Πριν λίγες μέρες είχαμε αναφερθεί στο ψήφισμα που εγκρίθηκε κατά την τελευταία σύνοδο της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, την περασμένη εβδομάδα, που ζητήθηκε ξεκάθαρα να διαλυθεί η τρόικα, αφού προηγουμένως λογοδοτήσει για όλα τα μέχρι σήμερα πεπραγμένα της. Ακολούθως, να συσταθεί ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο (Ε.Ν.Τ.), που θα έχει πρώτιστο στόχο την ανάκαμψη των χωρών που έχουν πληγεί από τα μνημόνια.
Το όργανο αυτό της Ε.Ε. ολοκλήρωσε την έρευνα που διενήργησε για τον ρόλο των δανειστών στις μνημονιακές χώρες.
Με άνετη πλειοψηφία εγκρίθηκαν στις 13/3/14 στο Στρασβούργο, δύο εκθέσεις, μία για τον ρόλο της τρόικας στην Ελλάδα, την Κύπρο, τη Πορτογαλία, και την Ιρλανδία και μία δεύτερη για τις κοινωνικές επιπτώσεις που είχε η εφαρμογή των μνημονίων σ’ αυτές τις τέσσερις χώρες.
Σύμφωνα με έναν από τους τίτλους της έκθεσης, “Η τρόικα απέφυγε τα χειρότερα, αλλά οι αδυναμίες της έβλαψαν την ανάκαμψη” και θεωρεί ότι η τρόικα (Επιτροπή/ Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα/ Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) βοήθησε τέσσερις χώρες της Ε.Ε. να εξέλθουν από την κρίση και να αποφύγουν τα χειρότερα. Οι αδυναμίες, όμως, που παρουσίασε η δομή και οι μέθοδοι εργασίας της εμπόδισαν την εθνική “οικειοποίηση” των οικονομικών μεταρρυθμίσεων και έθεσαν σε κίνδυνο τη διαφάνεια και τη λογοδοσία, σύμφωνα με ψήφισμα που εγκρίθηκε την Πέμπτη. Δεύτερο ψήφισμα καταδικάζει τον αρνητικό αντίκτυπο των μεταρρυθμίσεων της τρόικας στην απασχόληση.
Οι ευρωβουλευτές ενέκριναν τα δύο ψηφίσματα την Πέμπτη.
Το πρώτο, που συντάχθηκε από τους γνωστούς μας κατά το πρόσφατο παρελθόν, τον κ. Καράς και τον κ. Χοάνγκ – Νγκόνγκ, περιλαμβάνει τα πορίσματα της επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής που διερεύνησε τον ρόλο και τις εργασίες της τρόικας όσον αφορά τις χώρες της ζώνης του ευρώ που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα προσαρμογής. Εγκρίθηκε με 448 ψήφους υπέρ, 140 κατά και 27 αποχές.
Το δεύτερο, που αφορά τις πτυχές της απασχόλησης και τις κοινωνικές πτυχές του ρόλου και των εργασιών της Τρόικας και που συνέταξε ο κ. Τσέρκας μέρους της κοινοβουλευτικής επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, εγκρίθηκε με 408 ψήφους υπέρ, 135 κατά και 63 αποχές.
Αυτά σε επίπεδο εγκρίσεων
Στον άλλο τίτλο του ανακοινωθέντος του ευρωκοινοβουλίου “Η Τρόικα απέφυγε τα χειρότερα” αναφέρεται ότι με το ψήφισμα σχετικά με τη διερευνητική έκθεση για τον ρόλο και τις εργασίες της τρόικας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «εκφράζει ικανοποίηση για το γεγονός ότι η χρηματοδοτική συνδρομή πέτυχε βραχυπρόθεσμα τον στόχο της αποφυγής μίας ανεξέλεγκτης αδυναμίας εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους που θα επέφερε εξαιρετικά σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, οι οποίες πιθανώς θα ήταν χειρότερες από τις σημερινές». Αναγνωρίζει ότι η τεράστια πρόκληση την οποία αντιμετώπισε η τρόικα καθώς εντεινόταν η κρίση ήταν “πρωτοφανής”.
Στην ίδια έκθεση αποδοκιμάζεται το γεγονός ότι τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. παρουσιάζονται ως ο αποδιοπομπαίος τράγος για τις αρνητικές επιπτώσεις στο πλαίσιο της μακροοικονομικής προσαρμογής των κρατών μελών, ενώ οι υπουργοί Οικονομικών των κρατών μελών είναι εκείνοι που φέρουν την πολιτική ευθύνη για την τρόικα και τις εργασίες της.
Στον επόμενο τίτλο του ανακοινωθέντος “Ένα σύστημα που παρουσιάζει αδυναμίες”, τουλάχιστον καταβάλλεται προσπάθεια να περιγραφεί τo πορτρέτο της τρόικας, που δεν είναι κολακευτικό, σύμφωνα με τα πορίσματα της διερευνητικής έκθεσης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «σημειώνει με ανησυχία ότι η τρόικα απαρτίζεται από τρία ανεξάρτητα θεσμικά όργανα που έχουν άνιση κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ τους, σε συνδυασμό με διαφορετική αποστολή, καθώς και δομές διαπραγμάτευσης και λήψης αποφάσεων με διαφορετικά επίπεδα λογοδοσίας και ότι το γεγονός αυτό οδήγησε σε έλλειψη κατάλληλου ελέγχου και δημοκρατικής λογοδοσίας της τρόικας στο σύνολό της». Τα εθνικά κοινοβούλια ήταν πολύ συχνά ανίσχυρα να κάνουν οτιδήποτε.
