Αγωνιζόµαστε ν’ αποφύγουµε την κατάταξη µας στην τελευταία θέση της λίστας των φτωχότερων χωρών της Ευρώπης µε τους χαµηλότερα αµειβόµενα εργαζοµένους, οι αποδοχές των οποίων θα αυξηθούν σε µονοψήφιο ποσοστιαίο αριθµό µέχρι το 2027. Είναι φανερό ότι η οικονοµική ανάπτυξη της χώρας έναντι άλλων της Ε.Ε. υποχωρεί σηµαντικώς.
Επειδή η αξιοποίηση της δηµόσιας περιουσίας έχει αποτύχει από κακοδιαχείριση ή αδιαφορία της ίδιας της πολιτείας, διότι δεν έχει καλή επιχειρηµατικότητα, την εκχωρεί σε ιδιώτες επενδυτές. Η εφαρµοσθείσα οικονοµική πολιτική απ’ όλες τις κυβερνήσεις, κυρίως µετά το 2010, συνετέλεσε σε µια εξελισσόµενη, προοδευτικά, πτώχευση της χώρας.
Κάθε τόσο βλέπουµε εκχωρήσεις, ξεπούληµα, περιουσιών του κράτους µε κατ’ εξαίρεσιν των νοµίµων διαδικασιών, σαν να δείχνει το ∆ηµόσιο την απέχθεια του γι’ αυτήν, όχι µόνο για τη διαχείριση των ‘‘φιλέτων’’ του δηµοσίου, αλλά και τον επιστάµενο έλεγχο των περιουσιακών του στοιχείων. εθνικοί οδοί, ενέργεια, επικοινωνίες, µεταφορές, µουσεία, λιµάνια, αεροδρόµια όσα απέµειναν, τα πρώην Ολυµπιακά ακίνητα, οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας, οι µαρίνες, τα χιονοδροµικά κέντρα, τα κάµπινγκ, τα περίπου 36.000 δηµόσια ακίνητα, αφού πρώτα οµαδοποιηθούν, όλα γίνονται προσφορά στην πρόθεση να ιδιωτικοποιηθούν από τον Υπ. Οικονοµικών µέσω της Εταιρείας Ακινήτων του ∆ηµοσίου (Ε.Τ.Α.∆.). Σ’ αυτήν την εταιρεία που θεωρείται το ιδεώδες σχήµα αποδοτικής διαχείρισης έχει εκχωρηθεί ό,τι υπάρχει δηµόσιο περιουσιακό στοιχείο υπάρχει και η οποία έχει αναλάβει για τα… περαιτέρω.
Είπε ο ‘‘συναινετικός’’ υπουργός Οικονοµικών για να δώσει εντυπώσεις σε ερώτηση του ‘‘γαλάζιου’’ βουλευτή Γιώργου Βλάχου, σχετικά µε το θέµα των κόκκινων δανείων: «η κυβέρνηση δεν θέλει να είναι µόνο οικονοµικά αποτελεσµατική, αλλά και κοινωνικά ευαίσθητη… την κοινωνική ευαισθησία δεν την εκχωρούµε σε κανέναν»!
Εκχωρείται, όµως, η δηµόσια περιουσία σε προµηθευτές και εργολάβους, µε στόχο να ελαφρυνθεί το κρατικό χρέος, κάνοντας ό,τι µπορεί να κρύψει την αδιαφάνεια των κινήσεών της εις βάρος της ακίνητης περιουσίας του ∆ηµοσίου µε τρόπο απλό και γρήγορο. Το σύστηµα που ισχύει είναι ευνοϊκό για τους ‘‘servicers’’, εξυπηρέτες που «παίρνουν και το µαχαίρι και το πεπόνι». ∆εν βρίσκεται δε κανείς να τους πάρει τουλάχιστον το µαχαίρι και να κάνει δίκαιη χρήση.
Είµαστε αναγκασµένοι να υποκύπτουµε στις επιλογές των ισχυρών. Αυτοί επιλέγουν και οι λοιποί συµµορφούνται. Τούτο λέγεται δηµοκρατία, να αποδέχεσαι τις επιλογές αυτού, τον οποίο ανέδειξε η ψήφος των άλλων.
