Σκέψεις και ερωτήματα γύρω από τις δυστοπικές συνθήκες ζωής στη σημερινή εποχή, τίθενται μέσα από την έκθεση του Γιάννη Μαρκαντωνάκη: “Μια Μπόμπα κι άλλη κι άλλη” που εγκαινιάστηκε προχθές το βράδυ στο Χώρο Τέχνης Χανίων στην οδό Παπαναστασίου 59.
Πρόκειται για μια πολυσύνθετη έκθεση καθώς συνδυάζει έργα ζωγραφικής, γλυπτικής και εγκατάσταση.
Οπως σημειώνει ο επιμελητής της έκθεσης, καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας και Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρης Αγγελάτος, «ο Γιάννης Μαρκαντωνάκης μορφοποιεί καλλιτεχνικά μέσα από το ιδιαίτερο πλαστικό ιδίωμά του το σύνθετο εκείνο πλέγμα σχέσεων, διαμέσου των οποίων εκδιπλώνεται ένα δραστικά ενεργειακό ποιόν που εκθέτει τον θεατή στη δίνη μιας οριακής, μεταιχμιακής ζώνης ερεθισμάτων. Αυτή η ζώνη συνθέτει ένα μορφοπλαστικό περιβάλλον εν είδει αντι-χωροθεσίας που αμφισβητεί ριζικά τις εμπόλεμες συνθήκες, την τυφλή σπατάλη της ανθρώπινης ζωής, τη βίαιη εμπόλεμη άρση του ζωτικά δημιουργικού ορίζοντα που τροφοδοτεί αιώνες τώρα την πνευματική δράση και δημιουργία, και βέβαια την ίδια την Τέχνη».
Ο κ. Αγγελάτος ανέφερε επίσης ότι «η αντι-χωροθεσία της εγκατάστασης του Μαρκαντωνάκη εκδιπλώνει μια δραστικά επιτελεστική αφήγηση συντονισμένη με την Μινωϊκή αφετηρία της δυτικής πολιτισμικής σκηνής και τη Δαντική κορύφωσή της.
Η εν λόγω αφήγηση που διαρρηγνύει τη δυστοπική πραγματικότητα του πολέμου και τα ποικίλα -ιδεολογικά και άλλα- “ ερείσματα” της, δεν επιδιώκει ωστόσο να διανοίξει τον ορίζοντα βολικών, εφησυχαστικών συνθηκών για τον κύκλο του Κακού που (υποτίθεται ότι) έκλεισε με τη λήξη των παγκοσμίων πολέμων, αλλά αντίθετα επιδιώκει να μορφοποιήσει πλαστικά μεγέθη/όγκους -όπως αποδίδονται στην εγκατάστασή του Μαρκαντωνάκη- να πτυχώνουν τον ανθρώπινο βίο ως εξακολουθητικά διατελούντα σε συνθήκες μεταιχμίου: τον ανθρώπινο βίο δηλαδή ως ενεργειακό πεδίο εντάσεων, ως ένα κατώφλι, όπου αγαθοποιοί Μινωϊκοί Δαίμονες συνυφαίνονται με τους εωσφορικούς Δαντικούς της Κολάσεως και πλέκουν το νήμα του ανθρώπινου».
Ο επιμελητής της έκθεσης συμπληρώνει, μεταξύ άλλων, ότι «οι αντι-χωροθεσίες του Μαρκαντωνάκη, τροφοδοτημένες από τις ορίζουσες του καλλιτεχνικού κόσμου της Μινωϊκής Κρήτης και του λογοτεχνικού εκείνου της Δαντικής Κόλασης, εκθέτουν δραστικά την εξακολουθητική, μείζονα καλλιτεχνική διερώτηση για τα όρια του ανθρώπινου στις κρίσιμες μετα-ανθρώπινες σημερινές πολιτισμικές συνθήκες».
