Κύριε διευθυντά,
έχει γίνει μόδα να μιλάνε πολλοί άνθρωποι για πουλημένα, στο σύνολο τους, ΜΜΕ που τάχα λένε και γράφουν μόνο ψέματα. Από πού ξέρουν όμως, αυτοί οι άνθρωποι, πως τα ΜΜΕ λένε ψέματα; Ο άνθρωπος για να ισχυρίζεται πως κάτι είναι ψέμα, πρέπει πρώτα να γνωρίζει ποια είναι, η σχετική με το υποτιθέμενο ψέμα, αλήθεια. Ο,τι γνωρίζουμε, όμως, για τον κόσμο, πέρα από το τι συμβαίνει στο πολύ στενό μας περιβάλλον, το μαθαίνουμε από τα ΜΜΕ: Τις αλήθειες που βάζουμε οι ίδιοι απέναντι σε αυτά που θεωρούμε ψέματα των ΜΜΕ τις έχουμε πληροφορηθεί από τα ΜΜΕ. Μια ολοκληρωτική κριτική απέναντι στα ΜΜΕ δεν έχει λοιπόν νόημα.
Δουλειά των ΜΜΕ είναι η πληροφόρηση για τα γεγονότα που συμβαίνουν στον κόσμο. Οι πολίτες που παρακολουθούν τα ΜΜΕ θέλουν να μάθουν από αυτά τα αληθινά γεγονότα. Αυτός που τους πουλάει ψέματα, πουλάει ένα προϊόν που δεν έχει ζήτηση και όταν τον καταλάβουν οι καταναλωτές της πληροφορίας θα ψάξουν την αλήθεια σε άλλα ΜΜΕ. Σε χώρες με Δημοκρατία υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των ΜΜΕ. Ασφαλώς μερικά ΜΜΕ αντιπροσωπεύουν ανοιχτά κάποια συμφέροντα ή κάποιες ιδεολογίες και κάποια άλλα λιγότερο ανοιχτά, άλλα πάλι προσπαθούν να είναι όσο αντικειμενικά γίνεται (ο άνθρωπος από τη φύση του δεν μπορεί ποτέ να είναι 100% αντικειμενικός). Κανένα ΜΜΕ, όμως, δεν μπορεί να απομακρυνθεί πολύ από την αλήθεια, γιατί η ίδια η πραγματικότητα και οι ανταγωνιστές θα το ξεμπροστιάσουν ως ψεύτη.
Παρακολουθώντας διάφορα ΜΜΕ φιλτράρουμε, μέσα από τις διάφορες τάσεις που ακολουθούν τα ΜΜΕ, οι ίδιοι μια προσωπική μας άποψη για το κάθε γεγονός.
Στα ΜΜΕ, στο σύνολο τους, παρουσιάζονται όλα τα σημαντικά γεγονότα και όλες οι απόψεις. Ολοι ξέρουμε ποιος είναι ο Τσίπρας, ποιος είναι ο Μητσοτάκης, ποιος είναι ο Τραμπ, ποιος ο Μπάιντεν, ποιος ο Ερντογάν. Ξέρουμε ποιοι είναι και τι αντιπροσωπεύουν, το έχουμε μάθει από τα ΜΜΕ.
Εφόσον τα ΜΜΕ στην ουσία ασχολούνται με την αλήθεια, τα ΜΜΕ είναι οι μεγάλοι εχθροί των λαϊκιστών πολιτικών, οι οποίοι βασίζουν τις επιτυχίες τους ως πολιτικοί αποκλειστικά σε ψέματα. Κατά συνέπεια, επαγγελματίες ψεύτες πολιτικοί που δεν τους συμφέρουν οι αλήθειες των ΜΜΕ, προσπαθούν να κάνουν τους ανθρώπους να αμφισβητούν τα ΜΜΕ, και τα καταφέρνουν μια χαρά.
Οι λαϊκιστές δημιούργησαν την επιδημία της εχθρότητας απέναντι στην δημοσιογραφία. Μια επιδημία που βλάπτει σοβαρά τη Δημοκρατία.
Γιώργος Κιαγιάς
Είναι οι δημοσιογράφοι ψεύτες;
2 Comments
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Κύριε Κιαγιά, πολύ σύντομα:
1.Εκ παραδρομής, φαντάζομαι μπήκε στον τίτλο το άρθρο «οι», διότι με αυτό νοούνται ΟΛΟΙ οι δημοσιογράφοι. Θα έπρεπε να λείπει.
2.Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει κάπου τον ισχυρισμό ότι τα ΜΜΕ στο σύνολό τους, όπως γράφετε, λένε ψέματα.
3.Ναι, ό,τι γνωρίζουμε για όσα συμβαίνουν το χρωστάμε στα ΜΜΕ. Παραλείπετε όμως να πείτε κάτι σημαντικό: μας λένε την αλήθεια στο σύνολό της; Η μισή αλήθεια τι άλλο είναι από ψέμα; Μην πάτε μακριά· δείτε τι συμβαίνει σήμερα.
