“Εκχυδαϊσμός” της πολιτικής

Συνεχώς οι πολιτικοί μας εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους επιλέγοντας φρασεολογία και λέξεις απ’ την νεολαιίστικη αργκό ή την υποκουλτούρα ξένων λαών, που ομολογουμένως με ορθολογικά κριτήρια εκφράζουν μια χυδαιότητα, ο δε πολιτικός διάλογος καταντά τοξικός.
Κατακρίθηκαν απ’ τον κ. πρωθυπουργό με αυστηρότητα οι δηλώσεις του εκλογολόγου καθηγητή κ. Βερναρδάκη και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος της υπ. Παιδείας κας Νίκης Κεραμέως για τις αλλαγές στα Πανεπιστήμια, αποκαλώντας την «Πισπιρίγκου της Παιδείας». Αργότερα, όμως, διευκρίνισε ότι ήταν «άστοχη, ατυχής και καταδικαστέα δήλωση», ζητώντας δε έμμεσα συγγνώμη, είπε ότι «δεν εκφράζει ούτε το κόμμα, ούτε εμένα προσωπικά». Πρόκειται για παρομοίωση εξίσωσης της υπουργού, λόγω ανοησίας.

Παρά ταύτα καταγγέλθηκε η Κουμουνδούρου, «ότι δηλητηριάζει την πολιτική ατμόσφαιρα», η δε πρωθυπουργική επίθεση εστιάζεται στη φράση «εκτσογλανισμός της δημόσιας ζωής», που περιγράφεται η συμπεριφορά κάποιων ακραίων. Η λέξη “τσογλάν” είναι τουρκικής ετυμολογίας και σημαίνει νεαρό Έλληνα, ακόλουθο και υπηρέτη στο Σουλτάνο, δηλαδή “παλιόπαιδο”. Στην πολιτική η λέξη χρησιμοποιήθηκε το 2013 απ’ τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Σαμαρά. Είπε ότι στον ΣΥΡΙΖΑ «καλλιεργούν το υπόστρωμα του εκχυδαϊσμού και του εκφασισμού της κοινωνίας». Και πρόσθεσε, ζητώντας συγγνώμη απ’ τους ακροατές: «Για την ακρίβεια του εκτσογλανισμού της ελληνικής κοινωνίας».
Πιθανόν ο κ. πρωθυπουργός να χρησιμοποίησε αυτόν τον νεολογισμό που είναι ορολογία απρεπής, καταδικάζοντας την αντιπολίτευση ως εμπρηστική, να δείξει την εξαθλίωση των αντιπάλων του. Πιστεύοντας, ότι η πατρότητα του όρου ανήκει στον Ευάγγελο Βενιζέλο, ήθελε να φανεί ότι έτσι επιζητά να προσεγγίσει για πολιτικούς λόγους το πρώην αρχηγικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Οι πληροφορίες όμως φέρουν να έκανε χρήση για πρώτη φορά της λέξης ο Διονύσης Σαββόπουλος το 1977, όταν τραγούδησε στους Αχαρνής: «Τώρα με χειρουργεί η αλλήθωρη νεολαία, μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική…»

Ύστερ’ απ’ όλα αυτά ο αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης διεμήνυσε εκ μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδος του κόμματός του ότι δεν είναι στις προθέσεις του να παρασυρθεί σε «τοξικό κατήφορο… με αθλιότητες και αισχρά υπονοούμενα» εναντίον των αντιπάλων του.

Δυστυχώς, εδώ που φθάσαμε, βλέπουμε ότι μεταλλάσσεται η πολιτική ζωή του τόπου όταν το αίσθημα της ατιμωρησίας γενικεύεται, η λεηλασία των νοικοκυριών και η αισχροκέρδεια ευλογείται με την ανοχή των καρτέλ, όταν γίνεται τιμητική πολιτογράφηση Τούρκων καταζητούμενων απ’ την Ιντερπόλ και υμνητή του ψευδοκράτους, όταν η αλαζονεία και ο κυνισμός προωθούν τη διχαστικότητα.

Μήπως αυτό δεν είναι εκτσογλανισμός;