Σιγή…
Συγκίνηση μεγάλη…
Τα κεφάλια όλα στραμμένα προς τη σκηνή όπου δεσπόζει ο γνωστός πίνακας του Βλαχάκη (φωτ.), ο γέροντας βρακοφόρος που με το ένα χέρι απωθεί το βαρύ όπλο του ξαπλωμένου μπρος του αλεξιπτωτιστή που μόλις είχε σκοτώσει έναν φίλο του, αμύνεται με μια πέτρα με το άλλο, ενώ ο κεντρικός ομιλητής αναπτύσσει το θέμα με τίτλο “Η Κρήτη έδωσε το παράδειγμα”.
Μιλά για τον «παράνομο, ανέντιμο και βάρβαρο εισβολέα», εξηγεί πως «…οι αλεξιπτωτιστές ήταν εθελοντικό σώμα του γερμανικού στρατού κι όταν έπεσαν στην Κρήτη πυροβολούσαν αδιακρίτως και τους αμάχους…»! «…Ας είναι αυτά τα λόγια και μια απάντηση σ’ αυτούς που θέλουν να αναθεωρήσουν την Ιστορία της Μάχης της Κρήτης…», συμπληρώνει και συνεχίζει θυμίζοντάς μας τα γνωστά μυθιστορήματα του Νίκου Καζαντζάκη -καλού γνώστη της φύσης του Κρητικού- για να τονίσει πως ενώ αγαπά και χαίρεται τη ζωή, έτοιμος είναι πάντα να την θυσιάσει για την πατρίδα του! «…Είναι και “καπετάν Μιχάλης” ο Κρητικός…», μας λέει. «…ενώ συστατικό στοιχείο της ψυχοσύνθεσης του είναι το αιώνιο αγωνιστικό και αντιστασιακό του πνεύμα, που τον κράτησε όρθιο μέσα στην Ιστορία…»!
Με έκπληξη, όσοι δεν το γνωρίζαμε, θα τον ακούσουμε να μας λέει ότι ο επικεφαλής πτέραρχος των άγριων βομβαρδισμών που είχαν προηγηθεί σε Χανιά και Ηράκλειο, ήταν ο ίδιος αμετανόητος άνθρωπος που είχε ισοπεδώσει το 1937 την ισπανική πόλη Γκερνίκα, την γνωστή μας “Γκουέρνικα” του φημισμένου πίνακα του Πικάσο!
«Οι Ισπανοί έχουν τον Πικάσο για την Γκουέρνικα, εμείς έχουμε τον Βλαχάκη για τη Μάχη της Κρήτης», συμπληρώνει, και μας καθηλώνει…
Απόγονος πρωταγωνιστή της Αντίστασης ο κ. Σήφης Μιχελογιάννης, π. βουλευτής -άνθρωπος των γραμμάτων κι εξαίρετος ομιλητής- μας περιγράφει στη συνέχεια τις πρώτες ώρες μιας εισβολής, που την περίμεναν απ’ τη θάλασσα αλλά ήλθε από τον ουρανό! Μιας καλοστημένης πολεμικής επιχείρησης με το Ελληνικότατο όνομα… “Ερμής”, που έφθασε με το τρομακτικό βουητό και τα 500 τόσα μεταγωγικά της, για να πλήξει το πρωινό εκείνο έναν τόπο χωρίς αεροπορική άμυνα και μ’ ελάχιστα πολεμικά μέσα!