4,Μπροστά σ’ ένα περίπτερο, με τις εφημερίδες αναρτημένες: οι περαστικοί άλλα μαθαίνουν για ένα γεγονός από την πρώτη εφημερίδα, διαφορετικά ή και αντίθετα από τη δεύτερη. Λένε ψέματα και οι δύο; ή μήπως την αλήθεια;
5.Γνωρίζετε, ασφαλώς, πόσο ισχυρό όπλο είναι η προπαγάνδα. Ποιος την προωθεί; Ο άνεμος; κάποια αόρατη δύναμη; κάποιοι εξωγήινοι; Όχι, βέβαια! Με το αζημίωτο τη δουλειά αναλαμβάνουν κάποια από τα ΜΜΕ.
6.Οι λαϊκιστές φταίνε για το ότι ο κόσμος έχει τη συγκεκριμένη γνώμη για (τους) δημοσιογράφους; Θέλουν, δηλαδή, να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, αλλά κάποιοι δεν τους αφήνουν! Ομολογώ ότι τέτοια άποψη ούτε έχω ακούσει άλλη φορά ούτε φανταζόμουνα πως θα ακούσω.
ΥΓ. Ως μνημείο πρόστυχης δημοσιογραφίας έχω κρατήσει μια φωτογραφία από τη Βουλή. Πρωθυπουργός ο Α.Παπανδρέου, στη θέση του κρατώντας το ποτήρι του με νερό. Ο Πρόεδρος της ΝΔ Κ. Μητσοτάκης έχει τελειώσει την ομιλία του και κατεβαίνει από το βήμα.. Στη λεζάντα της μιας εφημερίδας διαβάζαμε ότι ο Παπανδρέου ετοιμάζεται να απαντήσει στον Μητσοτάκη, στην άλλη ότι είναι έτοιμος να του επιτεθεί (με το ποτήρι!). Βιβλία θα μπορούσαμε να γράψουμε με παρόμοια παραδείγματα.
Αγαπητέ κύριε Λουπάση, νομίζω πως σχετικά με τον τρόπο που κάνουμε ανάγνωση των κοινών διαφέρουμε στο εξής: Εσείς κάνετε την εξαίρεση κανόνα ενώ εγώ ασχολούμαι με τον κανόνα. Οι κυβερνήσεις σε μία δημοκρατία προσπαθούν να κάνουν ό, τι καλύτερο μπορούν για την χώρα τους και τον λαό τους, υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις και ασφαλώς δεν πρέπει να τις παραβλέπουμε αυτές, αλλά το να μην εμπιστευόμαστε τους κυβερνώντες διότι η πολιτική έχει και τα στραβά της και τις παρανομίες της θα σήμαινε την χρεοκοπία της Δημοκρατίας. Το ίδιο ισχύει και για τα ΜΜΕ. Τα ΜΜΕ είναι απαραίτητα για την Δημοκρατία όσο και το Σύνταγμα, η Βουλή, η Δικαιοσύνη. Χωρίς πληροφόρηση δεν υπάρχει Δημοκρατία, στην ουσία ούτε καν πολιτισμός. Όπως τα πάντα με τα οποία ασχολείται ο άνθρωπος έτσι και στην δημοσιογραφία δημιουργούνται παρανομίες και συχνά εξυπηρετούνται συμφέροντα, αλλά απάντηση σε αυτούς τους προβληματισμούς νομίζω πως έδωσα στο κείμενο μου. Ίσως να μην διαβάσατε πουθενά πως οι δημοσιογράφοι είναι όλοι ψεύτες, αλλά εγώ το ακούω συνέχεια όπου συζητούν ανθρώπο: μιλούν για βρομοκάναλα, και εννοούν όλα, και για πουλημένους δημοσιογράφους: και μιλούν για όλους. Τι σχέση έχουν οι λαϊκιστές με όλα αυτά; Κύριε Λουπάση, εδώ πραγματικά με εκπλήσσετε. Δεν βλέπετε πως συμπεριφέρεται ο Τράμπ με τους δημοσιογράφους; Πως ο δικός μας βουλευτής από τα Σφακιά; Έχουμε τόσους ανθρώπους που πιστεύουν σε συνωμοσίες, έτσι δεν είναι καθόλου δύσκολο για τους λαϊκιστές να τους κάνουν να πιστέψουν πως και οι δημοσιογράφοι είναι μέρος ενός κατεστημένου που συνωμοτεί ενάντια στον λαό Δεν τα βγάζω όλα αυτά από το μυαλό μου, κ. Λουπάση, τα παρατηρώ καθε μέρα. Αυτά όλα ξεκίνησαν με την κρίση που άρχισε το 2010 και πήραν τώρα άλλη μια ώθηση με την επιδημία του κορωνοϊού.