Ένα βιβλίο – παζλ ιστοριών φτιαγμένο με δεξιοτεχνία από την Αθηνά Κανιτσάκη. Ιστορίες με χιούμορ, προβληματισμό, σαρκασμό, συγκίνηση, λεπτότητα, ευγένεια.
-Το καθαρό βλέμμα της συγγραφέως βλέπει παντού ομορφιά:
Σ’ένα έντομο που κυνηγά μια σκυλίτσα, στο αλατάκι που έριχναν οι παλιότεροι στο ψωμί τους και που ήταν αρκετό για να τους χορτάσει, στο βουητό του πλυντηρίου μιας γειτόνισσας που με τον καιρό γίνεται συνήθεια, στη βόλτα των νέων στο κέντρο της πόλης με τα ξεθωριασμένα τζιν και τα αποκαλυπτικά μπλουζάκια, σε έναν άνθρωπο που διασχίζει βιαστικά τον δρόμο για να πάρει μια σακούλα σκουπιδιών- που παρέσυρε ο αέρας- για να τη βάλει μέσα στον κάδο!
-Η καθαρή ψυχή της ανησυχεί γιατί η ανθρώπινη επικοινωνία απειλείται από το διαδίκτυο, γιατί το πλαστικό χρήμα εξαπατά και αδειάζει την τσέπη σε ελάχιστο χρόνο, γιατί η απήχηση που έχει ο «Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής», είναι μεγάλη σε ένα κομμάτι του ελλαδικού κοινού, γιατί διαπιστώνει ότι ΜΟΥΧΛΙΑΣΑΜΕ αλλά δεν λέμε να σηκωθούμε από τον καναπέ μας και να σκοτώσουμε τον μύκητα που τα βάζει με τη χώρα μας και με την ιστορία μας…
Η συγγραφέας και σ΄ αυτό της το βιβλίο επαναστατεί, διαμαρτύρεται, συγκινείται, θυμάται, διδάσκει, ξεσηκώνει, δεν χαρίζει τίποτα και σε κανένα!
Η καρδιά μου γέμισε από την ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου, το μυαλό μου ξεσηκώθηκε, η ψυχή μου αγαλλίασε…
Συνεχίστε έτσι κυρία Αθηνά!
Σας ευχαριστούμε θερμά.