Σε ένα από τα περισσότερο περαστικά σημεία του κέντρου της Αθήνας, στη Λεωφόρο Αμαλίας 22, λίγο πιο πάνω από την πλατεία Συντάγματος και ακριβώς απέναντι από τον Εθνικό κήπο, βρίσκεται το ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία.
Εδώ, λοιπόν, σ’ αυτό το σημείο που καθημερινά θα περάσουν χιλιάδες Αθηναίων και όχι μόνο, έγιναν τα εγκαίνια της έκθεσης με αντικείμενο και φωτογραφίες από τις δύο δράσεις του Ελευθερίου Βενιζέλου, την επαναστατική και τη διπλωματική.
Την έκθεση οργάνωσαν το Ιδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, το “Μουσείο Μπενάκη” και το Ιδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”. Είμαι βέβαιος πως την έκθεση αυτή θα την επισκεφθούν πλήθος κόσμου λόγω της προσβασιμότητάς της. Εκείνο δε που παρατήρησα, όταν την ξαναεπισκέφθηκα ήταν πως ανάμεσα στους επισκέπτες της έκθεσης ήταν μεγάλο ποσοστό νέων παιδιών.
Παρατηρώντας τα εκθέματα, σκέφθηκα αλήθεια τι δεν θα έδινα, αν βέβαια ήταν δυνατόν, έστω και για λίγα λεπτά να αντίκριζα και να άκουγα τον Βενιζέλο. Τότε πιστεύω θα μου λυνόταν η απορία της υπερφυσικής και υπερκόσμιας δύναμης που ακτινοβολούσε ο Βενιζέλος και μετέτρεπε άνδρες και γυναίκες σε φανατικούς υποστηρικτές του, ακόμα και τον εθνικό μας ποιητή Παλαμά!
Εχω κατά νου τον μπαρμπα-Μάρκο τον Πετράκη τον Κασαπόμαρκο, παλιό μακεδονομάχο, μα και άλλους πολλούς Ασηγωνιώτες, που σχεδόν είχαν την εικόνα του Βενιζέλου στα εικονίσματα του σπιτιού τους, μαζί με την Παναγία και τον Αη Γιώργη.
Τον θυμάμαι να έχει πιει και κανά ποτηράκι και έτσι τεράστιος όπως ήταν, τρικλίζοντας να κατεβαίνει το καλντερίμι και να τραγουδά το Βενιζέλο! Ο Βενιζέλος ήταν ο μοναδικός πολιτικός που κατά τη γνώμη μου κυριολεκτικά, λατρεύτηκε μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους και σε όσο διάστημα η Ελλάδα είχε κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Η αίθουσα της εκδήλωσης ήταν ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο και αρκετοί ήταν όρθιοι. Γεμάτος ήταν επίσης και ο χώρος της αίθουσας με τα εκθέματα. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους αρκετοί βουλευτές και υπουργοί καθώς και πρώην πρόεδροι της Βουλής των Ελλήνων όπως: ο Απόστολος Κακλαμάνης, ο Δημήτρης Σιούφας, ο Φίλιππος Πετσάλνικος, οι βουλευτές Χανίων της ΝΔ Μανούσος Βολουδάκης και Κυριάκος Βιρβιδάκης. Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Σηφουνάκης, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κουρουμπλής, καθηγητής Πανεπιστημίου, ο πρόεδρος της Παγκρητίου Ενώσεως Γιώργος Μαριδάκης, ο πρόεδρος του Παραρτήματος Αττικής του Ιδρύματος “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, ο πρόεδρος της Κρητικής Εστίας κ. Μπάμπης Σουλβαράκης και ο πρόεδρος της Ενωσης Κρητών Πειραιά κ. Τσόντος. Παραβρέθηκε επίσης και ο γεν. γραμματέας της Βουλής των Ελλήνων κ. Αθανάσιος Παπαϊωάννου.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό από τον γραμματέα του ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων κ. Παύλο Σούρλα. Εκ μέρους του Μουσείου Μπενάκη έκανε έναν σύντομο, αλλά μεστό, χαιρετισμό για τη σημασία και τον σκοπό της έκθεσης ο κ. Σακελαρόπουλος.