Οι ευρωβουλευτές εκφράζουν, επίσης, τη λύπη τους για το γεγονός ότι η τρόικα τήρησε πολύ συχνά μία «αδιαφοροποίητη προσέγγιση» για τη διαχείριση κρίσεων, από την οποία ήταν απρόθυμη να απομακρυνθεί.
Κατηγορούν τους υπουργούς Οικονομικών της Ε..Ε. ιδίως στο πλαίσιο της δομής της Ευρωομάδας, ότι απέτυχαν να δώσουν σαφείς και συνεκτικές πολιτικές κατευθύνσεις στην επιτροπή όσον αφορά τους στόχους που ζητήθηκε από τις τέσσερις χώρες να πετύχουν σε αντάλλαγμα της οικονομικής βοήθειας. Δεν ανέλαβαν, επίσης, τις ευθύνες που τους αναλογούν ως μέλη του Συμβουλίου, του οργάνου που νομοθετεί από κοινού με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στον επόμενο τίτλο “Ελλειψη των κατάλληλων αξιολογήσεων του αντίκτυπου” οι ευρωβουλευτές εκφράζουν δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι οι όροι που επεβλήθησαν για τη χρηματοδοτική συνδρομή έθεσαν σε κίνδυνο τους κοινωνικούς στόχους της Ε.Ε. σχετικά με τις πτυχές της απασχόλησης και τις κοινωνικές πτυχές του ρόλου και των εργασιών της τρόικας. Τα μέτρα ήταν “ιδιαίτερα επαχθή”, καθώς έπρεπε να υλοποιηθούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, και δεν διενεργήθηκαν κατάλληλες αξιολογήσεις του αντίκτυπου σε διάφορες ομάδες της κοινωνίας.
Τα ποσοστά ανεργίας έχουν αυξηθεί, ιδιαίτερα στους νέους, τους οποίους οδηγεί συχνά στη μετανάστευση, και πολλές μικρές επιχειρήσεις έχουν κλείσει.
Τα ποσοστά της φτώχειας έχουν επίσης αυξηθεί, ακόμη και στη μεσαία τάξη.
Σχετικά με τις Συστάσεις, οι ευρωβουλευτές ζητούν, σαν πρώτο βήμα, τη θέσπιση σαφούς, διαφανούς και δεσμευτικού εσωτερικού κανονισμού για τη συνεργασία μεταξύ των θεσμικών οργάνων εντός της τρόικας και τον καταμερισμό καθηκόντων και ευθυνών στο πλαίσιο αυτό. Κάνουν, επίσης, έκκληση για την ανάπτυξη μιας βελτιωμένης επικοινωνιακής στρατηγικής για τα τρέχοντα και μελλοντικά προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής.
Τα προγράμματα μακροοικονομικής προσαρμογής θα πρέπει να περιλαμβάνουν σχέδια αντιμετώπισης απρόβλεπτων καταστάσεων σε περίπτωση που δεν επαληθεύονται τα βασικά σενάρια προβλέψεων. Τα μνημόνια συνεννόησης που συνοδεύουν όλα τα προγράμματα θα πρέπει να αντανακλούν καλύτερα την απασχόληση και τις κοινωνικές πτυχές.
Τα μέλη του Ε.Κ. προτείνουν να συγκροτηθεί από την Επιτροπή μία “ομάδα δράσης για την ανάπτυξη” για κάθε χώρα που έχει υπαχθεί σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Θα πρέπει, επίσης, να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για τη διασφάλιση της λογοδοσίας και της εθνικής “οικειοποίησης” των οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Ζητούν οποιαδήποτε μελλοντική συμμετοχή του Δ.Ν.Τ. στη ζώνη του ευρώ να είναι «προαιρετική να δοθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) «ιδιότητα σιωπηλού παρατηρητή» και να αναλάβει ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο το ρόλο της Επιτροπής.
Σύμφωνα με τον τίτλο “Ανάγκη για σχέδιο ανάκαμψης της απασχόλησης” το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να εξετάζουν τις κοινωνικές ανισορροπίες και τη διόρθωσή τους με την ίδια προσοχή με την οποία εξετάζουν τις μακροοικονομικές ανισορροπίες.
Συνιστά, μετά την υπέρβαση της χειρότερης στιγμής της οικονομικής κρίσης, οι χώρες που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, από κοινού με τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., να εφαρμόσουν σχέδια ανάκαμψης της απασχόλησης.
Στα σχέδια αυτά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη δημιουργίας ευνοϊκών όρων για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, πχ. μέσω της διόρθωσης του δανειοδοτικού συστήματος.
