Το Παλαιό Φάληρο είναι ένα από τα ομορφότερα προάστια του Λεκανοπεδίου. Εχει σωστή ρυμοτομία και δρόμους με άνετα πεζοδρόμια και δενδροστοιχίες. Στο ΝΔ μέρος έχει συνοράτορα τον Σαρωνικό σε μήκος 4 χιλιομέτρων, που το δροσίζει το καλοκαίρι και του δημιουργεί ένα ήπιο κλίμα τον χειμώνα. Ανάμεσα στις κατοικίες και τη θάλασσα μεσολαβεί ένα τεράστιο κατάφυτο πάρκο και η μεγάλη μαρίνα του Φλοίσβου. Σε κάποιο σημείο της βρίσκεται αγκυροβολημένο το θρυλικό θωρηκτό “Γεώργιος Αβέρωφ”. Κάπου διάβασα πως ιδρυτής του ήταν ο Φάληρος, γιος του Άλκωνος και σ’ αυτόν οφείλει το όνομά του. Εχει έναν κρητικής καταγωγής δήμαρχο, τον Διονύσιο Χατζηδάκη από το 2002 μέχρι τώρα. Εχει επίσης έναν κρητικό Σύλλογο από τους πλέον δραστήριους της Αττικής με πρόεδρο τον Αριστόδημο Δρυγιαννάκη.
Με την πρωτοβουλία του Δήμου Παλ. Φαλήρου, του Ιδρύματος “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” και του Συλλόγου Κρητών Παλ. Φαλήρου πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 29 Μαρτίου επιτυχημένη εκδήλωση ιστορικής μνήμης για την επέτειο των 79 χρόνων από τον θάνατο του Εθνάρχη. Ενα κτηριακό συγκρότημα κτισμένο με γούστο στη γωνιά (Τερψιχόρης και Αρτέμιδος) εντυπωσιάζει τον επισκέπτη, προφανώς θα κτίστηκε στο μέρος του παλιού Υδραγωγείου όπως διάβασα κάπου. Εδώ στεγάζονται οι Υπηρεσίες του Δήμου. Το ισόγειο καταλαμβάνει ο “πολυχώρος του Δημαρχείου” ένα εντυπωσιακό αμφιθέατρο. Η εκδήλωση ξεκίνησε με το καταπληκτικό ντοκιμαντέρ του “Μάρου” που καλύπτει με κάθε λεπτομέρεια τη ζωή του Βενιζέλου.
Συνέχεια με τον χαιρετισμό του οικοδεσπότη του δημάρχου Παλαιού Φαλήρου, κ. Διονύση Χατζηδάκη, ψηφισμένο κατ’ επανάληψη από τους δημότες του. «Χαίρομαι που στη χώρα μας υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που προσπαθούν να περάσουν στον κόσμο ποιες ήταν οι προσωπικότητες που μας έχουν κάνει και υπάρχουμε σαν κράτος. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν μια τέτοια προσωπικότητα πανελλήνιας και ίσως παγκόσμιας εμβέλειας».
Σειρά είχε για χαιρετισμό ο πρόεδρος των Κρητών κ. Αριστόδημος Δρυγιαννάκης. «Εκ μέρους του Δ.Σ. του Συλλόγου σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε στην πρόσκλησή μας και τιμάτε την εκδήλωση. Μια εκδήλωση τιμής και μνήμης του άξιου τέκνου της Κρήτης, του μεγάλου ηγέτη, οραματιστή, που καθόρισε, όσο κανένας άλλος, τη μοίρα της νεώτερης Ελλάδος». Ο πρόεδρος του Παραρτήματος Αττικής του Ιδρύματος “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” κ. Γιώργος Πρασιανάκης τόνισε: «Οφείλω να πω συγχαρητήρια στους συνιδρυτές της εκδήλωσης. Οι Κρητικοί της Αττικής, ειδικά της Αθήνας και του Πειραιά, αποδίδουν τις τιμές, αισθανόμενοι για τον Βενιζέλο πως υπήρξε συμπολίτης τους.
Το Ιδρυμα “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” στα Χανιά αναπτύσσει μια δημιουργική δραστηριότητα. Φέτος μάλιστα ολοκληρώνεται η ανακαίνιση του σπιτιού του Βενιζέλου και η μετατροπή του σε μουσειακό χώρο. Δημιουργείται ένας φάρος συντήρησης, ανάπτυξης και διάδοσης των αρχών και αξιών που πρέσβευε και υπεράσπιζε ο Βενιζέλος. Σε μια δύσκολη εποχή, όπως η δική μας, η διατήρηση της μνήμης του Ελευθερίου Βενιζέλου και η αναδρομή στις αρχές, τα πιστεύω και το έργο του, για όσους σ’ αυτόν τον τόπο πιστεύουν και θέλουν την προοπτική και την ύπαρξη του ελληνισμού».
Ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο γεν. διευθυντής του Ιδρύματος κ. Νίκος Παπαδάκης. Ξεκίνησε με μια παρατήρηση του Ειρηναίου Γαλανάκη σχετική με το Ιδρυμα. «Ο Βενιζέλος ήταν θαμμένος βαθιά, δεν μιλούσε κανένας γι’ αυτόν. Αμα παρουσιάστηκε το Ιδρυμα, ο Βενιζέλος αναστήθηκε».
Η σύσταση ενός Ιδρύματος, αφιερωμένο στην ιστορική μνήμη του μεγαλύτερου πολιτικού της νεώτερης Ελλάδος, ήταν ένα καθολικό αίτημα. Ηταν αίτημα χρόνων και μόνο που πραγματοποιήθηκε -χάρις στην ιδέα του γερω-δεσπότη- το 2000, με τη συμβολή βέβαια και κορυφαίων φορέων και Ιδρυμάτων της χώρας και του απόδημου Ελληνισμού.
Το κορυφαίο επίτευγμα του Ιδρύματος είναι η επικοινωνία του με τον εκπαιδευτικό κόσμο. Το Ιδρυμα έχει πλουσιότατο αρχείο και διαθέτει 70.000 ψηφιοποιημένα τεκμήρια. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος πολιτικός που 80 χρόνια μετά τον θάνατό του να προσελκύει το ενδιαφέρον και της ευρείας μάζας, μα και των επιστημόνων. Ο Βενιζέλος έδρασε και δημιούργησε σε διαφορετικές εποχές. Από τη μια η Κρήτη ζήτησε να γίνει επαναστάτης και από την άλλη η Ελλάδα να γίνει ενοποιητικός παράγων. Ερχόμενος το 1910 βρήκε μια δημοκρατία των Κοτζαμπάσηδων. Επρεπε να κάνει τη μεγάλη μεταρρύθμιση του Συντάγματος το 1911 για να τη μεταβάλλει σε Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και τα κόμματα σε κόμματα αρχών.
Ο Βενιζέλος ήταν πιστός της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και μισούσε τη δημαγωγία και τον λαϊκισμό. Πίστευε ακράδαντα πως ο ηγέτης προηγείται και ο λαός ακολουθεί. Συγκρούστηκε ακόμα και με τους παλιούς συμπολεμιστές του, Κρητικούς βουλευτές, το 1912 και δεν τους επέτρεψε την είσοδο στη Βουλή επειδή καραδοκούσε η πανίσχυρη Τουρκία και έψαχνε αφορμή να μας κηρύξει τον πόλεμο. Τότε η Ελλάδα ήταν ακόμα ανοργάνωτη και το κυριότερο χωρίς συμμάχους. Περίμενε να οργανώσει τον στρατό και το ναυτικό και το κυριότερο να δημιουργήσει συμμαχίες. Συμμάχησε στην αρχή με τους Βουλγάρους στον πόλεμο του 1912 και αργότερα με τους Σέρβους.
Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο επέλεξε σοφά, όπως απεδείχθη, την Αντάντ (Αγγλία – Γαλλία). Πάντα ο Βενιζέλος, πριν να προβεί σε ενέργειες, δημιουργούσε σωστές συμμαχίες. Ο Βενιζέλος είχε μια τεράστια μόρφωση και ήταν από τους πλέον μορφωμένους πολιτικούς. Μπορούσε να απαγγείλει αποσπάσματα από τον Αριστοτέλη που τον είχε επηρεάσει στην πολιτειακή του θεωρία. Μελετούσε τον Θουκυδίδη τον οποίο είχε μεταφράσει. Ηταν θιασώτης του διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης και είχε ανακηρυχθεί έταιρος της Γαλλικής Ακαδημίας των πολιτικών επιστημών. Γενικά ο Βενιζέλος ήταν ο πρόδρομος του ευρωπαϊκού οράματος στην Ελλάδα.
Η εκδήλωση έκλεισε με παραδοσιακούς χορούς από το τοπικό συγκρότημα του κρητικού Συλλόγου.
Υ.Γ. Ούλες τσι πλια νέες “Ιστορίες τσ’ Ασηγωνιώτικης Ρίζας” τσι πρεμάζωξα και τσ’ έκαμα ένα νέο βιβλίο με τίτλο “Μαδαρίτικα ανιστορήματα” και το διαθέτουν τα βιβλιοπωλεία “Πετράκη” στα Χανιά και “Κλαψινάκη” στο Ρέθυμνο.
