» Η κυριαρχία του αρχοντοχωριατισμού
Ένα σηµαντικό οικιστικό σύνολο της δεκαετίας 60-70, βρίσκεται στην κεντρική είσοδο της πόλης µας, και αποτελείται από το ‘‘σπίτι του στρατηγού’’ στην συµβολή των οδών Ι. Τζανακάκη και Ι. Σφακιανάκη (φώτ. 1) και διαγώνια του στην συµβολή των οδών ∆. Σολωµού και Νεάρχου το κτήριο του παλιού ΙΚΑ (φώτ. 2) .
Τα δύο κτίσµατα έχουν την σφραγίδα της αρχιτεκτονικής οπτικής του ελληνικού µοντερνισµού του 20ου αι., µε λιτές γεωµετρικές γραµµές που οδηγούν το µάτι στα σηµεία κλειδιά των κτηρίων θυµίζοντας µας ότι έχουν τις καταβολές τους στο Μπαουχάους: στο αρχιτεκτονικό κίνηµα όπου µε έµφαση τις γεωµετρικές φόρµες όπου η απλότητα και η λειτουργικότητα συνοµιλούσαν µε την κοµψότητα βάζοντας στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Σε ανθρώπινη κλίµα µε πράσινο στους χώρους που βρίσκονται πάνω στον δρόµο (δίνοντας µια νότα δροσιάς στον περαστικό) τα δυο κτίσµατα λίαν συντόµως θα πάψουν να συνοµιλούν και να τέρπουν τα µάτια µας, αφού η τάση του «αρχοντοχωριατισµού» στην αισθητική, την αρχιτεκτονική και στον αστικό σχεδιασµό οδηγούν στο γκρέµισµα του παλιού κτηρίου του ΙΚΑ. Φυσικά η έωλη δικαιολογία ότι το κτήριο έχει στατικά θέµατα δεν στέκει, είναι εµφανώς ψευδής για πολλούς λόγους. Υπάρχει πληθώρα τεχνικών που υποστυλώνουν αποτελεσµατικά ένα κτήριο. Στα Χανιά πολλά ιδιωτικά κτήρια έχουν αποκατασταθεί στατικά!
Σε παγκόσµιο επίπεδο, οι πολιτισµένες χώρες καταβάλουν σηµαντικές προσπάθειες να µειώσουν τα οικοδοµικά µπάζα, κυρίως ανακαινίζοντας τα κτήρια, ειδικά όσα ανήκουν στο κράτος υποδεικνύοντας έτσι ότι οι αρχές της αειφορίας υπάρχουν στον σχεδιασµό τους. Είναι σαφές σε όποιον γνωρίζει ότι τα 350.000 € που θα κατασπαταληθούν από τη ∆ηµοτική Αρχή για το γκρέµισµα του κοµψού κτίσµατος θα επαρκούσαν για την στατική αποκατάστασή του και θα περίσσευαν και χρήµατα…
Υπάρχει άλλη µια διάσταση που φυσικά χρειάζεται µυαλό, ολιστικό σχεδιασµό, αγάπη και πάθος για την αειοφορία, το περιβάλλον ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΝΙΑ. Η είσοδος της πόλης σε λίγο καιρό θα έχει µια χαίνουσα πληγή, που θα γεµίζει ασχήµια, σκόνη, µπάζα, φορτηγά -εµπόδια στην κυκλοφορία (και των τουριστικών λεωφορείων που ο ευφυής σχεδιασµός έχει φέρει στην αρχή της Τζανακάκη). ∆ιότι το γκρέµισµα του µεγάλου αυτού οικοδοµήµατος δεν θα ολοκληρωθεί ούτε σε ένα, ούτε σε δύο ούτε σε τρεις µήνες και θα το έχουµε µπροστά µας, να καταστρέφει τα Χανιά (όσοι τα αγαπάµε ως γενέθλια πόλη) για µεγάλο διάστηµα.
Και µετά η χαίνουσα πληγή του ΙΚΑ θα αλληλεπιδρά µε την άλλη πληγή αυτή των καµένων ιταλικών στρατώνων, του κτηρίου απέναντι από τον ∆ηµοτικό Κήπο που προ δεκαετίας θα γινόταν Βιβλιοθήκη (κτλ-κτλ).
Υ.Γ.: το κείµενο αυτό είχε ολοκληρωθεί, όταν εµφανίστηκε πάλι στα τοπικά ΜΜΕ η επιθυµία της δηµοτικής Αρχής για την κατασκευή θεάτρου στους Αγίους Αποστόλους…. Ελπίζω πως ο καλός θεός των Χανίων δεν θα επιτρέψει σε αυτόν τον επίσης τραγικό αρχοντοχωριατισµό «να κτίσουµε τα πάντα» να καταστρέψει το πάρκο µας.
*H Μάγια Σπανουδάκη είναι διδάκτωρ Σχολής Μηχανικών Παραγωγής και ∆ιοίκησης Πολυτεχνείου Κρήτης
