Ο Ηράκλειτος έλεγε ότι «η µοίρα του ανθρώπου είναι ο χαρακτήρας του».
Μας συντροφεύει ο χαρακτήρας των τοπικών εξουσιούχων σε όλα τα δρώµενα της πόλης των Χανίων.
Σκεφθείτε ότι η πόλη δεν είναι µόνο σκαµµένοι δρόµοι, σελέµπριτις, υποδοµές και τσάι µε λεµόνι στην απάνω τούρλα του βουνού.
Είναι και ένα σύνολο συµπεριφορών, αξιών και αρχών.
Η εντύπωση που µου δηµιουργείται τελευταία στα Χανιά είναι ότι ονειρεύονται µια πόλη, χωρίς τους ανθρώπους της.
Θέλουν να µείνει µόνο στα Χανιά ο ‘‘Mινώταυρος’’ του εγωισµού και της υπερφίαλης αποτύπωσης µιας πραγµατικότητας που όχι µόνο απέχει από την πραγµατικότητα, αλλά προσπαθούν να µας την επιβάλλουν κιόλας.
«Μην πεις λέξη», µου λένε κάποιοι στα Χανιά.
Να γίνει η αφωνία, κοινωνική συµπεριφορά.
Έτσι ένα πέπλο µυστηρίου καλύπτει την πόλη.
Η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;
Μόνο οι θυµωµένοι ψίθυροι ακούγονται σπάνια, αλλά τα ντεσιµπέλ του εγωισµού τούς πνίγουν και αυτούς.
