Ένα σύγχρονο νέο, πολυχώρο αναψυχής και ψυχαγωγίας που ανακατασκευάστηκε πλήρως με την προσωπική εργασία μαθητών, εκπαιδευτικών και μελών του “Συλλόγου Αλβανών Μεταναστών Χανίων” εγκαινίασε χθες το απόγευμα το 2ο ΕΠΑΛ Χανίων (Δαίδαλος).
H παλιά αποθήκη του σχολείου σοβατίστηκε, βάφτηκε, μπήκαν πλακάκια, συνθετικό πάτωμα, εξαερισμός, έγιναν μια σειρά οικοδομικές εργασίες και εξοπλίστηκε με “πινγκ-πογκ”, όργανα γυμναστικής. Έτσι τα παιδιά του σχολείου θα έχουν τον δικό τους χώρο ψυχαγωγίας.
Ανάμεσα στους μαθητές που συνέβαλλαν στη διαμόρφωση της αίθουσας ο Αλέξης Μπαμπότσι, που εργάστηκε στην τοποθέτηση του νέου πατώματος με υλικό “Λαμινέιτ”. «Μας έδειξαν οι καθηγητές μας και εμείς το μάθαμε πολύ γρήγορα. Μας ικανοποιεί που αφήνουμε κάτι στους συμμαθητές μας» είπε ο Αλέξης, ενώ η Θωμαίς Ζαγουράκη τόνισε πως «τους χειμερινούς μήνες όταν έβρεχε είχε έχει κρύο δεν είχαμε χώρο να πάμε, μέναμε κάτω από τα υπόστεγα. Τώρα τα παιδιά θα μπορούν να περνάνε δημιουργικά το χρόνο τους». Ο Αλέξιος Τσαρτσίου συνέβαλλε στο καθάρισμα της παλιάς αποθήκης «που ήταν γεμάτη με άχρηστα πράγματα, τα βγάλαμε καθαρίσαμε και στη συνέχεια διαμορφώθηκε ο χώρος έτσι όπως είναι σήμερα».
Για την αίθουσα εργάστηκαν εθελοντικά 15 άτομα από το “Σύλλογο Αλβανών Μεταναστών Ν. Χανίων”. Κτίσιμο, σοβάτισμα, πλακάκια, βάψιμο έγιναν με τον κόπο των μεταναστών.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Κλέμεντ Οσμαλάρι μας ανέφερε πως «σε συνεργασία με τον διευθυντή τον κ. Ψαράκη και την καθηγήτρια την κ. Κωτσάκη συμμετείχαμε και εμείς στην ανακαίνιση του χώρου. Βοηθήσαμε όπου μπορούσαμε. Και εμείς ήλθαμε παιδιά στην Ελλάδα, τώρα τα παιδιά μας πηγαίνουν στα σχολεία και θέλουμε να βοηθούμε με όλες μας τις δυνάμεις». Μαζί του στα εγκαίνια της αίθουσας βρέθηκαν οι Χρίστος Ντούλε, Φλόμπερ Μπραχόλι, Ιρακλί Ίκα.
Το σχολείο έδωσε τα πτυχία σε 130 μαθητές που αποφοίτησαν από τις ειδικότητες τους και που χειροκροτήθηκαν από εκπαιδευτικούς και γονείς.
Τους μαθητές αποχαιρέτησε ο διευθυντής του 2ου ΕΠΑΛ κ. Θ. Ψαράκης υπογραμμίζοντας πως τα εφόδια που πήραν από το σχολείο θα τους συντροφεύουν για το επόμενο της ζωής τους, ενώ παράλληλα τους ευχήθηκε καλή σταδιοδρομία όπου και αν εργαστούν.
Οι πρωτεύσαντες
Το σχολείο βράβευσε τον Γιώργο Καλαϊτζιδάκη και τη Γεωργία Κοντουδάκη που πρώτευσαν συγκεντρώνοντας τις μεγαλύτερες βαθμολογίες. Τα παιδιά πήραν ένα δώρο από το σύλλογο των καθηγητών μαζί με το πτυχίο τους. «Ήταν μια πιεστική χρονιά, με πολύ διάβασμα και άγχος. Πλέον περιμένω τα αποτελέσματα των πανελληνίων εξετάσεων και ο στόχος μου είναι να περάσω στο τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών στο Ηράκλειο, είτε στο μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης στο Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά» μας ανέφερε ο Γιώργος, που συμπλήρωσε πως η βοήθεια από τους καθηγητές και τους γονείς του ήταν καθοριστική στο να καταφέρει να σημειώσει τη μεγαλύτερη βαθμολογία και ότι φεύγει από το σχολείο με τις καλύτερες αναμνήσεις.
Παραθέτω απόσπασμα του άρθρου:
=-=-=-=-=-=-=-=-==-=-=-=-=-=-=-=-=-=
“Τους μαθητές αποχαιρέτησε ο διευθυντής του 2ου ΕΠΑΛ κ. Θ. Ψαράκης υπογραμμίζοντας πως τα εφόδια που πήραν από το σχολείο θα τους συντροφεύουν *****για την επόμενη ζωή τους****, ενώ παράλληλα τους ευχήθηκε καλή σταδιοδρομία όπου και αν εργαστούν.”
Και σχολιάζω:
=-=-=-=-=-=-=
Είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι τέτοιο ατόπημα ΑΠΟΚΛΙΕΤΑΙ να ειπώθηκε από το στόμα του Δ/ντη κ. Ψαράκη, όντας εγγράμματος και μορφωμένος. Η πολυετής μας γνωριμία και συνεργασία στους χώρους των σχολείων δεν αφήνει περιθώρια να πιστέψω ότι είναι δικά του λόγια.
Οπότε κύριε αρθρογράφε και λοιποί αναγνώστες, στην “επόμενη ζωή” θα είμαστε ξάπλα, «σε τόπο φωτεινό, σε τόπο χλοερό, σε τόπο αναψύξεως» και προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι δεν θα χρειάζεται κανένα σχολικό εφόδιο.
Για του δε πιστούς της Χριστιανοσύνης, είτε με γραμματικές γνώσεις και εφόδια είτε όχι, όπως στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο αναφέρεται, αυτοί που έκαναν τα αγαθά θα αναστηθούν στην αιώνια ζωή, ενώ αυτοί που έκαναν τα φαύλα θα αναστηθούν σε αιώνια κρίση.
Με απλά λόγια, ωραία όλα τα εφόδια που παίρνουμε από το σχολείο και όχι μόνο, αλλά η ουσία είναι αλλού: Σε πείσμα τον καιρόν ας βρούμε ΞΑΝΆ την ανθρωπιά μας που έχουμε απωλέσει προ πολλού.
Αγαπητέ φίλε,
ως απλός αναγνώστης του κειμένου κατάλαβα ότι ο κύριος Ψαράκης εννοεί…το υπόλοιπο της ζωής τους (αυτήν δηλαδή που ζουν τώρα)…. και όχι την επόμενη ζωή (την μετά θάνατον ζωή που έχει θρησκευτική έννοια).
Αυτά είναι διαφορετικά πράγματα!
Με την ευκαιρία επαινώ τον “Σύλλογο Αλβανών μεταναστών νομού Χανίων” για την εθελοντική εργασία του στην αναβάθμιση του σχολείου!