Σοβαρές οι ευθύνες παραγόντων, φορέων και πολιτείας
Η συνεχιζόμενη καταβαράθρωση των τιμών ελαιολάδου κάτω του κόστους παραγωγής στην Ελλάδα, φαίνεται να συνεχίζεται και το χειρότερο να γίνεται αποδεκτή πια μοιρολατρικά, απο μεγάλη μερίδα παραγωγών.
Παράλληλα όμως η πρωτοφανής αυτή πτώση τιμών που δείχνει να μονιμοποιείται (Σχ.1) δεν φαίνεται να ανησυχεί και τόσο ούτε τον τομέα της εμπορίας (μεσίτες, μεσιτεύοντας και εμπόρους) μεγάλο μέρος των οποίων φαίνεται να «ψιλοβολεύεται» απο την κατάσταση και να «στρουθοκαμηλίζει» αποδίδοντας τα πάντα στην μεγαλη παραγωγή της Ισπανίας!
Όμως, απο ανάλογη αταραξία φαίνεται να διακατέχονται και οι μεγάλες οργανώσεις του τομέα απο τις Συνεταιρικές και Συνδικαλιστικές έως την Διεπαγγελματική ελαιολάδου.
Οι μεγάλες Συν/κές, που απο την αρχή φάνηκε να ενδιαφέρονται κυρίως για την διαχείριση των επιδοτήσεων, δεν έδειξαν μέχρι τώρα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον ρόλο των Συν/σμών στην αγορά ελαιολάδου. Παράλληλα, η Διεπαγγελματική ελαιολάδου, παραβλέποντας το τι κάνει η αντίστοιχή της στην Ισπανία, δείχνει να αποδέχεται ως αναπόφευκτη την μελλοντική συρρίκνωση της ελαιοκομίας και να αρκείται στην προβολή του αιτήματος για κατάργηση της απευθείας πώλησης ελαιολάδου απο παραγωγούς! Οι επί χρόνια καθηλωμένες κάτω του 10% εξαγωγές τυποποιημένου, αλλά και η ανεπαρκής εφαρμογή της διάταξης για χρήση επώνυμου ελαιολάδου στην εστίαση, δεν φαίνεται να βρίσκονται στις προτεραιότητες της.
Σαν συνέπεια όλων αυτών οι παραγωγοί εναποθέτουν πλέον τις ελπίδες τους στον απο μηχανής θεό, ενώ οι εμπορευόμενοι το χύμα, αρκούνται σε μια «διαχείριση κίνδυνου» χρησιμοποιώντας το πλεονέκτημα που απέκτησαν, χάρη στην ανοχή της πολιτείας να ορίζουν αυτοί μονομερώς με το λεγόμενο «κόψιμο» τις τιμές του προϊόντος των παραγωγών που εγκλωβίζεται για φύλαξη στις αποθήκες τους!
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, αμήχανοι ή και αδιάφοροι δείχνουν και οι παράγοντες της πολιτείας, παραβλέποντας την ευθύνη τους για την αναρχία της αγοράς στην διάθεση του χύμα. Και όμως ο έλεγχος αυτός θα μπορούσε να αποκαταστήσει τους κανόνες προσφοράς –ζήτησης και να συμβάλλει στην άνοδο των τιμών, ενω συγχρόνως θα συντελούσε και σε περιορισμό της μεγάλης φημολογούμενης φοροδιαφυγής.
Τιμές: Συνεχίζουν τη χαμηλή πορεία τους με περίεργες αποκλίσεις
Τα καλά έξτρα φθηνότερα στην Ελλάδα από ό,τι στην Ισπανία!
Η χαμηλή πορεία των τιμών του ελαιολαδου στην Ελλάδα και Ισπανία, δυστυχώς συνεχίζεται, παρά τις εντυπώσεις για ανάκαμψη που κάποιοι παραγωγοί, μάλλον απο παρανόηση, αποκόμισαν απο διάφορα πρόσφατα δημοσιεύματα.
Σύμφωνα με το Δελτίο Τιμών του ΣΕΔΗΚ (www.sedik.gr) της 10-9-2019, οι μέσες τιμές των πολύ καλών ελληνικών έξτρα (0,3 οξύτητα), δυστυχώς, κυμαίνονται συνήθως στα 2,40-2,50 €/κ , παρά το ότι σε ειδικές περιπτώσεις παρουσιάζουν κάποιες αποκλίσεις και προς τα άνω και προς τα κάτω.
