Ένας γιατρός μπορεί να αποκτήσει σχετικά γρήγορα εικόνα εάν κάποιος είναι αναιμικός κατεβάζοντας το βλέφαρό του και ελέγχοντας πόσο κόκκινο είναι, καθώς το πόσο κόκκινο είναι υποδεικνύει τον αριθμό των ερυθροκυττάρων. Ωστόσο ακόμα και το μάτι ενός γιατρού δεν είναι αρκετά ακριβές για να κάνει διάγνωση χωρίς τη λήψη δείγματος αίματος από τον ασθενή.
Μηχανικοί του Purdue University έχουν αναπτύξει, όπως μεταδίδει η Ναυτεμπορική, λογισμικό που θα επέτρεπε στους γιατρούς να τραβούν φωτογραφία του εσώτερου βλεφάρου ενός ασθενούς με smartphone και να έχουν άμεσα έναν σχετικά ακριβή υπολογισμό της αιμογλοβίνης- πρωτεΐνης στα ερυθροκύτταρα.
Η ομάδα δουλεύει πάνω στην ενσωμάτωση του λογισμικού σε μια εφαρμογή για κινητά, η οποία είναι υπό ανάπτυξη. Σχετικό βίντεο όπου περιγράφεται η τεχνολογία έχει αναρτηθεί στο YouTube.
Η εφαρμογή αυτή θα επέτρεπε ταχύτερες διαγνώσεις και θεραπείες, ή θα βοηθούσε ένα άτομο να διαχειρίζεται καλύτερα ένα πρόβλημα στο αίμα από το σπίτι του. Η εφαρμογή ακόμη θα βοηθούσε κλινικές σε αναπτυσσόμενες χώρες να φροντίζουν καλύτερα ασθενείς χωρίς την υποδομή για την πραγματοποίηση εξετάσεων αίματος.
Το λογισμικό περιγράφεται σε επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Optica, το οποίο εκδίδεται από την The Optical Society.
«Η τεχνολογία αυτή δεν θα αντικαταστήσει τις συμβατικές εξετάσεις αίματος, μα παρέχει άμεσα έναν συγκρίσιμο υπολογισμό αιμογλοβίνης, και είναι μη επεμβατική και σε πραγματικό χρόνο» είπε ο Γιανγκ Κιμ, αναπληρωτής καθηγητής βιοϊατρικής μηχανολογίας στο Purdue. «Ανάλογα με τις νοσοκομειακές συνθήκες, μπορεί να χρειάζονται μερικές ώρες για να έχεις αποτελέσματα από μια εξέταση αίματος».
Η μέθοδος αυτή στην ουσία είναι μια φορητή έκδοση μιας κοινής τεχνικής, της φασματοσκοπικής ανάλυσης, που εντοπίζει την αιμογλοβίνη από τον τρόπο που απορροφά ορατό φως. Η ομάδα του Κιμ ανέπτυξε έναν αλγόριθμο που χρησιμοποιεί μια προσέγγιση γνωστή ως φασματοσκοπία υπερ- ανάλυσης (super-resolution spectroscopy) για τη μετατροπή φωτογραφιών χαμηλής ανάλυσης από smartphones σε υψηλής ανάλυσης ψηφιακά σήματα φάσματος. Άλλος ένας αλγόριθμος εντοπίζει αυτά τα σήματα και τα χρησιμοποιεί για να ποσοτικοποιεί το περιεχόμενο αιμογλοβίνης στο αίμα.
