NOAM CHOMSKY
διάσημος γλωσσολόγος καθηγητής γλωσσολογίας – φιλοσοφίας της ιστορίας των ιδεών των σύγχρονων θεμάτων των διεθνών υποθέσεων
και κριτική της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ
Εκδόσεις: Εκδοτικός οίκος
Α.Α. ΛΙΒΑΝΗΣ
2001
Μετάφραση από τα αγγλικά
ΔΑΦΝΗ ΒΟΥΒΑΛΗ
Τώρα, η πολύμορφη υπερ-ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΑ ΑΛΛΑ, «ΤΟΣΟ ΑΝΩΦΕΛΗ, ΑΝΟΗΤΗ ΜΕ ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ» ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΗ, ΑΝ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΛΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ ΤΗΣ ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ.
ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ
Το βιβλίο του NOAM CHOMSKY «Ο Νόμος της Δύναμης στην παγκόσμια τάξη» αποτελεί ένα πολύτιμο αποκαλυπτικό τόμο, τόσο για τα εγκλήματα των κρίσιμων καιρών του κομμουνισμού αλλά και του καπιταλισμού, σε ολόκληρο τον κόσμο. Κυρίως όμως, στις υπό εκμετάλλευση χώρες ανατολής- Αφρικής, Νότιας Ευρώπης, Νότιας Αμερικής κ.λπ. Ο CHOMSKY, αναφερόμενος στο Ιωβηλαίο του 2000 (Κεφ. 12) αλλά και σε κάθε κεφάλαιο από τα 14 περιλαμβάνονται συγκλονιστικές και απάνθρωπες βαρβαρότητες για ανθρώπινα ολοκαυτώματα, εκατομμυρίων ανθρώπων, παράλληλα με παράλογα εκμεταλλευτικά, ολοκαυτώματα, λαών και διάλυσης κρατών.
Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΕΞΥΜΝΗΣΗ
Για να αναφερθεί ο συγγραφέας το έτος 2000 που ξεκίνησε για τους Αμερικανούς με επωδούς, οι οποίες ενισχύθηκαν από το γεγονός της νέας χρονιάς. Μια χορωδία με συλλογισμούς γύρω από τη σατανικότητα των εχθρών και την μεγάλη εγκληματικότητα του λοιμού του Κινέζικου λαού το 1958-1961 που κόστισε 25 με 40 εκατομμύρια πτώματα. Μια συνηθισμένη προσφυγή στην επιλεκτική αμνησία, προκειμένου να εντυπωσιάσει. Πάντως για την ώρα ας μιλήσουμε για την οικεία σε όλους μας παρέλαση των τεράτων που συναντήσαμε στην πορεία μας, κατά τη διάρκεια του προηγούμενου 20ου αιώνα, τα οποία τελευταία εξοντώσαμε με ένα τελετουργικό τρόπο, που, τουλάχιστον, διαθέτει το προσόν να έχει τις ρίζες του στην πραγματικότητα.
Τα φοβερά τους εγκλήματα καταγράφονται στις σελίδες της πρόσφατα μεταφρασμένης Μαύρης Βίβλου του Γάλλου διανοουμένου Στεφαν Κορτινά και ενός ποιήματος που καταγράφει συσσωρευμένες μαρτυρίες με αφορμή την έναρξη της Νέας χιλιετίας.
Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΣΠΑΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ
Γι’ αυτή τη μαύρη βίβλο ο Τσόμσκυ αναφέρει ότι: Το πιο σοβαρό κεφάλαιο, ανάμεσα σε όσα τουλάχιστον διάβασα είναι εκείνο του πολιτικού φιλοσόφου Αλαν Ράϊαν, ενός διακεκριμένου ακαδημαϊκού διανοουμένου και Σοσιαλδημοκράτη σχολιαστή το οποίο δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του NEW YORK BOOKS Rewet της χρονιάς του 2000.
Για να πει σ’ αυτό το κείμενο ο πολιτικός φιλόσοφος Αλαν Ράϊαν: «Η Μαύρη βίβλος λοιπόν σπάει επιτέλους τη σιωπή γύρω από τα φρικιαστικά εγκλήματα του κομμουνισμού, τη σιωπή των ανθρώπων που έχουν μείνει απλώς μπροστά στο θέαμα, μιας τόσο ανώφελης, ανόητης και ανεξήγητης δυστυχίας» και οι αποκαλύψεις της θα αποτελέσουν, χωρίς αμφιβολία έκπληξη για όσους κατάφεραν κατά κάποιο τρόπο να μείνουν απληροφόρητοι για το χείμαρρο δριμύτατων καταγγελιών και των λεπτομερειακών αποκαλύψεων που αφορούν τα φρικιώδη εγκλήματα» του κομμουνισμού.
Για να αναφέρει ότι: «Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ όπως πιστεύει ο Ράϊαν δρα δίκην «αγγέλους που εξαπολύει μια αμείλικτη «κατηγορία εγκληματικότητας», για τη δολοφονία 100 εκατομμυρίων ανθρώπων, η οποία συνιστά τον κύριο απολογισμό ενός κολοσσιαίου και πλήρους αποτυχημένου κοινωνικού-οικονομικού συστήματος, τόσο πολιτικού, όσο και οικονομικού πειράματος», το οποίο καταγράφεται με τα ζωηρότερα χρώματα στις σελίδες μιας ογκώδους βιβλιογραφίας, καθώς και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και στο έγγραφο εσωτερικού, πολιτικού σχεδιασμού με τον κωδικό ISC68 του 1950. Έγγραφο το οποίο αναγνωρίζεται ευρύτατα ως το θεμελιώδες ντοκουμέντο του ψυχρού πολέμου.