Μιλώντας στα “Χ.ν.” ο κ. Αγγελάτος, χαρακτήρισε την έκθεση «μια πολύ σύνθετη καλλιτεχνική πράξη καθώς δεν είναι μια απλή έκθεση ζωγραφικής, γλυπτικής ή κάτι άλλο, αλλά προσπαθεί να συνδυάσει πάρα πολλά υλικά, ζωγραφικά και έχει ένα κέντρο. Και το Κέντρο αυτό είναι να θέσει ένα δύσκολο ερώτημα το οποίο έχει να κάνει με τις συνθήκες του μεταμοντερνισμού που ζούμε τώρα.
Δηλαδή κατά πόσο ένας άνθρωπος σήμερα μπορεί να ζει σε μια βολική ευτοπία ή να θέτει ερωτήματα. Η έκθεση λοιπόν έρχεται να συντονιστεί με αυτό και να δείξει πως η σημερινή ζωή του ανθρώπου είναι γεμάτη από τέτοια ερωτηματικά. Και ο καλλιτέχνης μορφοποιεί αυτό το πρόταγμα μέσα από τον διάλογο που αναπτύσσει με τη μεγάλη λογοτεχνία όπως είναι η Κόλαση του Δάντη αλλά και με τη μεγάλη τέχνη όπως αυτή έρχεται από τη μινωική προιστορία. Ταυτόχρονα αυτούς τους δύο πόλους της μεγάλης λογοτεχνίας και της μεγάλης τέχνης τούς συνδυάζει με όλη τη σημερινή κατάσταση την πολιτισμική, του απόβλητου, του σκουπιδιού, της παραίτησης κλπ, οπότε δημιουυργεί ένα εκρηκτικό περιβάλλον αναστοχασμού, σκέψεις, γύρω από τις δυστοπικές συνθήκες της σημερινής μας ζωής».
Ο ίδιος ο Γιάννης Μαρκαντωνάκης, είπε στα “Χ.ν.” για τα ερεθίσματα που τον οδήγησαν στην έκθεση αυτή: «Διάβαζα από τα σπουδαστικά μου χρόνια Ρεμπό και τώρα κατάφερα να διαβάσω το Δάντη για να δω το ενοχικό πλαίσιο που έχει η Δύση απέναντι στις χρονικά προσδιορισμένες καταβολές της ελληνικότητας και της μινωικής εποχής. Δηλαδή, οι αρχαίοι τα είχαν πει όλα και για τον πόλεμο και για την ειρήνη και για την ανάγκη της ειρήνης. Δαίμονες είχαν, δαίμονες έφτιαχναν και δαίμονες υπάρχουν σήμερα στη ζωή μας και όχι μόνο οι εμπόλεμοι δαίμονες αλλά και δαίμονες καταστροφικοί για το περιβάλλον, για την οικολογία».
Ακόμα σημείωσε ότι η έκθεση περιλαμβάνει «έργα συμβατικά στο πλαίσιο της ζωγραφικής και του σχεδίου αλλά και στο έπακρον ενδεικτικά μιας τάσης να αξιοποιηθεί ακόμα, οτιδήποτε βρίσκει κανείς στο μπλε κάδο και μπορεί να το αξιοποιήσει ή σε μια εποχή που σβήνει και χάνεται, όπως είναι τα Ταμπακαριά, η ΑΒΕΑ, τα δύο δηλαδή στοιχεία από αυτόν τον πολιτισμό όπου σηματοδοτούν κάτι».
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ένα σύντομο δρώμενο με κίνηση και μουσική από τον ίδιο τον Γιάννη Μαρκαντωνάκη.
Στα εγκαίνια παραβρέθηκαν ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης, Κώστας Γύπαρης, ο δήμαρχος Χανίων, Παναγιώτης Σημανδηράκης, οι αντιδήμαρχοι Νίκος Χαζιράκης και Μιχάλης Τσουπάκης κ.α.
Η έκθεση που εντάσσεται στις εκδηλώσεις για την 81η επέτειο της Μάχης της Κρήτης θα λειτουργεί εως 10 Ιουνίου καθημερινά από τις 6 το απόγευμα έως τις 10 το βράδυ.