Φαίνεται ότι τα διατρέξαντα με τις 100 δόσεις είχαν και μία απώλεια. Η κυβέρνηση περνά την πιο κρίσιμη φάση της θητείας της. Οι εξελίξεις τρέχουν και μεταβάλλουν την πολιτική κατάσταση. Θέμα των ημερών ο κ. Ανδρέας Ψυχάρης, ο οποίος με την παραίτησή του κάνει για μια ακόμη φορά δύσκολη τη θέση του κ. Σαμαρά. Δημιουργεί την εντύπωση ρήγματος στη διοίκηση και στην ενότητα της Κ.Ο. του κόμματος. Γελοιοποιεί το πολιτικό σύστημα την ώρα, που ηχηρά έχει ανάγκη να βρει διέξοδο απαλλαγής απ’ τα προβλήματά της. Η παραίτηση του κ. Ψυχάρη θεωρείται κεραυνός εν αιθρία. Τίποτα δεν είχε προηγηθεί που να έδειχνε την πρόθεσή του. Η αποχώρηση έγινε, αφού υπερψήφισε τις τροπολογίες, που αποφάσισε η κυβέρνηση για την εξαίρεση του ΕΝ.Φ.Ι.Α., του φόρου εισοδήματος και των “κόκκινων δανείων” από την προ εβδομάδος ψήφιση νόμου, ο οποίος ρύθμιζε ότι ΕΝ.Φ.Ι.Α. και φόρος εισοδήματος θα ρυθμίζονταν με 100 δόσεις. Στη δήλωση παραίτησής του ο κ. Ψυχάρης επισημαίνει ότι «έπειτα από προβληματισμό μηνών διαπίστωσα ότι δεν αξίζει να υπηρετώ άλλο ένα πολιτικό σύστημα, που αδυνατεί να συνεννοηθεί ακόμη και για τα αυτονόητα…». Πίστευε, ότι «εντάσσεται σε μια ομάδα πολιτικών στελεχών, που μπορούν να συζητούν για τα προβλήματα της χώρας με σεβασμό του ενός προς τον άλλον…», αλλά «έπειτα από δυόμισι χρόνια διαπιστώνω ότι είμαι απλά ρομαντικός…», όμως «παραμένω ενεργός πολίτης, που θα διεκδικεί και θα μάχεται για να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων και η εικόνα του πολιτικού συστήματος, που θαμπώνει όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό».
Ο κ. Ψυχάρης δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Με πτυχίο ξένου δημοσιογραφικού Πανεπιστημίου έκανε καριέρα σε ελληνικά προξενεία και στο διπλωματικό σώμα επί 19 χρόνια. Τον κάλεσε ο κ. Σαμαράς ν’ αναλάβει διπλωματικός του σύμβουλος και μπήκε στον πολιτικό στίβο εκλεγείς βουλευτής τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2012. Το ερώτημα για τον απλό Ελληνα πολίτη είναι, αν με αυτή την πράξη του είχε επίγνωση του πολιτικού προβλήματος που θα προξενούσε στη ΝΔ. Γιατί άραγε διάλεξε αυτή τη συγκυρία να παραιτηθεί; Δεν μπορεί να μην αντιλαμβανόταν, ένεκα και του επαγγέλματός του, ότι θα γινόταν αντικείμενο δημοσιογραφικής εκμετάλλευσης. Μπορεί μ’ αυτό να ήθελε να μεταφέρει στους βουλευτές της συμπολίτευσης τον προβληματισμό του ότι χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για τη σωτηρία της χώρας να επιβάλουν συνεχώς εξαντλητικά μέτρα. Εδωσε το δικαίωμα στον οποιοδήποτε ευφάνταστο να σκεφθεί ότι το έκανε μήπως βρεθούν μερικοί να εξάρουν την πράξη του, ότι εμφορείται από στοιχεία πολιτικής ευαισθησίας και να διαφυλάξει την υστεροφημία του. Επρεπε να περάσουν 2 1/2 χρόνια για να καταλάβει τι συνέβαινε μέσα στην κυβέρνηση, για να ευαισθητοποιηθεί ως βουλευτής, που συνέχιζε να ψηφίζει νόμους μέχρι και την τελευταία στιγμή της θητείας του περικοπής μισθών και επιβολής φόρων μαζί με τους άλλους συναδέλφους του;
Γιατί άφησε αιχμές καυτηριάζοντας εμμέσως πλην σαφώς τις παλινωδίες της κυβέρνησης για την ανυπαρξία σταθερής πορείας στις αποφάσεις της; Παραιτήθηκε, επειδή, όπως είπε, «δεν έχουμε ικανοποιήσει τις προσδοκίες των πολιτών» και διότι δεν ήθελε «να αισθάνεται ο πολίτης κορόιδο να πληρώνει για τους άλλους» ή επειδή ήταν χολωμένος διότι δεν υπουργοποιήθηκε κι αυτός; Εφυγε οδηγούμενος απ’ το δημοσιογραφικό του ένστικτο ότι επίκεινται εκλογές, που η επανεκλογή του στην Α’ Αθήνας θα ήταν αβέβαιη, αφού η ΝΔ βγάζει δεν βγάζει τρεις έδρες; Ή τέλος αποδεσμεύθηκε απ’ την πολιτική επικειμένων ανακατατάξεων στο Συγκρότημα Δ.Ο.Λ. και εποφθαλμιά κάποια θέση; Η παραίτηση του κ. Ψυχάρη έχει πολλές αναγνώσεις σε τούτο τον χειμώνα της πολιτικής ζωής του τόπου.