Η επίθεση εκδηλώθηκε ταυτόχρονα σε πολλά διαφορετικά σημεία, άμεση όμως ήταν η αντίδραση του Κρητικού, που με πρωτόγονα μέσα πολέμησε γενναία πλάι στους στρατιώτες των Ελληνικών Δυνάμεων, στους Ευέλπιδες, στους μαθητές της Σχολής Χωροφυλακής και στις συμμαχικές δυνάμεις Βρετανών, Νεοζηλανδών, και Αυστραλών μαχητών. Παρά τη σθεναρή αντίστασή τους ωστόσο, οι Γερμανοί με την κατάληψη του αεροδρομίου του Μάλεμε θα ενισχυθούν και θα υπερισχύσουν…
Κι ο ομιλητής προχωρεί, μιλώντας για τα πολλαπλά συμπεράσματα από την Μάχη της Κρήτης, τονίζει τη σπουδαιότητά της για την έκβαση του πολέμου, τελειώνει την πλήρως ενημερωτική κι ενδιαφέρουσα ομιλία του επισημαίνοντας πως «…Στηριζόμενοι στην Ιστορία μας, οι Έλληνες κρατήσαμε στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο την καθημερινή φιλοσοφία της ζωής μας, δηλαδή την πίστη μας στην Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Η Κρήτη έδωσε το παράδειγμα της λαϊκής συμμετοχής σε αυτόν τον υπέρ πάντων αγώνα κατά του γερμανικού ολοκληρωτισμού. Η υπόλοιπη Ευρώπη ακολούθησε μετά το παράδειγμα της Κρήτης. Ετσι, με αυτή τη λαϊκή συμμετοχή, σώθηκε ο παγκόσμιος πολιτισμός. Αυτή είναι η Κρήτη…».
Ακολουθεί το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ του Γιώργου και της Ηρώς Σγουράκη…
Όλη η προσοχή μας στραμμένη τώρα στην οθόνη, όπου πολυβόλα βάλουν, αεροπλάνα εφορμούν, μυριάδες οι άσπρες ομπρέλες σκοτεινιάζουν τον Κρητικό ουρανό…
Κι ύστερα φωτιά, καπνός, χαλάσματα, εκτελέσεις, φυλακίσεις, στερήσεις, πείνα, πένθος, ορφάνια…
Κατεστραμμένα χωριά και πόλεις, κατεστραμμένη γη, κατεστραμμένοι άνθρωποι…
«Η αλαζονεία κι η ύβρις της δύναμης» προσωρινά κυριαρχούν, και ο κατακτητής προελαύνει σπέρνοντας τον όλεθρο στο πέρασμά του.
Με δυσκολία συγκρατούμε τη θλίψη και την οργή μας…
Μα είναι δυνατόν να έγιναν όλ’ αυτά!
Κι όμως έγιναν…
Μην το ξεχνάμε!!
Γι’ αυτό υπάρχει η Επέτειος!
Γι’ αυτό βετεράνοι γέροντες απ’ τα πέρατα του κόσμου κάνουν κάθε χρόνο το μακρινό ταξίδι στη γη που κάποτε υπερασπίστηκαν…
Γι’ αυτό εναποθέτουμε το ταπεινό δάφνινο στεφάνι μας στα μνημεία των πεσόντων, γι’ αυτό είμαστε απόψε εδώ!
Το ντοκιμαντέρ φτάνει στο τέλος του, τη θέση τους παίρνουν τώρα οι άνδρες της Στρατιωτικής Μουσικής της 5ης Ταξιαρχίας Πεζικού.
“Χίτλερ να μην το καυχηθείς” το πρώτο παραδοσιακό τραγούδι που ακούγεται. Ακολουθεί το “Πότε θα κάνει ξαστεριά”, “Αγρίμια κι αγριμάκια μου”, το “Δεν ήταν νησί” και άλλα πολλά, όλα άρτια εκτελεσμένα απ’ τους ένστολους μουσικούς μας και τον ταλαντούχο τραγουδιστή της μπάντας!
Και η συναυλία συνεχίζεται με τους μελωδικούς ήχους της να γεμίζουν το χώρο, οι καρδιές να πάλλονται, η ψυχή ν’ ανυψώνεται…
Η εκδήλωση -που ξεκίνησε με έναν χαιρετισμό από τον αντιπεριφερειάρχη Χανίων κ. Απόστολο Βουλγαράκη- φτάνει στο τέλος της με την ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου.
Αποχωρούμε σιγά-σιγά, μα η συγκίνηση δεν λέει να μας αφήσει…
“Κεντρική Τιμητική Εκδήλωση για τα 74 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης” διοργανωμένη από την Περιφερειακή Ενότητα Κρήτης, το Πνευματικό Κέντρο Χανιών και την 5η Ταξιαρχία Χανίων!
Μια ξεχωριστή βραδιά τιμής και μνήμης!!
Θερμά ευχαριστούμε τους διοργανωτές κι όλους τους συμμετέχοντες!