Η εφημερίδα είναι τέκνο της τυπογραφίας και της Αναγέννησης που ξεκίνησε από τα τέλη του 15ου αιώνα μ.Χ.
Στόχος της είναι η ορθή ενημέρωση των αναγνωστών της όπως φυσικά και η εκφορά άποψης των συντακτών της.
Γι’ αυτό, διαχρονικά οι δημοσιογράφοι έχουν ή τουλάχιστον οφείλουν να έχουν, υψηλό πνευματικό και μορφωτικό επίπεδο.
Όλες σχεδόν οι πολιτικές εφημερίδες έχουν ταυτιστεί με την ιστορία της χώρας.
Τα “Χανιώτικα νέα” δεν μπορούν να αποτελέσουν εξαίρεση.
Ταυτίστηκαν και ταυτίζονται με την Κρήτη και την γενέθλια γη τους, τα Χανιά.
Ενθυμούμαι όταν ήμουν σπουδαστής στο άλλο άκρο της Ελλάδος, την Κέρκυρα, τη μητέρα μου στα συνηθισμένα φοιτητικά πακέτα να μου τοποθετεί και 2-3 φύλλα της εφημερίδας των Χανίων.
Όχι πως δεν γνώριζε ότι μέσω του διαδικτύου μπορώ να έχω επαρκή ενημέρωση, αλλά από δική της παράδοση και θεωρώντας ότι η επαφή με το χαρτί είναι μοναδική, την έβρισκα πάντα στην κορυφή του εσωτερικού της κούτας, να “προστατεύει” έτσι τα αποσταλθέντα κρητικά εδέσματα.
Όταν δε, συμφοιτητές ερχόντουσαν στο σπίτι και την ξεφύλλιζαν με εύλογη απορία μου έλεγαν «καλά, μεγάλη δεν είναι για τοπική εφημερίδα;»
Ομολογώ ότι δεν έκρυβα την “τοπικιστική” περηφάνια και ικανοποίησή μου.
Το γεγονός ότι μια τοπική εφημερίδα, εκδίδεται ανελλιπώς σε ακριβή έκδοση με πλούσια αφιερώματα, οφείλεται αφενός στους υπεύθυνούς της που με συνετή επιλογή στα οικονομικά και στο δημοσιευμένο υλικό, το έχουν επιτύχει και αφετέρου στην στήριξη των αναγνωστών που την προτιμούν.
Σε μία εποχή που το ενημερωτικό χαρτί υποχωρεί τα “Χ.Ν.” έχουν πετύχει ακόμη να μας “λερώνουν” τα δάχτυλα με το μελάνι τους
ΥΓ: Στο νου μου είχα επίσης από μικρός τους πιεστές όπως και τον διανομέα, που εργάζονται “εν τω μέσω της νυκτός” γι’ αυτό το αποτέλεσμα.
*Ο Μιχάλης Σμυρλάκης είναι πτυχιούχος Ιστορίας Ιονίου Πανεπιστημίου
