“Εφυγε” η ποιήτρια και αγωνίστρια Βικτωρία Θεοδώρου

Μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ποιήτριες και πεζογράφους η Χανιώτισσα, αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, Βικτωρία Θεοδώρου έφυγε το βράδυ της Παρασκευής σε ηλικία 94 ετών από τη ζωή. Η κηδεία της θα γίνει σήμερα, στις 3 το μεσημέρι στο Νεκροταφείο Ζωγράφου στην Αθήνα.
Η Βικτωρία Θεοδώρου είχε γεννηθεί στα Χανιά στις 22 Δεκεμβρίου 1925 και ήταν απόφοιτος του τμήματος κλασσικής φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αν και χαρακτηριστική εκπρόσωπος της Α΄ Μεταπολεμικής Γενιάς, προέκτεινε την ποίησή της πέρα από τον απόηχο της “ήττας” του ακριβού οράματος της γενιάς της, ατενίζοντας λυρικά τον αγωνιζόμενο άνθρωπο της Ιστορίας μέσα από το δέος του και τη μοναξιά του απέναντι στο χρόνο και το σύμπαν.
“Η ποίηση ήταν για εμένα ένα καταφύγιο ενάντια στις δυσκολίες που αντιμετώπισα αλλά και κάτι σαν χρέος να μιλήσω για αυτά που έζησα… Ήταν όμως και χαρά, αφού μπόρεσα να ακουμπήσω τις αναμνήσεις μου και να τις μεταδώσω. Δεν πήγαν χαμένες”, είχε αναφέρει μιλώντας στα “Χ.ν.” τον Ιούλιο του 2010 στο πλαίσιο τότε της παρουσίασης του δοκιμίου “Ελάσσονες τόνοι σε μείζονες κλίμακες στην ποίηση της Βικτωρίας Θεοδώρου” του καθηγητή του Ιονίου Πανεπιστημίου Θεοδόση Πυλαρινού.
Η Βικτωρία Θεοδώρου εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1955 με ποιήματά της που δημοσιεύτηκαν στην «Επιθεώρηση Τέχνης». Το πρώτο βιβλίο της, “Εγκώμιο”, κυκλοφόρησε το 1957. Ακολούθησαν: “Κατώφλι και παράθυρο” 1962, “Βορεινό Προάστιο” 1966, “Το λαγούτο” 1971, “Η εκδρομή” 1973, “Ουρανία” 1978, “Άρειος Ύπνος” 1983, “Η νυχτωδία των συνόρων” 1986, “Μειλίγματα” 1990, “Χρονικό” 1994, “Ευνοημένοι” 1998, “Καταλόγι για τον μάστορα” 2008.
Ολόκληρο το ποιητικό έργο της περιέχεται στην τελευταία και ολοκληρωμένη έκδοση του βιβλίου Βικτωρία Θεοδώρου – Ποιήματα, (εκδ. Διάττων, Αθήνα 2010).
Επίσης, είχε δημοσιεύσει τα πεζά: “Στρατόπεδα γυναικών”, “Ο Τράϊκο”, “Γαμήλιο δώρο”, “Οι δεσποινίδες της οδού Λαμψάκου”, “Δραπέτις”, “Πελαγινή” και “Ανιδιοτέλεια”.
Ποιήματα της Βικτωρίας Θεοδώρου έχουν αποδοθεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, ενώ πλούσιο είναι και το μεταφραστικό έργο που άφησε.
Η Βικτωρία Θεοδώρου ήταν αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης. Συμμετείχε από τα εφηβικά της χρόνια στην ΕΠΟΝ, ενώ το 1948 εκτοπίστηκε στη Χίο, το Τρίκερι, τη Μακρόνησο και πάλι στο Τρίκερι, από όπου, αρνούμενη να κάνει «δήλωση μετανοίας» αφέθηκε ελεύθερη στις 22 Δεκεμβρίου 1952, ως «αδειούχος εξόριστη».
Συλλυπητήρια ανακοίνωση για τον θάνατο της Βικτωρίας Θεοδώρου εξέδωσε η Τομεακή Επιτροπή Χανίων του ΚΚΕ.