Eφιαλτικά σενάρια για την Κρήτη αποτυπώνονται σε μελέτη για τις οικονομικές επιπτώσεις από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην Ελλάδα (Economic impacts of the exploitation of hydrocarbons in Greece) που πραγματοποιήθηκε από τον οργανισμό οικονομικών αναλύσεων Eftec – Economics for the Environment τον περασμένο Ιανουάριο.
Την έρευνα αυτή επικαλούνται WWF και Greenpeace ζητώντας την καταψήφιση των συμβάσεων παραχώρησης δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε Κρήτη και Ιόνιο που κατατέθηκαν στη Βουλή, ως εθνικά επιζήμιων. Οι δύο οργανώσεις απευθύνουν κοινή επιστολή προς τα κόμματα και τους βουλευτές.
Στην επιστολή τους οι οργανώσεις υποστηρίζουν πως “μέχρι σήμερα, μόνη εμπεριστατωμένη οικονομοτεχνική ανάλυση για το περιβαλλοντικό κόστος των προγραμμάτων εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων είναι η μελέτη “Economic impacts of the exploitation of hydrocarbons in Greece” που πραγματοποιήθηκε από τον οργανισμό οικονομικών αναλύσεων Eftec – Economics for the Environment (Ιανουάριος 2019)”.
Οπως σημειώνουν, “η οικονομοτεχνική μελέτη τονίζει πως ενώ οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν οδηγήσει σε μείωση των κινδύνων ατυχήματος από εξορύξεις υδρογονανθράκων στις θάλασσες της Ευρώπης, εντούτοις κανένας δεν μπορεί να αγνοεί ότι η εξορυκτική δραστηριότητα ενέχει πολύ πραγματικούς κινδύνους:
Η ίδια μελέτη αξιολογεί τέσσερα διαφορετικά σενάρια, υπολογίζοντας ένα υποσύνολο των συνολικών επιπτώσεων που μπορεί να έχει η εξόρυξη υδρογονανθράκων για την οικονομία και το περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα:
α) το κόστος καθαρισμού πετρελαιοκηλίδων
β) την οικονομική επίπτωση στον τουρισμό,
γ) την οικονομική επίπτωση στην αλιεία και
δ) τις επιπτώσεις από τις σχετιζόμενες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου
ΖΗΜΙΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ
Για την Κρήτη λοιπόν, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, η οικονομοτεχνική ανάλυση υπολογίζει το σωρευτικό κόστος σε βάθος 25ετίας (η εκτίμηση ακολουθεί τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως προς την ανάλυση κόστους- οφέλους επενδύσεων και οι επιπτώσεις που συμβαίνουν σε μελλοντικό χρονικό διάστημα εκφράζονται σε όρους παρούσας αξίας, με βάση ένα επιτόκιο προεξόφλησης του 4%) από 218 – 304 εκατομμύρια ευρώ σε τρία σενάρια με σχετικά μικρά περιστατικά ρύπανσης και σε 2,161 δισεκατομμύρια ευρώ στο τέταρτο σενάριο ενός μεγάλου περιστατικού ρύπανσης.
Παράλληλα θα υπάρχουν απώλειες από από 35 έως 379,4 εκατομμυρίων ευρώ από το Φ.Π.Α. στον τουρισμό, από 0,3 έως 2,6 εκατομμύρια ευρώ από το ΦΠΑ στην αλιεία και ακόμη μεγαλύτερα οικονομικά βάρη από την ανεργία που θα προκληθεί στον κλάδο του τουρισμού.
ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
Οι δύο οργανώσεις ζητούν από το ελληνικό Κοινοβούλιο να προχωρήσει στην άμεση ακύρωση του προγράμματος έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και να καταψηφίσουν τις εν λόγω συμβάσεις που απειλούν άμεσα την εθνική οικονομία, την κοινωνία και το φυσικό περιβάλλον της χώρας.
