…Στολιστήκαμε και κατεβήκαμε στην πλατεία. Πιάσαμε τραπεζάκι και παραγγείλαμε τα πιοτά μας. Τα παιδιά πήρανε και μαλλιά αγγέλου. Και πασατέμπους. Ύστερα στη λοταρία, βάλαμε κι εμείς κλήρους. Κι εκέρδισε η Άννα μου ένα κουνέλι, θα πεις πως είναι τυχερή η θυγατέρα; Μπορεί. Ποτέ μου δεν είδα τα ματάκια της να λάμπουνε περισσότερο. Στο χορό σηκώθηκα κι εγώ. Ε! τόσα χρόνια περάσανε από το πένθος. Έβγαλα το άχτι μου. Άκουγα τη λύρα και το λαούτο κι ένιωθα να σαλεύουνε τα μέσα μου. Γλυκύτερο σκοπό δεν ξανάκουσα. Χόρεψα, χόρεψα, μια ώρα ήμουνα στον κύκλο και δεν εκουράστηκα. Κι όσο μ’ έβλεπε ο λυράρης, τόσο εμεράκλωνε κι αυτός, κι έβγανε κάτι δοξαριές να λιώνει το φυλλοκάρδι τ’ αθρώπου. Και δως του να μου λέει μαντινάδες ο λαουτιέρης και δως του να μου φωνάζουνε από κάτω.
«Γεια σου Σοφία αθάνατη. Μπράβο Σοφία, Απάνω του, Σοφία».
Είδα ‘γω και πολλούς που τρέχανε τα σάλια τους όπως με βλέπανε. Κι όσο τους κοίταζα λοξά – λοξά, τόσο βγάνανε φτερά τα πόδια μου. Την άλλη μέρα ήξερα πως θα βουίξει το χωριό. Μα δεκάρα δεν έδινα. «Είδες; Είδες; Πάει. Θα χαλάσει ο κόσμος. Ο κατακλυσμός του Νώε θα γενεί. Δεν εντράπηκε χήρα γυναίκα να κάμει τόσους χορούς. Ούτε να πλησιάσει στο πανηγύρι δεν έπρεπε. Η ποίσα, η δείξα, η πάντια, η ράντια»…»
Αλκυόνη Παπαδάκη
“Η μπόρα” Καλέντης, 1989
Επίμετρο: Την “μπόρα” της Αλκυόνης, της αγαπημένης μας Αλκυόνης, διάβασα πρώτο- πρώτο από τα βιβλία της, κι ύστερα το “Κόκκινο σπίτι” αν και αυτό ήταν το πρώτο της, με το οποίο εμφανίστηκε στα Γράμματα κι αμέσως αγκαλιάστηκε! Όταν το 1995 παρουσίασα το έργο της καλεσμένη από τον κ. Κουρμούλη στην παλιά “Γνώση” του, το εμβληματικό βιβλιοπωλείο της πόλης, ενθυμούμαι τη Μαριάνθη, την αδερφή της. Πρόσωπο επίσης σημαντικό και φιλικό για μένα… Δεν μπόρεσε μου λέει η Αλκυόνη να ταξιδέψει, αλλά σου στέλνει τα βιβλία της και σ’ ευχαριστεί πολύ… Από τότε μου χάριζε όλα της τα έργα!
Έργα που αγαπήθηκαν πολύ, που διαβάστηκαν πολύ, που είδαν το φως στην TV, και που χειροκροτήθηκαν σε αφιερώματα, θερμά.
Ο ρωμαλέος, οξύς και ρεαλιστικός λόγος της, με εντιμότητα ελληνική και χρωματισμούς ανθρωπιάς, εμβολιάζεται με φειδώ πάντως, τον λυρισμό των αισθημάτων της!
Η Χανιώτισσα λογοτέχνις της καρδιάς μας “κατοικεί” πάντα εδώ! Στην έμπνευση των ιστοριών της! Ας είναι πάντα καλά.
Η Μάγκυ Αρσενίδη Μανουσέλη υποψήφια βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ μιλά
για την κάθοδό της στις εκλογές
Προσδοκίες για έδρα Βελόπουλου στην Κρήτη από τον Παναγιώτη Μπατσαριτσάκη
