Εφιάλτης… στην κουζινά για τα ξενοδοχεία

Ειδικότητες προς… εξαφάνιση για τα ξενοδοχεία κυρίως είναι οι μάγειρες, οι βοηθοί μαγείρων, οι λαντζιέρηδες, οι σερβιτόροι και γενικότερα όσοι εργάζονται στον επισιτισμό και φέτος!

Mε τα ξενοδοχεία να ανοίγουν στην πλειοψηφία τους στα μέσα του Απρίλη η αναζήτηση προσωπικού είναι διαρκής με πενιχρά μέχρι στιγμής αποτελέσματα.

Τόσο οι εργοδότες όσο και οι εργαζόμενοι αποδίδουν τα προβλήματα που έχουν προκληθεί σε μια σειρά από λόγους, διαφορετικούς για τα δύο μέρη.

«Στην κουζίνα και φέτος το πρόβλημα είναι τεράστιο για τα ξενοδοχεία. Δεν είναι υπερβολή να πω ότι η κατάσταση είναι δραματική. Υπάρχει απίστευτη έλλειψη σε λαντζιέρηδες, βοηθούς μαγείρων, μάγειρες, σερβιτόρους, βοηθούς σερβιτόρων», δηλώνει στα “Χ.ν.” ο κ. Αντώνης Κοκολοδημητράκης ξενοδόχος και ιδιοκτήτης εστιατορίου.

Οι αιτίες της κατάστασης αυτής σύμφωνα με τον ίδιο είναι πολλές. «Με το να έχουμε δύο χρονιές που δεν δουλέψαμε όπως πρέπει, κρατήσαμε λίγο προσωπικό και αρκετοί αναζήτησαν αλλού εργασία. Το μειονέκτημα μας ως τουριστικές επιχειρήσεις είναι ότι είμαστε εποχικοί και ο κόσμος ψάχνει δουλειά για 12 μήνες, γι’ αυτό και αναζητούν εστιατόρια στην πόλη. Στο εστιατόριο που έχω στην πόλη δεν έχω κανένα πρόβλημα, βρίσκω προσωπικό για 12 μήνες, στο ξενοδοχείο και γενικά στις εποχικές εργασίες όμως υπάρχει μεγάλο θέμα», απαντάει ο ξενοδόχος.

Σύμφωνα με τον ίδιο οι μισθοί που δίνονται για το προσωπικό κουζίνας είναι πολύ υψηλοί.

Ειδικότερα όπως λέει « μια λάντζα ξεκινάει από 1.200 ευρώ στο χέρι κάθε μήνα, ένας βοηθός μάγειρα λαμβάνει 1.500-1.600 ευρώ για την κρύα κουζίνα χωρίς να κάνει πολλά πράγματα, ένας Β ΄μάγειρας είναι γύρω στα 2.000 και ένας Α΄Μάγειρας από 2.000 και πάνω, και πάλι δεν βρίσκεις προσωπικό! Ήδη αρκετά ξενοδοχεία φέρνουν άτομα από το εξωτερικό εξασφαλίζοντας τους διαμονή! Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ζούμε σε μια χώρα που δεν θέλουν να δουλέψουν; Που όλοι έχουν γίνει ελεύθεροι επαγγελματίες ή έχουν μπει στο δημόσιο; Έκανε ένα λάθος η κυβέρνηση με τα 534 ευρώ που έδωσε ως αποζημίωση για να κάθεται ο εργαζόμενος. Πέρυσι που δουλέψαμε 4-5 μήνες ο Χ΄ εργαζόμενος προτίμησε να μη δουλέψει αλλά να μπει στην επιδότηση. Τα χρήματα αυτά έπρεπε να δοθούν στις επιχειρήσεις με την απαίτηση να ξαναπροσλάβουμε το προσωπικό! Να μας επιδοτεί γι’ αυτό τον λόγο να μην υπάρχει ανεργία».

Ελλείψεις παρουσιάζονται και στις καμαριέρες, όχι τόσο σοβαρές όσο στην κουζίνα, ενώ καλύτερα είναι τα πράγματα στο προσωπικό που εργάζεται στην υποδοχή.

«ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ»

«Δεν αμφισβητούμε ότι υπάρχει αγωνία από πλευράς των εργοδοτών για την κάλυψη των κενών στις κουζίνες τους. Και το έχουμε παρατηρήσει περισσότερο στα ξενοδοχεία και λιγότερο στον επισιτισμό, αλλά δεν ευθυνόμαστε εμείς οι εργαζόμενοι γι’ αυτήν την κατάσταση» υποστηρίζει ο κ. Σήφης Αποστολάκης πρόεδρος του σωματείου επισιτισμού και εργαζόμενος και ο ίδιος ως μάγειρας.

Σύμφωνα με τον κ. Αποστολάκη «οι δύο προηγούμενες σεζόν ανέδειξαν πιο έντονα- όχι ότι δεν συνέβαινε στο παρελθόν αυτό- την ηθελημένη υποστελέχωση που υπήρχε στους χώρους της δουλειάς, όχι μόνο στις κουζίνες αλλά και σε άλλα τμήματα των ξενοδοχείων.

Τα κομμένα ρεπό, οι άπειρες υπερωρίες ήταν αυτό που επικρατούσε. Μια δουλεία χωρίς ρεπό, χωρίς ωράριο όσο δελεαστική και αν φαίνεται γίνεται μετά από κάποια στιγμή δυσβάσταχτη. Έχει την εργοδοσία να σου λέει “αυτά δίνω”, με “φιξ” μισθούς που “καταπίνουν” όλα τα δικαιώματα για υπερωρίες, προσαυξήσεις, ρεπό, πληρωμή Κυριακών και αργιών. Έτσι λοιπόν είναι λογικό ο εργαζόμενος να σκεφτεί να αναζητήσει μια άλλη εργασία! Υπάρχει επίσης μια άλλη μερίδα συναδέλφων που βλέποντας ότι δεν υπήρχε εργασία τα τελευταία δύο χρόνια με “ελαφρότερη καρδία” -όπως λέει ο λαός – αναζήτησε δουλειά σε άλλους κλάδους και άλλους χώρους. Οι ξενοδόχοι, οι ιδιοκτήτες μεγάλων επισιτιστικών επιχειρήσεων τα δύο τελευταία χρόνια γνωρίζουμε ότι επιδοτήθηκαν, πήραν αποζημιώσεις. Με δικά τους στοιχεία δόθηκαν 1 δισ. ευρώ σε ξενοδοχεία για ανακαινίσεις. Εμείς ως ταξικά σωματεία, που διεκδικούσαμε τη στήριξη μας, με χρηματοδοτήσεις και από το κράτος και την εργοδοσία, είχαμε κάποια έμπρακτη στήριξη από τους ανθρώπους αυτούς;» αναρωτιέται ο κ. Αποστολάκης.

Αναφορικά με την αναζήτηση εργαζομένων στο εξωτερικό από πολλές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις ο κ. Αποστολάκης απαντάει πως «εδώ και πάνω από μια δεκαετία από την εργοδοσία αναζητούνται “σικέ πρακτικάριοι” από δουλεμπορικά γραφεία του εξωτερικού που “βάπτιζαν” ως μαθητές σχολών άνεργους, ταλαιπωρημένους ανθρώπους από χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και τους έφερναν να εργαστούν εδώ. Εμείς δεν είμαστε κατά αυτόν των ανθρώπων, εμείς λέμε ότι ντόπιοι και ξένοι έχουμε δικαίωμα στην εργασία, αλλά σε εργασία με δικαιώματα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες. Λέμε και ξαναλέμε ότι ακόμα και σε αυτές τις στιγμές οι εργαζόμενοι πρέπει να συσπειρωθούν στα σωματεία τους στο σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων, στο σωματείο επισιτισμού, στους διανομείς και όχι μόνο να εγγραφούν αλλά να συμμετέχουν στις δράσεις τους. Επιθυμούμε να επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα έστω και μέσα σε αυτό το καπιταλιστικό σύστημα που υπάρχει σε όλο τον κόσμο και όχι τη συνέχιση αυτής της βαρβαρότητα που έχει φτάσει στο απόγειο της. Είναι κρίμα να ρίχνουν τη “ρετσινιά” σε αυτόν τον κλάδο του επισιτισμού και των ξενοδοχοϋπαλλήλων που όλα αυτά χρόνια έβαλε πλάτη και στήριξε τα ξενοδοχεία και να λέγεται ότι “δεν θέλουν να δουλέψουν”. Εμείς βλέπουμε ότι τα νέα παιδιά, η νέα βάρδια της εργατικής τάξης θέλει και να δουλέψει και να αγωνιστεί για τα δικαιώματα της» καταλήγει.