Έτσι, υπάρχουν τιμές υψηλότερες μέχρι 2,70€/κ, που προσφέρονται, απο τις τυποποιητικές επιχειρησεις ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ Α.Ε. και ΑΝΩΣΚΕΛΗ ΑΕ, ενώ υπάρχουν και τιμές ακόμη υψηλότερες όπως εκείνες του Α.Σ. Κριτσάς ο όποιος με πρόσφατη ετήσια εκκαθάριση του πλήρωσε με 3,10€/κ όλο το λάδι των συνεταίρων του.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις με τιμές πολύ χαμηλότερες (2.20€/κ) που προσφέρονται απο Συν/κες και Ιδιωτικές επιχειρησεις, χωρίς όμως να υπάρχουν απο τους παρόχους τους κάποιες εξηγήσεις.
Στην Ισπανία όπου η πολυσυζητημένη απόσυρση δεν φαινεται να έρχεται, αλλά οι προβλέψεις για την παράγωγη της ερχόμενης χρονιάς την φέρουν αρκετά μειωμένη στους 1.350 η και στους 1000 χιλ. τονους, οι χαμηλές τιμές για τα συνήθη εξτρα δείχνουν να παγιοποιούνται. Έτσι, η μέση τιμή των χαμηλής ποιότητας εξτρα (που μπορεί να εχουν οξύτητες και μέχρι 0,8 βαθμους), την περασμένη εβδομάδα ηταν 2,12€ .
Αντίθετα, η μέγιστη τιμή των πολύ καλών εξτρα, αντίστοιχων με τα δικά μας οξύτητας 0,3 βαθμών, φθάνει γύρω στα 3€ και άνω.
Επομένως οι εδώ μεσάζοντες και έμποροι δεν πρέπει τεχνηέντως να συσχετίζουν τα δικά μας 0,3 γραμμών με τα κοινά έξτρα της Ισπανίας!
Στην Ιταλία, η κάπως αυξημένη ερχόμενη παραγωγή, που εκτιμάται σε 270 χ.τ. σε σχέση με την πολύ μειωμένη φετινή (175χ.τ.), άρχισε να επηρεάζει ελαφρά τις τιμές προς τα κάτω. Έτσι ποι τιμές απο τα 5-6 €/κ που είχαν φθάσει αρχές τους θέρους, έπεσαν τελευταία στα 4,95€/κ.
Στην συνάντηση Μητσοτάκη – Ρος, οι δασμοί των ΗΠΑ για το ελαιόλαδο
Δώρο στον Ρος τρία μπουκάλια ελληνικό ελαιόλαδο
Το θέμα των υπέρογκων δασμών που ετοιμάζονται να επιβάλουν οι ΗΠΑ σε Ευρωπαϊκά προϊόντα, μεταξύ των όποιων και το ελαιόλαδο, συζητήθηκε, μεταξύ άλλων κατά την συνάντηση που είχε προ ημερών ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης με τον Αμερικανό Υπουργό Εμπορίου κ. Γουίλμπουρ Ρός στο Μέγαρο Μάξιμου.
Βέβαια το τι ακριβώς συζητήθηκε δεν έγινε γνωστό. Συμφωνα όμως με το ΒΗΜΑ (8.9.19) ο Πρωθυπουργός άδραξε την ευκαιρία και ανάφερε στον κ. Ρός ότι θα ηταν άδικο να μην εξαιρεθεί το ελληνικό ελαιόλαδο απο τους επικείμενους δασμούς και μάλιστα του πρόσφερε ως δώρο 3 μπουκάλια ελλληνικό ελαιόλαδο!
Εμείς, ελπίζουμε ότι, πέραν απο όσα ανακοινώθηκαν, ο Πρωθυπουργός θα υπενθύμισε στον κ. Ρός ότι η Ελλάδα δεν μετέχει στον όμιλο των χωρών που παράγουν τα αεροπλάνα Airbus (Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Αγγλία), τα οποία αποτελούν και το θέμα διένεξης των ΗΠΑ με την ΕΕ. Επομένως, η επιβολή δασμών απο τις ΗΠΑ στα προϊόντα της Ελλάδας δεν έχει έννοια. Ανάλογο επιχείρημα λέγεται ότι χρησιμοποίησε και η Πορτογαλία και ηδη απέσπασε υπόσχεση για εξαίρεση του δικού της ελαιολαδου.
Ετσι, φαινεται να διαμορφώνεται μια διαφορετική θέση πολιτικής της χώρας, απο εκείνη του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης της προηγούμενης Κυβέρνησης, ο όποιος (Ναυτεμπορική19.4.19) υποστήριξε ότι «η χώρα μας ως κράτος μέλος της Ε.Ε. αναδιαμορφώνει με όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση κοινό μέτωπο απέναντι σε αυτήν την απειλή».
Ο δάκος και πάλι ante portas!
Πρωτόγνωροι πληθυσμοί δάκου έχουν παρουσιαστεί στο Λασίθι και Χανιά αλλά και άλλες περιοχές της Κρητης και φαινεται ότι πολιορκούν απειλητικά την ερχόμενη ελαιοπαραγωγή.
