Ο πλανήτης φλέγεται σήµερα κυριολεκτικά µετά 79 χρόνια από το τέλος του Β’ Παγκόσµιου Πολέµου. Με τρόµο βλέποµεν ότι οι «αψιµαχίες» που συνέβαιναν πριν από τους δυο µεγάλους πολέµους επαναλαµβάνονται. Η Ουκρανία και η Γάζα κατακαίονται χωρίς µεγάλες ελπίδες συµβιβασµού.
Ο κόσµος διερωτάται που οδηγούµαστε. Οι νουνεχείς άνθρωποι δεν ξέρουν τι να πράξουν.
Στο Ισραήλ γίνονται µεγάλες διαδηλώσεις για να εξαναγκάσουν τον κ. Νετανιάχου σε «συµβιβασµό» µε τη Χαµάς. Από την άλλη µεριά, οι ακραίοι απειλούν τον Ισραηλινόν Πρωθυπουργόν ότι αν προχωρήσει σε συµφωνία µε τη Χαµάς, θα τον εγκαταλείψουν! Είναι το όλο χάος!
Άλλοι τα έχουν µε τον ΟΗΕ. Εν τω µεταξύ, όπως και σε άλλες περιόδους, πολλές χώρες δεν πληρώνουν την συνεισφοράν τους στον ΟΗΕ µε αποτέλεσµα να υποφέρει ο οργανισµός από έλλειψη ρευστού (βλ. π.χ. Olivier Bot, “Genève et les moyens de la paix”, La Tribune de Genève, 13-14 avril, 2024, σελ. 1, Editional).
Όπως έχω γράψει και πη πολλές φορές, όταν κατακρίνει κανείς τον ΟΗΕ και τα όργανα του, πρέπει να κατακρίνει τα Κράτη-Μέλη, από τα οποία αποτελείται ο ΟΗΕ και τα όποια κατευθύνουν τον ΟΗΕ. Επίσης τα πέντε µόνιµα Μέλη του Συµβουλίου Ασφαλείας που έχουν το δικαίωµα αρνησικυρίας (veto). Αυτό είναι το ορθόν. Αν δε δεν υπήρχεν ο ΟΗΕ, θα έπρεπε να τον ανακαλύψοµεν (βλ. π.χ Χρίστος Α. Θεοδούλου, ΟΗΕ Μερικές σκέψεις πάνω στα Ηνωµένα Έθνη και ιδιαίτερα τη Γενική Γραµµατεία και το ρόλο της Ελλάδος και της Κύπρου, Αθήνα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1975, 31 σελ.).
Επιπλέον στην ίδια την Ευρώπην υπάρχουν πολλές εξτρεµιστικές φωνές που αντιστρατεύονται την ειρήνην.
Ας µην είµαστε, όµως, τόσον απαισιόδοξοι. Όλοι οι άνθρωποι καλής θελήσεως, ας κάµοµε ό,τι µπορούµε, µε την ελάχιστη δύναµη που διαθέτοµε, για να διασώσοµε την ειρήνην. Αλλιώς θα έχοµε µιαν άλλη, τεράστιαν καταστροφή.
*Ο ∆ρ. Χρίστος Α. Θεοδούλου είναι πρόεδρος του Συνδέσµου Ηνωµένων Εθνών Κύπρου και επίτιµος πρόεδρος της Παγκόσµιας Οµοσπονδίας των Συνδέσµων Ηνωµένων Εθνών (WFUNA).