Μέσα από αυτό το ντοκουμέντο ο ακαδημαϊκός, πολιτικός, κριτικός Ράϊαν επιλέγει ως πρώτη απόδειξη για την κατηγορία της εγκληματικότητας (όπως αναφέραμε παραπάνω) κατά του ΚΙΝΕΖΙΚΟΥ ΛΑΟΥ του 1958-1964.
Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ
Ωστόσο, ξεπερνώντας, τη μεθοδολογία της Μαύρης βίβλου και των συγγραφέων της σε ολόκληρη την σύγχρονη Ινδία και σε άλλες περιοχές, διαπιστώνουμε πως το δημοκρατικό καπιταλιστικό «πείραμα», από το 1947 ως το 2000, έχει προκαλέσει περισσότερους θανάτους απ’ ότι το κολοσσιαίο και πλήρως αποτυχημένο…. πείραμα του κομουνισμού σε ολόκληρη την ιστορία του από το 1917 και ύστερα σε ολόκληρο τον κόσμο. Δηλαδή πάνω από 100 εκατομμύρια νεκρούς, μόνο το 1970, και δεκάδες εκατομμύρια άλλους κατά τα επόμενα χρόνια μονάχα στην Ινδία. «Η κατηγορία της εγκληματικότητας εναντίον του Δημοκρατικού καπιταλιστικού πειράματος» μάλιστα γίνεται ακόμη πιο σκληρή αν στρέψουμε την προσοχή μας προς τα αποτελέσματά του μετά την πτώση του κομμουνισμού.
Η ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΜΙΣΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΤΑΦΩΝ
Για να ακολουθήσει η πολιτική προς το «γέμισμα» περισσότερων τάφων γυναικών, κυρίως στην Κίνα. Γεγονός, το οποίο ήρθε ως συνέπεια των Νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, αλλά και προς τα εκατομμύρια θανάτων στη Ρωσία, καθώς αυτή ακολούθησε «τη σίγουρη» συνταγή της Παγκόσμιας Τράπεζας ότι οι χώρες που φιλελευθεροποιούν την οικονομία τους με γρήγορους ρυθμούς και σε μεγάλη έκταση καταλήγουν σε παρόμοια κατάσταση μ’ εκείνη που επικρατούσε πριν από τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Για να γίνεται η κατηγορία σκληρότερη, όταν αναλογιστούμε τις αχανείς εκτάσεις που παραμένουν υπό την κηδεμονία της Δύσης, υφιστάμενες (όπως και στη χώρα μας, τώρα) ένα ρεκόρ νεκρών, μαζί με την τόσο «ανώφελη ανόητη και ανεξήγητη δυστυχία».
Για να αναλογιστούμε επιπλέον τις συνέπειες των φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων που επιβλήθηκαν υπό τους όρους της συναίνεσης της Ουάσιγκτον, και αιτιολογήθηκαν στην κοινή γνώμη, περισσότερο ως ιδεολογικό κατασκεύασμα και λιγότερο ως οικονομικό.
Αυτά όλα τα σημαντικά τα έγραψε ο Τσόμσκι και άλλοι μεγάλοι διανοούμενοι σε προηγούμενα χρόνια αλλά η ποίηση προηγείται όλων των λογικών και κοσμικών διαδικασιών όπως και στο ποίημά μου Μάσα Κονφούσα που εκδόθηκε το 1972 από τις εκδόσεις ΕΡΜΕΙΑΣ, με κίνδυνό μου τότε, γιατί ήταν στην εποχή της χούντας, το ποίημα αυτό είναι εξαιρετικά επίκαιρο και είναι το εξής: ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΜΗΧΑΝΗ.
Ίσια γραμμή κυριεύει….
Τη θάλασσα που απλώνει
Τους πόνους της στ’ακρογιάλι
Στην Ουάσινγκτον συντάσσονται
Μηχανικά αινίγματα
Για βράχους και άμμο
Φίδια κλαίνε
Χαμένες ευκαιρίες
Να ιοβολήσουν
Ξανθά μαλλιά
Φάλαινες καταπίνουν
Αποικίες
Κι η σκάλα Lapidis
Στήνει εργαστήρια
Για μεταμορφώσεις
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Σε όλες όμως αυτές τις εγκληματικές και καταστροφικές πολιτικές της Δύσης, η κατηγορία γίνεται ακόμη σκληρότερη κι αν σ’ όλο αυτό τον απολογισμό προσθέσουμε τις καταστροφές στον κόσμο από τις άμεσες επιθετικές ενέργειες της εξουσίας της Δύσης και των κρατών-πελατών της, της ίδιας χαοτικής περιόδου. Τόσο με εγκλήματα Ρωσικά, όσο και Δυτικά, τα οποία δεν αποτρέπονται ούτε από τη μια ούτε από την άλλη πλευρά.
Όπως, η Ρωσική επίθεση στην Τσετσενία και ο τρομακτικός πόλεμος των ΗΠΑ στην Κεντρική Αμερική.
Όμως στις σελίδες για τον εγκληματικό ρόλο Αμερικής, ΝΑΤΟ, CIA κ.λπ. στα Βαλκάνια ήταν μια, καθ’ ολοκληρία ανθρωπιστική καταστροφή. Μια καταστροφή Δυτικής αντιανθρωπιστικότητας, η οποία μετά τόσα χρόνια που πέρασαν συνεχίζεται σε όλη τη Μέση Ανατολή, με την ίδια βαρβαρότητα, για το «ΚΑΛΟ» του κόσμου…. ο οποίος όμως κάθε μέρα και περισσότερο βουλιάζει στο κακό, μιας συνεχιζόμενης αυτοκαταστροφής…….
