Όταν συγκροτήθηκε η Εξεταστική Επιτροπή για το έγκληµα των Τεµπών, αντί προανακριτική, όπως υποστήριζε η αντιπολίτευση, κανείς δεν πίστευε ότι θα ανεκαλύπτονταν τα αίτια και οι υπεύθυνοι της τραγωδίας.
Τουναντίον θα επεχειρείτο η συσκότιση και η συγκάλυψη των υπευθύνων για τον χαµό 57 θυµάτων, κυρίως παιδιών µέσα στα συντρίµµια και όσων απ’ αυτούς εγκλωβίστηκαν στην προκληθείσα πυρκαγιά, που εξαΰλωσε τις σάρκες τους. ∆εν φωτίστηκε η κοινή γνώµη, γιατί µπαζώθηκε ο χώρος στον οποίο σκόρπισαν τα συντρίµµια της σύγκρουσης.
Η πλειονότητα της Επιτροπής κάλεσε µάρτυρες που ήταν άσχετοι µε το σιδηροδροµικό δίκτυο και αγνόησε αυτούς που γνώριζαν την κατάσταση και είχαν προειδοποιήσει για τις δυσλειτουργίες του σιδηροδρόµου, ότι υπήρχε ανασφάλεια στις κινήσεις των συρµών, επισηµαίνοντας τον κίνδυνο δυστυχήµατος.
Ανυποµονούσε, λοιπόν, η εξεταστική να τερµατίσει τις εργασίες της, παρά τις αντιδράσεις των αντιπολιτευοµένων για ολιγοήµερη παράταση µέχρι να φθάσει στη Βουλή η δικογραφία της Εισαγγελίας Λαρίσης, που έχει σχηµατίσει για τη σύγκρουση στα Τέµπη.
Αυλαία και τέλος των συνεδριάσεων µέχρι τις 11 Μαρτίου, όπου θα έχουν συνταχθεί, ως συνήθως, τα σχετικά πορίσµατα, ένα από κάθε κόµµα ξεχωριστά και θα θεωρηθούν ολοκληρωµένες οι διαδικασίες, για να δροµολογηθεί η τελική φάση στην ολοµέλεια της Βουλής.
Σηµειωτέον ότι η αποχώρηση των µελών των αντιπρόσωπων της αντιπολίτευσης κρίθηκε κατά τον ΣΥΡΙΖΑ «απολύτως επιβεβληµένη… Η παραµονή µας θα νοµιµοποιούσε την εκ των προτέρων ειληµµένη απόφαση της πλειοψηφίας, να απαλλάξει µε πόρισµά της τους ιθύνοντες… Αρνούµαστε, τόνισαν οι συµµετέχοντες του ΠΑΣΟΚ, να νοµιµοποιήσουµε τις µεθοδεύσεις… συγκάλυψης της αλήθειας…». Ακολούθησε και το ΚΚΕ λέγοντας ότι «δεν έχει κανένα νόηµα πλέον η παραµονή µας στην επιτροπή».
Οι διαµαρτυρίες από το σύνολο των κοµµάτων της αντιπολίτευσης δεν έκαµψαν την πλειοψηφία. Έτσι συνέβαινε ανέκαθεν µε τις εξεταστικές, όπου όταν δεν συνέφερε το ζήτηµα, η πλειοψηφία έκανε ό,τι µπορούσε για να περιορίσει τη δυνατότητα, να βρεθούν εµπλεκόµενοι οι κυβερνητικοί παράγοντες.
Στην προκειµένη περίπτωση δεν τίθενται προς λύσιν θεσµικά προβλήµατα, αλλά πρόκειται για παραβάσεις κανόνων, που 57 ψυχές νέων ανθρώπων βοούν από τον Άδη, να οδηγηθούν οι υπαίτιοι στους φυσικούς δικαστές, τους µόνους που µπορούν ν’ αποδώσουν δικαιοσύνη.
