Είμαστε μόνοι…;

Η ΧΩΡΑ μας, σε μια ενδεχόμενη σοβαρή κρίση, αυτή τη φορά δεν είναι μόνη απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό: ΕΕ, ΗΠΑ, Μπάιντεν, Μακρόν, Φον ντερ Λάιεν, Σολτς έχουν εκφραστεί υπέρ ημών. Ακόμη και ο Ιταλός Σαλβίνι επιτέθηκε στον Τούρκο πρόεδρο και του θύμισε ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία τέλειωσε κι ας το πάρει “χαμπάρι”.

ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ έπαψαν να είναι μια διμερής διαφορά (όπως και το ουκρανικό). Χάρη στην πρόσφατη ενεργή, έντονη ελληνική διπλωματία οι παράνομες απαιτήσεις των Τούρκων εις βάρος μας διεθνοποιήθηκαν (φωτ.). Ήδη το αμερικανικό Κογκρέσο με 10 εκπροσώπους του, εκφράζει τις έντονες επιφυλάξεις του για μια επιπλέον στρατιωτικη ενίσχυση της ούτως ή άλλως επαμφοτερίζουσας Τουρκίας.

ΟΦΕΙΛΕΙ και η αξιωματική μας αντιπολίτευση να δείξει ένα πιο εθνικό προφίλ και να υπερασπίζεται σε κάθε ευκαιρία τα δίκαια της χώρας μας. Έχουμε τον Ερντογάν που ασύστολα και αχαλίνωτα υποτιμά τον αντίπαλό του («Μητσοτάκης γιοκ») κι από την άλλη βάφει γκρίζο το Αιγαίο (που το ονομάζει και “Τουρκοαιγαίο”!) κάνοντας ταυτόχρονα εμπρηστικές δηλώσεις και επεμβάσεις στα εσωτερικά μας! Δεν μπορεί να έχουμε μια αξιωματική αντιπολίτευση να σιωπά χαιρέκακα, να αντιδρά χαλαρά ή να σφυρίζει αδιάφορα.

ΠΡΕΠΕΙ να επανέλθουν στο προσκήνιο μερικές λησμονημένες(;) ή μήπως επί τούτου πολεμηθείσες έννοιες, όπως η εθνική συνείδηση, η φιλοπατρία, το δημοκρατικό πατριωτικό φρόνημα. Είναι αυτές που μας συνέχουν και μας κρατούν ζωντανούς ως έθνος. Ένας “εθνομηδενισμός” σε μια τόσο ρευστή περίοδο, νομίζουμε πως δεν έχει θέση ούτε στην Ευρώπη, ούτε πολύ περισσότερο στη κόγχη αυτή της Μεσογείου, όπου χιλιάδες χρόνια τώρα “φυλάγουμε Θερμοπύλες”.