Καλεί την Επιτροπή, την Ε.Κ.Τ. και την Ευρωομάδα να επανεξετάσουν και να αναθεωρήσουν, όπου είναι απαραίτητο και μάλιστα το ταχύτερο δυνατόν, τα έκτακτα μέτρα που έχουν τεθεί σε εφαρμογή. Ζητά, τέλος, από την Ε.Ε. να παράσχει στήριξη με κατάλληλους χρηματοδοτικούς πόρους όπου αυτό ενδείκνυται, με στόχο την ανάκτηση των προτύπων κοινωνικής προστασίας.
Πρόχειρα συμπεράσματα από
τη δράση του ευρωκοινοβουλίου
Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, ως ένας από τους βασικούς θεσμούς έκανε πολύ καλά να εμφανιστεί στο τέλος της παρούσας σύνθεσής του και προκειμένου να μας πείσει ότι πράγματι «κάνει τη δουλειά του», ως οφείλει, από τις συνθήκες.
Μόνο που είναι φανερή η προσπάθεια που κατέβαλαν οι διοικούντες το όργανο αυτό, ώστε να κάνουν μεν κριτική, αλλά να μη διαταράξουν και τα όσα έγιναν.
Πρόκειται για ένα άτολμο βήμα, από ένα γερασμένο όργανο, που διαπληκτίζεται με τ’ άλλα γερασμένα όργανα, το υπέργηρο συμβούλιο υπουργών και την παραπαίουσα ευρωπαϊκή επιτροπή.
Ως Ελληνας πολίτης είμαι εξοργισμένος και με τα τρία αυτά όργανα, και τις παραφυάδες τους. Ανθρωποι άτολμοι, σε σημαντικό βαθμό εξαρτημένοι από πολιτικούς σχηματισμούς που μπορούν να τους συνθλίψουν αυθωρί και παραχρήμα, τρέχουν πίσω από ανελέητους αρχηγούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η κτήση και η νομή της εξουσίας.
Γνωστά όλα αυτά και χιλιοειπωμένα, αλλά στην περίπτωση της έκθεσης αυτής και των συνοπτικών ανακοινωθέντων της ολομέλειας, μπορούσαν οι ιθύνοντες αυτοί να δώσουν έστω και μια μικρή ελπίδα την προηγουμένη των εκλογών στο εκλογικό σώμα, για να μπορέσει να πάει στις κάλπες. Οι σχέσεις μου με πολλούς ευρωπαίους από πολλά κράτη είναι το δικό μου προγνωστικό για μεγάλη αποχή (αν δεν καταφέρουν να πείσουν οι μεν τους δε, ότι μοιράζοντας τους θώκους μπορούν οι σοσιαλιστές να τα βρουν για τα καλά με τους συντηρητικούς και να πορευθούν για ένα ακόμη διάστημα σε βάρος των αρχών που αποτέλεσαν τη βάση ύπαρξης της Ε.Ε.
Και δε φτάνουν αυτά τα πλέον ευτράπελα! Εχουμε και τις αιτιάσεις για πλημμελή λειτουργία της τρόικα! Βέβαια, πως θα ήταν δυνατή η αναφορά σε γνωστά και μη εξαιρετέα γεγονότα, όταν η χώρα μου η Ελλάδα μετράει πλέον μόνο πληγές και πολιτικούς που της λένε ότι έχει και πλεόνασμα! Βέβαια, το ότι δεν μπορούμε με τις παρούσες συνθήκες να βγούμε από την κρίση που μας βοήθησαν σημαντικά οι εταίροι και σύμμαχοί μας, να εμβαθύνουμε, είναι άλλο πρόβλημα, όχι της τρόικα, που μου θυμίζουν το πώς περπατούσαν οι κατακτητές το 1940 – 45 βιαστικοί και αμίλητοι για να πάνε να “συμφωνήσουν” με τους τοποτηρητές τους πως καταρρακώνονται κάθε είδους αρχή και νόμοι, από το σύνταγμα μέχρι το τελευταίο κέλυφος προστασίας ενός άπορου!
Η εμπειρία μου με οδηγεί να θυμίσω στους συμπατριώτες μου ότι είναι τόσο ψεύτικα τα λόγια και οι υποσχέσεις όσων λέγονται και όσων ακούονται, ώστε δε θα μου φαινόταν περίεργο να ακούσω ότι κλαίνε οι φίλοι και εταίροι μας για τον πολλαπλασιασμό των αστέγων, των πεινασμένων, πέραν από τους άνεργους!
Μόλις δύο μέτρα και δύο σταθμά στις αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας, στέρησε από τους άπορους Ελληνες στο πρόγραμμα του 2010, το ελάχιστο ποσόν των 10,5 εκατ. ευρώ για τη δωρεάν διανομή φέτας, περίπου 1,5 εκατ. κιλά! Και δε φτάνει μόνο αυτό. Με παντελή έλλειψη της πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας, με αποχή και ψέματα και από τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες, κοντεύουμε να χάσουμε και τη φέτα που θα παράγεται πλέον και από τους Καναδούς και ίσως και από τους Αμερικανούς!
Αθλιότητες που θα αναλύσω σε ένα από τα επόμενα σημειώματά μου.
