Εφυγε από τη ζωή η Μαρία – Σοφία Λυγιδάκη Ιωαννίδου

Το τελευταίο αντίο στη Χανιώτισα Μαρία – Σοφία Λυγιδάκη – Ιωανίδου, λένε το Σάββατο φίλοι και συγγενείς. Προσωπικότητα με μεγάλη προσφορά στην τοπική και όχι μόνον κοινωνία, η Μαρία – Σοφία Λυγιδάκη – Ιωαννίδου, αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό με τον θάνατό της.
Γεννημένη στο Ηράκλειο, με καταγωγή από τα Χανιά, παντρεύτηκε τον τέως Βουλευτή και Υπουργό Φοίβο Ιωαννίδη, με τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά, το Γιάννη, δικηγόρο και τη Μυρτώ, Βιολόγο.
Τελείωσε τις γυμνασιακές της σπουδές στην Ελληνογαλλική Σχολή Saint Joseph και εισήχθη με εξετάσεις στη σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ). Κατά τη διάρκεια των σπουδών της επελέγη από τον κορυφαίο αρχαιολόγο Νικόλαο Πλάτωνα να εργασθεί στις πρώτες ανασκαφές στην Κάτω Ζάκρο, τα έτη 1961 και 1962, όταν ήρθαν στο φως οι μεγάλες ανακαλύψεις του μινωικού ανακτόρου, του οποίου οι πρώτες σχεδιαστικές αποτυπώσεις έγιναν από τη Μαρία Λυγιδάκη.
Η διπλωματική της εργασία στη σχολή Αρχιτεκτόνων, με τίτλο «Προγραμματισμός Νήσου Κρήτης – Μια πρώτη προσέγγισις», έργο συλλογικό μαζί με συμφοιτητές της υπό την επίβλεψη του καθηγητή Κριεζή, αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη επιστημονική μελέτη για την χωροταξική οργάνωση και την ανάπτυξη της Κρήτης ως Περιφέρειας. Για το λόγο αυτό, επελέγη μετά την αποφοίτηση μαζί με τέσσερις συμφοιτητές της να στελεχώσουν τη νεοσύστατη το 1965 Υπηρεσία Περιφερειακής Ανάπτυξης Κρήτης.
Το Νοέμβριο του 1967, μετά τη σύλληψη του συζύγου της, Φοίβου Ιωαννίδη, για την αντιστασιακή του δράση, συνελήφθη και κρατήθηκε επί πολλές μέρες ανακρινόμενη. Απολύθηκε αμέσως από την υπηρεσία της από το δικτατορικό καθεστώς και, κατά τη διάρκεια της επταετίας, άσκησε το επάγγελμα του Αρχιτέκτονα στη γενέτειρα των γονιών της στα Χανιά.
Μετά την πτώση της δικτατορίας επανήλθε στην υπηρεσία της, όπου ανήλθε όλες τις βαθμίδες της υπαλληλικής ιεραρχίας και επελέγη ως πρώτη Γενική Διευθύντρια της Περιφέρειας Κρήτης, θέση από την οποία συνταξιοδοτήθηκε το 2001. Κατά τη διάρκεια της θητείας της σε θέσεις ευθύνης ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με τα περιφερειακά αναπτυξιακά προγράμματα, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας αρχικά το ΜΟΠ Κρήτης και εν συνεχεία το πρώτο και δεύτερο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (ΠΕΠ) Κρήτης.
Παράλληλα ανέπτυξε έντονη κοινωνική δραστηριότητα, στον τομέα ιδίως του πολιτισμού. Ως εκλεγμένη Πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Ηρακλείου, τα έτη 1976-1978, διεκδίκησε και επέτυχε την κήρυξη ως διατηρητέων, όλων των ιστορικών κτιρίων της οδού 25ης Αυγούστου. Επί σειρά ετών εκλεγόταν μέλος του ΔΣ και εν συνεχεία Αντιπρόεδρος της Εταιρίας Κρητικών Ιστορικών Μελετών (ΕΚΙΜ). Δημοσίευσε εισηγήσεις στα κρητολογικά συνέδρια σε θέματα αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία του Αγροτικού Μουσείου Μενέλαου Παρλαμά στο Πισκοπιανό. Επιπλέον συνέδραμε καθοριστικά στη δημιουργία και ανάπτυξη του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (ΜΦΙΚ), ενώ υπήρξε και η πρώτη Πρόεδρος του Συλλόγου των Φίλων του ΜΦΙΚ.
Η κηδεία της θα γίνει το Σάββατο από τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στον Πλατανιά Χανίων όπου θα ψαλθεί η Νεκρώσιμη ακολουθία στις 11π.μ.
Επιθυμία της οικογένειας είναι αντί στεφάνων, να ενισχυθεί ο Σύλλογος των Φίλων του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης. Τηλ. Επικοινωνίας : 2810-393630, αριθ. λογαριασμού στην ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ  58343-0.