“… Και σήμερα, έξι χρόνια μετά τον θάνατό του, διαπιστώνουμε ό,τι και τον πρώτο χρόνο: Ο Μιχάλης ΜΑΣ, εξακολουθεί να είναι αναντικατάστατος”
Γιάννης Γαρεδάκης
Από τις εύθυμες ιστορίες αυθεντικότητας που φιλοξενούνται σε 71 τόσες σελίδες, διαλέγω…
“Καυχούνταν και καμάρωνε ο Σταυρούδης, πως εμπόριε να πάει νύχτα και θεοσκότεινα στο νεκροταφείο.
Τ’ αντιγριτσώναν οι γι’ άλλοι πως δεν εμπόριε, μανίζει αυτός, καλεί τζοι να βάλουνε στοίχημα. Βάνουνε το στοίχημα, για την άλλη το βράδυ.
Σαν ήρθε η γι’ ώρα, βάνει ο Σταυρούδης τη χοντροκατσούνα ντου τσοι νώμους του και παίρνει με σφυριχτό τη στράτα για το νεκροταφείο.
Μπαίνει μέσα μ’ αναπαή, στριφογυρίζει τα μνήματα κι απόης χουφτώνει τα πούλουδα απού το συφωνημένο μνημούρι, για να τα δείξει και γαέρνει να γκάψει.
Τοτεσάς, νάσου και πετιέται ομπρός του, στα ολόασπρα ντυμένο να κουνιέται και να χοροπηδά, ένα σφάνταγμα.
Ξανοίγει ντο καλά – καλά ο Σταυρούδης και σίμωνέ ντου, γυρίζει τη χοντροκατσούνα, θέτει ντου μια γερή κι απόης λέει ντου:
– Αμε να θέσεις εκειά που εθέκαν εσέ, διαόλου πράμα!
Μπήχνει τσοι βόγγους το σφάνταγμα και σωριάζεται στα πόδια του Σταυρούδη.
Του σέρνει αυτός τ’ ασπρόρουχα κι είντα να δει;
Το χωριανό ντου τον Καλλίνικο απού χενε βάλει το στοίχημα!”.
Αντιγραφή από το βιβλίο και τη σελίδα 55 οι “Εύθυμες Κρητικές Ιστορίες” λοιπόν του συγγραφέα, που διασκεδάζοντας και ο ίδιος, περισυνέλεξε από την αυθεντική κρητική προφορική παράδοση του τόπου μας.
Το μεράκι του για ό,τι τον ενδιέφερε ήταν απίστευτο. Πάντα λειτουργούσε με αγάπη, με κέφι, αλλά και αποτελεσματικότητα.
Το βιβλίο παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στο Μουσείο Τυπογραφίας, με προσέλευση πάρα πολύ μεγάλη, με επιτυχία μεγάλη.
Ο αείμνηστος Μιχάλης είχε προσφέρει στη Βιβλιοθήκη Χανίων και είχε ταλαιπωρηθεί τα δύσκολα χρόνια για τις προοδευτικές ιδέες του.
Με τα “Χανιώτικα νέα” η σαραντάχρονη σχέση του ήταν πιστή, συναισθηματική και απολύτως συνεπής με τον δεοντολογικό κώδικα της εφημερίδας, που ένοιωθε σαν δεύτερο σπίτι του.
Το ξέραμε όλοι όσοι των γνωρίσαμε.
Η βραδιά της παρουσίασης είχε μεγάλο ενδιαφέρον και λόγω της εμφάνισης, θεατρικής εμφάνισης, των ηθοποιών της Ερασιτεχνικής Πειραματικής Σκηνής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ.
Οι ερασιτέχνες του θεάτρου ανέπτυξαν σε “ελεύθερη μορφή” δράσης από τον Μουσειακό χώρο προς την έξοδο το έργο “Μιχάλης Γρηγοράκης. Ενας απών… παρών” βασισμένο σε κείμενα ωραία δραματοποιημένα από τη ζωή του.
Τα κείμενα επιμελήθηκε η κα Γωγώ Δημητριάδη, την τεχνική υποστήριξη είχε ο Μανώλης Καμπουράκης και τη σκηνοθεσία έκανε η κα Στέλλα Σκορδαρά, πάνω σε δική της επίσης δραματοποίηση, η οποία και δήλωσε ιδιαίτερα συγκινημένη από την εμπειρία και από τον πρόσφορο χώρο, όπως δήλωσε, για θέατρο καθώς και ο κ. Αεράκης, ψυχή της Πειραματικής εννοείται, με τον οποίο παρεμπιπτόντως, κουβεντιάσαμε για την πρεμιέρα του θεάτρου με τη φετινή παραγωγή το πρώτο δεκαήμερο Ιουλίου.
…“Αγαπούσε την Κρήτη ο Μιχάλης, τα βιβλία, τον λαϊκό πολιτισμό… Ηταν γνήσιος, απλός, είχε χιούμορ…”.
Λέγαμε με τον Βαγγέλη Κακατσάκη που παρουσίασε το βιβλίο με θαυμάσια προσέγγιση.
Εξάλλου, στην ίδια βραδιά η παρουσίαση του δίτομου έργου “Η Εφημεριδογραφία στην Κρήτη 1831 – 1913” του Ξενοφ. Παγκαλιά από εξαιρετικούς ομιλητές (κ. Σκαμνάκη, κ. Γαρεδάκη και τον ίδιο τον συγγραφέα) είχε προηγηθεί.
Κι εις άλλα, τόσο, μα τόσο, ενδιαφέροντα στο Μουσείο Τυπογραφίας.