Αυτό προκύπτει απο πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας ΑΝΑΤΟΛΗ (3.9.19) το οποίο αναδημοσιεύτηκε στο www.sedik.gr (ΕΛΑΙΟΝΕΑ 5.9.19) σύμφωνα με το οποίο εγείρονται πλήθος ερωτηματικά και για τα αίτια αλλά και για την δυνατότητα έλεγχου της κατάστασης.
Συμφωνα με δηλώσεις αρμόδιων της ΔΑΟΚ Λασιθιου, παρά το ότι οι ψεκασμοί άρχισαν φέτος οπωσδήποτε πιο έγκαιρα απο άλλες χρονιές, με περσινά φάρμακα, οι πληθυσμοί του Δάκου έχουν εκτοξευτεί σε ορισμένες περιοχές όπως το Επάνω Μεραμπέλλο αλλά και ο κάμπος της Νεάπολης. Το ίδιο όμως φαινεται ότι ισχύει και στα Χανιά και πιθανόν και στους άλλους Νομούς.
Σαν βασικά αίτια του φαινομένου θεωρούνται απο την αρμόδια της ΔΑΟΚ κ. Καραταρακη οι κλιματικές συνθήκες των περιοχών αυτών αλλά και άλλοι παράγοντες όπως η ανάπτυξη ανθεκτικότητας του Δάκου στα φυτοφάρμακα τα οποια επί χρόνια είναι τα ιδια, η εγκατάλειψη της καλλιέργειας και μη συλλογής του ελαιοκάρπου κ.α. !
Καί βέβαια όλα αυτά είναι ορθά σαν πιθανά αίτια. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται και καταγράφονται χωρίς να υπάρχει αντιμετώπιση. Και κύρια αιτία για αυτό είναι ότι η Δακοκτονία, μια άκρως ευαίσθητη βιολογική μεθοδολογία, δεν μπορεί να εφαρμοστεί αποτελεσματικά με γραφειοκρατικές διαδικασίες που εφαρμόζονται με υπερβάλλοντα ζήλο απο υπηρεσιακούς και πολιτικούς παράγοντες που βρίσκονται μακριά απο το πεδίο της μάχης! Προκειται για την ιδια κατάσταση με τις ατέρμονες συζητήσεις των Ρωμαίων όταν ο Αννίβας πολιορκούσε επικίνδυνα την Ρώμη! Κατάσταση που αντιμετωπίστηκε ριζικά μονό με την κατευθείαν επίθεση στην Καρχηδόνα!
Έτσι και ο Δάκος απαιτεί ριζική αντιμετώπιση, που δεν είναι άλλη απο την πλήρη περιφερειοποιήσει αρμοδιοτήτων και πόρων όπως έχει ζητήσει με υπομνήματα του επανειλημμένα ο ΣΕΔΗΚ
Όλες οι διοικητικές και διαχειριστικές αρμοδιότητες πρεπει να μεταβιβαστούν σε ΝΠΙΔ των Περιφερειών και το Υπουργείο να κρατήσει μονό συντονιστικό ρολό . Αυτό επιβάλλεται και απο το γεγονός ότι και η Ελαιοκαλλιέργεια αλλά και η Δακοκτονια διαφέρουν ριζικά απο Περιφέρεια σε Περιφέρεια της χωράς. Άρα η ενιαία αντιμετώπιση του προβλήματος χρονολογικά και κλιματολογικά είναι ανέφικτη.
Αγριος πόλεμος Ιταλών – Ισπανών για το ελαιόλαδο!
Ισπανοί: Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους Ιταλούς να κατηγορούν το ελαιόλαδό μας!
Σε ανοιχτό πόλεμο μεταξύ Ιταλικών και Ισπανικών οργανώσεων εξελίσσονται πλέον οι φήμες για αθέμιτες αναμείξεις και ανορθόδοξες εμπορικές πρακτικές, που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια στις διάφορες Ελαιοπαραγωγικές χώρες.
Τον πόλεμο φαινεται να κήρυξε ο μεγάλος «Εθνικός Ελαιοκομικός Σύνδεσμος της Ιταλίας» (Olivicola Consorzio Nacionale), στην δύναμη του όποιου υπάγονται 250.000 αγρότες από 15 Περιφέρειες και 58 Οργανώσεις παραγωγών, με αιχμηρές δηλώσεις του προέδρου του για την χαμηλή ποιότητα των Ισπανικών ελαιόλαδων και τον ρόλο τους στην διαμόρφωση των τιμών παραγωγού καθώς και στις παρατυπίες που κυριαρχούν στη διεθνή αγορά ελαιολαδου!
