Πραγματοποιήθηκε η Ετήσια Γιορτή Σπόρων από την ομάδα “ΣΠΟΡΙΤΕΣ”, με σκοπό την διάσωση και διάδοση των παραδοσιακών ποικιλιών.
Η εκδήλωση περιελάμβανε χρήσιμες συμβουλές για τη φυσική καλλιέργεια και την συγκομιδή των σπόρων.
Αυτή η ρίμα, αφορά αυτή την προσπάθεια για παραδοσιακή παραγωγή χωρίς υβρίδια και μεταλλαγμένα ή χημικές καλλιέργειες.
Ενα σποράκι είμαι μικρό, τόσο μικρό και λίγο
κι απού το βλέμμα σου μπορεί, σίγουρα να ξεφύγω.
Κι όπως γυρίζουν οι καιροί, φτερό τ’ ανέμου μοιάζω
αυτός με σπέρνει κι όπου γης, φύλλα και ρίζες βγάζω.
Ισαμ’ εσένα μ’ έφεραν χίλιοι καιροί κι αιώνες
χρόνια και χρόνια νικητή σε μάχες και σ’ αγώνες.
Εγώ, το λίγο, το μικρό, το ταπεινό, το τόσο
τροφή κι αγάπη κουβαλώ, του κόσμου να τα δώσω.
Είμαι το δώρο της ζωής, που γέννησεν η φύση
ένα γλυκό χαμόγελο, στον κόσμο και στη ζήση.
Μέσα στη μπόρα απάνεμο, τόπο να βρω γυρεύω
κι αντέχω πάντα και βαστώ, μάχομαι και παλεύω.
Απού τα βάθη του καιρού, ίσαμ’ αυτή τη μέρα
αμόλευτο με κράτησε, σοφού ανθρώπου χέρα.
Αντίς νερό μη ρίχνετε, φαρμάκια στη ζωή μου
κι αγάλι αγάλι χάνεται και σβήνει η όρεξή μου.
Εκατομμύρια καιρούς κατάφερα να ζήσω
κρίμας δεν είναι να χαθώ, τ’ αύριο να μη γνωρίσω;
Αφού με φέραν ως εδώ τόσοι καιροί και χρόνοι
να με γλυτώσεις πρόσεξε απ’ ότι με σκοτώνει.
Βοήθα να σε βοηθώ, θρέψε με να σε θρέψω
αλάβωτο κι αμόλευτο, στη γης να ταξιδέψω.
Φρόντισε όπως μ’ ηύρηκες, στο μέλλον να με δώσεις
μη μ’ αφαιρέσεις τη ζωή και μη με φαρμακώσεις.
Ως είμαι κι όπως μ’ ηύρηκες, στο χώμα φύτεψέ με
και για το αύριο, το μετά, να ζήσω φρόντισέ με.
Ειν’ υποχρέωση ιερή, να με διατηρήσεις
και μ’ άλλους να με μοιραστείς, δώρο να με χαρίσεις.
Αβλαφτο πάντα να βαστάς ότι στον κόσμο αξίζει
κι απού ΄χει νου στην κεφαλή, γελά και φτερουγίζει.
