Μεγαλωμένη στη Νέα Χώρα των Χανίων, η ποιήτρια και αγωνίστρια της Αριστεράς, αγαπημένη κόρη του Τεοντόρ Τράικο, αγιογράφου, μετανάστη στα Χανιά από το Μπέλες (κοντά στα Σκόπια). Ο πατέρας της εξελλήνισε το Τεοντόρ σε Θεοδώρου, ενώ τα δυο αδέρφια της το μετέτρεψαν σε Θεοδωράκη.
Η Βικτωρία κράτησε αναλλοίωτο το πατρικό Θεοδώρου.
Το αφήγημα – ελεγεία για τον λατρεμένο πατέρα της “Ο Τράικο” ήταν αφορμή να την προσκαλέσουμε το 2000 στο 3ο Φεστιβάλ Εθνοτήτων του Δήμου Χανίων μαζί με τον τότε Πρέσβη της (τότε) FYROM. Ήταν μια -σχεδόν προκλητική- προσπάθειά μας να φέρουμε κοντά τους δυο γειτονικούς λαούς σε μια εποχή φανατισμού και εθνικιστικής έξαρσης. Από τότε χρονολογείται η προσωπική μας φιλία και η βαθειά εκτίμησή μου για το πρόσωπό της.
Ήταν μια απίστευτα γλυκιά, ευαίσθητη και γενναία γυναίκα.
Θα σε θυμόμαστε και θα σε μνημονεύουμε αγαπημένη Βικτωρία.