Οι δηλώσεις του προέδρου του Συνδέσμου αυτού κ. Genaro Sicolo, ο οποιος το 2017 είχε παραβρεθεί και σε συνεδριο στην Ελλάδα, μόλις έγιναν γνωστές στην Ισπανία προκάλεσαν σκληρά δημοσιεύματα σε ΜΜΕ. Μεταξύ αυτών και άρθρο της μεγάλης Ισπανικής ιστοσελίδας Olimerca με τίτλο «Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε», το οποιο χαρακτηρίζει τις δηλώσεις πολύ δυσφημιστικές και προσβλητικές για το Ισπανικό ελαιόλαδο και καλεί τις Οργανώσεις της Ισπανίας να μην τις αφήσουν αναπάντητες.
Τι λένε οι Ιταλοί
Τα κύρια σημεία των δηλώσεων του Genaro Sicolo, που δημοσίευσε η Almaceite εχουν ως εξής:
• «Η Ισπανία μπορεί να παράγει μεγάλη ποσότητα ελαιολάδου αλλά η ποιότητα του είναι πολύ χαμηλή, σχεδόν τίποτα»
• «Οι εταιρείες προτιμούν τα Ισπανικά λάδια για τη χαμηλή τιμή τους και επειδή είναι εύκολο να χρησιμοποιηθούν για μείγματα λιγο η πολύ παράνομα που παρουσιάζονται στην αγορά με πολύ χαμηλή τιμή»
• «Οι καταναλωτές δεν εκτιμούν το ισπανικό ελαιόλαδο επειδή δεν έχει ποιότητα και σχεδόν ποτέ δεν φτάνει στην αγορά (μόνο του), αλλά πάντα αναμιγνύεται με Ιταλικό για να αποκτήσει κάποια γεύση»
• «Οι Ιταλοί παραγωγοί βλέπουν αρνητικά τα φθηνά εισαγόμενα λάδια, διότι το (χαμηλό) κόστος τους υποβαθμίζει την αξία των ποιοτικών ελαιολάδων»
Τι απαντούν οι Ισπανοί
Σύμφωνα με την Olimerca είναι καιρός να εξαλειφτούν τα αρνητικά μηνύματα που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο σχετικά με τα Ισπανικά ελαιόλαδα.
• Η Ισπανία παράγει ολοένα και καλύτερα ελαιόλαδα , γεγονός που επαληθεύεται απο την πολύ θετική εξέλιξη των πωλήσεων στις ξένες αγορές αλλά και στην εσωτερική αγορά
• Η Ισπανία πρέπει να αμυνθεί εναντίον δηλώσεων όπως αυτές στην Ιταλία.
• Η Ιταλία πρέπει να διερωτηθεί : Εάν τα ισπανικά ελαιόλαδα είναι τόσο άσχημα, γιατί οι Ιταλοί αγοράζουν 500.000 τόνους ετησίως, τα οποία στη συνέχεια τα συσκευάζουν σε φιάλες τους με την ένδειξη Made in Italy;
Τι λέμε εμείς στην Ελλάδα
• Το Ισπανικό ελαιόλαδο , είναι γνωστό απο διάφορα δημοσιεύματα αλλά απο τα στοιχεία του Ισπανικού Παρατηρητηρίου Ελαιολαδου poulred, ότι σε ποσοστό άνω του 60%, δεν είναι εξτρα παρθένο. Αλλά και το εξτρα παρθένο, όπως φαινεται απο τις τιμές, σε ελάχιστο ποσοστό είναι πράγματι υψηλής ποιότητας.
• Η Ισπανία, παρά την μεγαλη της παραγωγή, δεν φροντίζει για την αύξηση της ανά άτομο κατανάλωσης που φθίνει μόλις τα 8 κιλά/άτομο ετησίως, έναντι 12 της Ιταλίας και 20 της Ελλάδας.
• Το Ιταλικό ελαιόλαδο γενικά είναι καλύτερο απο το Ισπανικό. Όμως, με τις τόσες εισαγωγές απο άλλες χώρες μεταξύ των όποιων και η Ελλάδα και τις πιθανές αναμείξεις ή Υαλοποιήσεις, ούτε οι ίδιοι οι Ιταλοί δεν είναι βέβαιοι για την πραγματική προέλευση του ελαιολαδου που καταναλώνουν!
• Ο μέσος Ιταλός έχει πειστεί ότι το Ιταλικό ελαιόλαδο είναι το καλύτερο και μάλιστα όπως αποδεικνύουν οι υψηλές τιμές παραγωγού που ισχύουν και σήμερα, το πληρώνει πανάκριβα!
• Εμείς, στην Ελλάδα, έχουμε ανάλογη κουλτούρα;
