Ό,τι όμορφο και συντηρημένο υπάρχει στο πάρκο Ειρήνης και Φιλίας, είναι αποτέλεσμα ιδιωτών που διατηρούν επιχείρηση στον χώρο. Όλοι οι υπόλοιποι χώροι του πάρκου, έχουν μια ντροπιαστική εικόνα εγκατάλειψης.
Την πραγματικότητα αυτοί βιώνουν καθημερινά οι πολίτες που αναζητούν έναν χώρο περιπάτου ή παιχνιδιού για τα παιδιά στο κέντρο της πόλης, μετά το πολύμηνο “λουκέτο” που έχει μπει στον Δημοτικό Κήπο της πόλης.
Οι υποδομές στο πάρκο Ειρήνης και Φιλίας είναι σε απόλυτη εγκατάλειψη, ενώ αυξάνονται μέρα με την μέρα οι “παγίδες” για όσους κινούνται μέσα σε αυτό και ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά.
…Στο πάρκο υπάρχει απόλυτη έλλειψη στοιχειώδους συντήρησης από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Χανίων, η οποία μόνο συνειδητή μπορεί να είναι, καθώς δεν μπορεί να ερμηνευτεί διαφορετικά…
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, το επικίνδυνο τσιμεντένιο σκέπαστρο δίπλα στην (κατ’ ευφημισμόν) παιδική χαρά. Το μπετόν έχει καταστραφεί, είναι εμφανής πλέον ο σκουριασμένος οπλισμός και μένει να δούμε όχι αν αλλά πότε θα πέσει κάποιο κομμάτι του.
Η περιήγηση στον χώρο του πάρκου αναδεικνύει την αδιαφορία με την απόλυτη έλλειψη στοιχειώδους συντήρησης από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Χανίων, η οποία μόνο συνειδητή μπορεί να είναι, καθώς δεν μπορεί να ερμηνευτεί διαφορετικά.
Ο διαβάτης διαπιστώνει πως τα κράσπεδα του πάρκου είναι σπασμένα σε πολλά σημεία, ενώ υπάρχουν τρύπες και φρεάτια σπασμένα στη μέση του γκαζόν, καταστάσεις επικίνδυνες για τα παιδιά που παίζουν.
Την εικόνα συμπληρώνουν τα παγκάκια που είναι σε κακά χάλια, τα κατεστραμμένα μάρμαρα και οι κυβόλιθοι, τα σκουριασμένα παιχνίδια, οι κλειστές τουαλέτες που έχουν μετατραπεί σε ζούγκλες και μικρούς “κουρουπητούς”, τα σκουριασμένα κι ετοιμόρροπα φωτιστικά σώματα που εγκυμονούν κίνδυνο για τους περαστικούς.
“Κερασάκι στην τούρτα” της αδιαφορίας, οι άδειες συνήθως θήκες με σακουλάκια για τα περιττώματα σκύλων που είχε διαφημίσει η δημοτική Αρχή. Γιατί από όλα τα προβλήματα του πάρκου, αυτό είχε μπει σε προτεραιότητα…
Όσο για την εικόνα “βούρκου” της λίμνης, αυτή πλέον είναι… θεσμός.
Η πόλη έχει ανάγκη για δημόσιους χώρους, φιλόξενους για μικρούς και μεγάλους, προσβάσιμους για όλους και είναι απορίας άξιο γιατί επιχειρείται να απαξιωθεί το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας και δεν γίνονται οι αναγκαίες παρεμβάσεις πριν γίνουν τα προβλήματα “βουνό”.
Πόσες μέρες και χρήματα θα χρειαζόταν ο Δήμος Χανίων για να κάνει τις απαραίτητες παρεμβάσεις; Θα αφήσουν το πάρκο σε αυτά τα χάλια μέχρι να υλοποιηθεί το έργο ΣΔΙΤ που είχε δρομολογήσει η προηγούμενη δημοτική Αρχή;