Ειδικότερα, WWF και Greenpeace, αναφέρουν ότι οι συμβάσεις αυτές:
• «Αφορούν συνολικά την παραχώρηση στις πετρελαϊκές εταιρείες μίας τεράστιας θαλάσσιας έκτασης 50.000 τ. χλμ. σε Ιόνιο και Κρήτη, θέτοντας σε ανυπολόγιστο κίνδυνο, όχι μόνο μοναδικής οικολογικής αξίας περιοχές, όπως ο Κυπαρισσιακός Κόλπος και ο κόλπος του Λαγανά, αλλά και εμβληματικούς τουριστικούς προορισμούς σε Κρήτη, Ιόνιο και Δυτική Ελλάδα που συμβάλλουν στην εθνική οικονομία με φορολογικά έσοδα δισεκατομμυρίων ευρώ και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
• Δεν παρέχουν τις απαραίτητες εγγυήσεις ασφάλειας από τις πετρελαϊκές επιχειρήσεις που θα δραστηριοποιηθούν στην περιοχή, οι οποίες είναι υπεύθυνες για μερικές από τις σοβαρότερες περιβαλλοντικές καταστροφές στην ιστορία.
• Καταστρατηγούν το περιβαλλοντικό κεκτημένο, καθώς επιτρέπουν ιδιαίτερα παρεμβατικές κι επικίνδυνες εργασίες, όπως είναι η έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων ακόμα και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές.
• Εγκλωβίζουν τη χώρα σε ένα μονοπάτι ασύμβατο με τη συμφωνία του Παρισιού.
Οι νέες πολιτικές για την αποτροπή της κλιματικής κρίσης θα καταστήσουν τα έργα εκμετάλλευσης ζημιογόνα επιβαρύνοντας τους φορολογούμενους πολίτες με δισεκατομμύρια ευρώ στα επόμενα χρόνια.
• Διαιωνίζουν την εξάρτηση της χώρας μας από τα ορυκτά καύσιμα, όταν όλα τα διαθέσιμα οικονομικά στοιχεία δείχνουν ότι η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα είναι, όχι μόνο, επιστημονικά αναγκαία, αλλά και η βέλτιστη οικονομική επιλογή με όρους βιώσιμης ανάπτυξης».
Οι δυο οργανώσεις επισημαίνουν πως «ψηφίζοντας αυτές τις συμβάσεις παραχώρησης, τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου επιβαρύνουν αυτόματα τα παιδιά μας με ένα “χρέος” που δεν θα μπορέσουν ποτέ να αποπληρώσουν».
«Την ίδια ώρα που θα κυρώνονται στη Βουλή οι συμβάσεις, οι οποίες θα ευθύνονται για δεκάδες εκατομμύρια τόνους αερίων του θερμοκηπίου, εκατομμύρια παιδιά στην Ελλάδα και σε κάθε γωνιά του πλανήτη θα διαδηλώνουν απαιτώντας δραστικά μέτρα για την αποτροπή μίας άνευ προηγουμένου οικολογικής κατάρρευσης.», δήλωσε ο Δημήτρης Ιμπραήμ υπεύθυνος εκστρατείας του WWF Ελλάς ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων στην Ελλάδα.
«Με νωπές ακόμα τις μνήμες από ένα φλεγόμενο καλοκαίρι που σόκαρε όλον τον πλανήτη και με την επιστήμη να προειδοποιεί ότι απομένουν κυριολεκτικά μία χούφτα χρόνια πριν χαθεί κάθε ελπίδα, το Ελληνικό Κοινοβούλιο δεν καλείται να ψηφίσει απλώς άλλη μία Σύμβαση: καλείται να επιλέξει ανάμεσα στη σωτηρία της χώρας από την κλιματική καταστροφή και το συμφέρον μίας βιομηχανίας με ημερομηνία λήξης. Τυχόν επικύρωση των συμβάσεων εκθέτει τους Έλληνες βουλευτές ως συνυπεύθυνους σε ένα περιβαλλοντικό και κλιματικό έγκλημα, τόσο γι’ αυτή όσο και για τις επόμενες γενιές», ανέφερε ο Τάκης Γρηγορίου, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας και κλιματικής αλλαγής στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
WWF και Greenpeace καλούν τα μέλη της Βουλής των Ελλήνων «να καταψηφίσουν τις συμβάσεις ως εθνικά επιζήμιες και να βάλουν ένα οριστικό τέλος σε ένα εσφαλμένο μοντέλο “ανάπτυξης” που υποθηκεύει τις μοναδικής φυσικής ομορφιάς θάλασσες της Κρήτης και του Ιονίου για δεκαετίες».