Ο κ. Νίκος Παπαδάκης, γεν. δ/ντής του Ιδρύματος “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” που πήρε τον λόγο τόνισε πως η έκθεση που θα εγκαινιασθεί είναι αισθητικά άρτια και καλύπτει πλήρως δύο θέματα της δράσης του Βενιζέλου. Η συνεργασία μας με το Ιδρυμα της Βουλής των Ελλήνων ξεκίνησε από την εποχή που συνεστήθη το Ιδρυμα.
Θέλω να τονίσω πως ο θεμελιωτής του σύγχρονου κοινοβουλευτισμού είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Εξάλλου γνωρίζουμε ποια ήταν η εικόνα των κοινοβουλευτικών κομμάτων πριν το 1910. Η ίδρυση του κόμματος των Φιλελευθέρων είναι η απαρχή μιας μορφοποίησης του κομματικού χώρου. Με τη μεταρρύθμιση του 1911, έχουμε την κομματικοκρατούμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Εάν, σήμερα υπάρχουν κάποιοι που έχουν και διατηρούν μια αντίθεση και ένα πάθος κατά τον Ελευθ. Βενιζέλο αυτοί είναι οι απολογητές του αντικοινοβουλευτισμού. Είναι αυτοί που δεν πιστεύουν στο Κοινοβουλευτικό πολίτευμα! Είναι αυτοί που οραματίζονται ολοκληρωτικά καθεστώτα. Το μήνυμα που δίνει αυτή η επέτειος έχει πολλαπλή σημασία. Αυτή η έκθεση συμβάλλει προς την κατεύθυνση αυτή και ειδικά το γεγονός ότι θα περάσουν νέα παιδιά να την επισκεφθούν.
Στη συνέχεια εγκαινίασε την έκθεση ο αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης τονίζοντας πως: Συγκινούμαι ιδιαίτερα που εγκαινιάζω αυτή την έκθεση. Η έκθεση εστιάζεται σε δύο όψεις μιας εμβληματικής προσωπικότητας -αυτήν του επαναστάτη και του διπλωμάτη πολιτικού. Η επαναστατικότητα συνειρμικά παραπέμπει σε ιδιότητες όπως ο ατίθασος και ο ανυπότακτος χαρακτήρας. Αντιθέτως η διπλωματικότητα ανακαλεί χαρακτηριστικά όπως ψυχραιμία και ευελιξία στον χειρισμό δύσκολων καταστάσεων, αρετές που ενσαρκώνει ο διπλωμάτης.
Στο πρόσωπο του εθνάρχη τέτοιου είδους προσεγγίσεις είναι ψευδεπίγραφες καθώς στο πρόσωπο του Ελευθερίου Βενιζέλου συνυπάρχουν αγαστά και οι δύο διαστάσεις.
Ολόκληρη η ζωή του Βενιζέλου ήταν μια σειρά από επαναστάσεις.
Στην επανάσταση του 1897, αναδείχθηκε ηγέτης των επαναστατών του Ακρωτηρίου. Ακολούθησε η διαφωνία με τον ύπατο αρμοστή Γεώργιο και ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στην επανάσταση του Θερίσου.
Η ρήξη με το στέμμα αναφορικά με την είσοδο η μη της χώρας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων.
Αργότερα οι σφοδρές συγκρούσεις με τους πολιτικούς του αντιπάλους μας και το μεγαλεπίβολο όραμά του της μεγάλης Ελλάδος. Ολα αυτά αποτελούν μερικές από τις εκδηλώσεις του ασυμβίβαστου αγέρωχου και μαχητικού χαρακτήρα του.
Την ίδια στιγμή ο Βενιζέλος ήξερε με μαεστρία να ισορροπεί άριστα την τόλμη και τον ρυθμό και να βρίσκει τη χρυσή τομή ανάμεσα στην επαναστατικότητα και τη διπλωματικότητα, παράδειγμα της δεινής διπλωματικότητάς του η συνθήκη των Σεβρών το 1920 και η επίτευξη μιας έντιμης ειρήνης μετά τη μικρασιατική καταστροφή στη συνθήκη της Λωζάννης. Αυτό συνιστά τη μεγάλη ιδιοφυία του άνδρα που αυτή τη στιγμή η Βουλή των Ελλήνων τιμά.
Οφείλω συγχαρητήρια στο Ιδρυμα “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” για το σπουδαίο έργο που επιτελεί. Η πολιτεία οφείλει να σταθεί αρωγός του Ιδρύματος ακόμα και στη σημερινή δύσκολη περίοδο που διανύουμε.
