροκάλυπτα τ’ άλλα κόμματα. Με μια φράση: πότε θ’ αποφασίζουν να μας λένε αλήθειες;
Δυστυχώς μαζί με τους πολιτικούς έχουν αναγάγει τον λαϊκισμό σ’ επιστήμη! Διότι όταν κάποιος κατηγορεί τον διπλανό του για μεθόδους ανεπίτρεπτες και σ’ άλλες δεδομένες στιγμές τις υιοθετεί τις ίδιες εκείνος, τότε τι άλλο εκτός από λαϊκισμός θεωρείται αυτό το γεγονός;
Η τεχνητή, μέχρις ενός σημείου πόλωση, μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ βαραίνει στα μάτια και στις πλάτες του λαού. Τι άλλο εκτός από την ψηφοθηρία εξυπηρετεί αυτό το φαινόμενο;
Ο άκρατος κομματισμός βλάπτει και ζημιώνει ανεπανόρθωτα την πολιτική ζωή του τόπου και αποτελεί τη μεγαλύτερη παθογένειά του. Ομως οι πολιτικοί μας δε λένε να βάλουν “νερό στο κρασί τους”. Αγώνας για τις εντυπώσεις και όχι για την ουσία των γεγονότων. Εξουσία είναι αυτή. Οχι παίζουμε…